KAMURAN TEYZENİN ARKA BAHÇESİ

• 22 Ağustos 2014 Cuma 14:41:28

Hayat insanlara neler getirip götürür hiç bir şeye güvenmemek gerekli ne paranıza,

ne sağlığınıza, ne de hayatınızın gidişatına. Elbette güzel şeyler getirmez mi bazılarına

evet fakat çoğunlukla hep olumsuzluklar getiriyor.

Sanıyorum 19 yaşlarımdaydım oturduğumuz evin ev sahibinin eşi Kamuran teyzeyi hepimiz çok severdik...

Candan konuşkan çok tatlıydı üç tane oğlu olduğu için kız evlada hasretti beni kızı

gibi severdi ben de anne sıcaklığı hissederdim onda.

Apartmanın arka tarafı bahçeler arasındaydı her evin arka tarafıydı ve bahçeliydiler

uzun epeyce uzayıp giden bir bahçeler zinciriydi sanki ve dağların görüntüsü de

bu harika manzarayı daha da güzelleştirirdi.

. Herkes burada kendini o kadar rahat hissederdi ki

tüm yaz boyunca bir yaz tatili havasında olurduk.

Kamuran teyzenin çok çiçekleri vardı fakat o nedense sardunyalarını çok severdi

gözü gibi bakardı.

Bir gün Kamuran teyzelerin evinden gelen çığlıklarla oraya koştuk.

Büyük oğlunun O nu dövdüğüne şahit olduk ve kocası yaşlı olduğundan eşini

koruyamıyordu. Babam ve diğer komşular oğlunun elinden onu kurtarmışlar

oğlu ise utançtan kahrolmuş gibiydi fakat bu yanıltmacaydı ilerleyen günlerde bu olay devam etti

. Polis çağırmaya kadar vardı iş oğlu yine akıllanmadı

Taa ki Bir sabah Kamuran teyzenin farklı bağırmalarıyla uyandık

penceresinden eline geçenleri fırlatıyordu çığlıkları feciydi herkes ona koştu ve yatıştırmaya çalışıldı fakat

olmadı ambulanstı hastanelerdi derken şizofren teşhisi ile bir gün evine döndü.

Artık eski Kamuran teyzemiz yoktu bahçede saatlerce kıpırtısız oturuyor konuşmuyor gülmüyor robotumsu bir

ifade ile dolanıyordu. Sadece zaman zaman çığlıklarını duyuyorduk ve oğluna ah ediyordu diyordu ki

--ALLAH senin canını alsın geberirsin İnş. beni mahvettin benim sen gibi evladım yok!

ve ilahi adalet oldu bir yıla varmadan oğlu mesleği olan inşaat mühendisliği için oraya buraya giderken

güneş altında fazla kalmaktan beyin kanaması oldu ve vefat etti işte bir ananın ahı tutmuştu.

" okumak sadece cahilliği alır eşeklik baki kalır" sözü oğluna göre bir sözdü sanki

Artık daha rahattı belki fakat şizofren hastalığından asla iyi olamadı yıllar sonra vefat ettiğini duyduk Kamuran

teyzemiz ölmüştü. Çok derinden yaralandık. Kurtulmuş dediler şizofren yakasını bırakmamıştı .

bahçede sardunyalar ağlıyordu ...