acıları sadece okuyarak öğrenmeyi ne çok isterdim......... Tebrikler efendim..........

Hep erkendir bir çocuğun soğuk bedeni
Bir yerlerde bir çocuk ölüyorsa şimdi herkes suçludur

ölüm özellikle çocuklar için zamansız gelir. bunu izah etmeye çalışmak sadece geride kalanlara teselli için gereklidir. tebrik ederim

merhaba
olumsuz düşüncelerim; ilk başta üslup yoruyor, edebiyatta duru anlatıma önem veriyorum. yazıda insanı içine çeken bir yem bulamadım, sebat edilirse (çoğu kişi etmeyecektir) yazı bittiğinde bir ana fikir edinmenin mutluluğunu yaşar insan. güzel yazmak zekice kurgulanmış cümlelerle yazmak olabilir ama hepsinden önemlisi 'evet bunu ben de biliyorum, ben de böyle hissetmiştim' dedirtebilmektir okura. anlaşılmaz oldukça yazının değerinin artacağı yanılsamasından kurtulmalıyız.
olumlu düşüncelerim; senden eşsiz bir deneme ve köşe yazarı olur. işid ve mazlum türkmenler veya günümüz meseleleri ve islam hakkında bir deneme yaz da gör farkı.

Değerli yazar,hikayenizİn karşılığını BULDUĞU BİR GERÇEK .tebrik eder devamını dilerim;saygı ve sevgilerimle...

İstanbul yaşadığımız ülkenin aynası gibi.Eski istanbul'dan çok eski duyarlılıklarımızı yavaş yavaş tek etmekteyiz. Terk ettiğimiz her samimi duygunun ağırlığını,ancak başımıza gelen bir olayla anlayabiliyoruz. Zaman bencil ilişkileri doğuruyor. Bizler gelişmişliği birbirimizden uzaklaşmak şeklinde algılıyoruz. Sanırım toplu duygu yoksunluğumuzu,toplu yaşama sayesinde unutuyoruz.Toplu yaşamayı da bencillik ve kıskançlık üzerine inşa etmekle, toplu duygu çöküşünü de hızlandırmış oluyoruz.


Acı bir çığlığı,güzel ve akıcı bir dille anlatmışsınız.İbret alınacak yanımız olan duygularımız, yine vurdum duymaz olacak bence.


Güzel Bir kalemi Acı Bir Çığlıkla Bende Keşfettim.Sizde Bundan Böyle Favori Listem-desiniz.



Saygılar.Sevgiler

tebrik eder
saygılar sunarım

Hazın bir ölüm hikayesini ele almışsınız. Edebi dilinize bir eleştirim yok ancak Eyüp semtine ve orada yaşayan insanlara tepeden, aşağılayıcı, küçümseyici ve acımasız bakış açınız hiç hoşuma gitmedi. Siz nerede büyüdünüz acaba? Belli ki o semtin insanlarına oldukça yabancısınız veya zamanla yabancılaşmışsınız. "Feleklerin en kahpeleri bu semtte yaşardı." söyleminizde de bir haklılık payı bulamadım.

anlatımınız okuyanı olayın içine çekmekle kalmıyor, ufaklığın acısını da yüreğinde hissettiriyor. küfürler ve argo yazıda iğreti durmaktan ziyade, olayın parçası olduğunu belli ediyor.

eski istanbul hep hüzünlü, hep kederli, nice hayatlar kaybolmuş, nice hayaller yitmiş gitmiş. bir de istanbul'un kayıp nesilleri var ki, onları düşününce yüreğim daralıyor.

güne yakışmış, elinize sağlık.

Ustaca kaleme alınmış bir yazı... Tebrikler ve başarılar.

Birincisi, daha önce sizi okumadığım için kendime kızdım.

İkincisi, zararın neresinden dönülürse kârdır diye düşündüm.

Üçüncüsü, eski İstanbul'u bu kadar iyi yazabilen bir yazarı, hem tanıtalım, hem de yükseklerde yaşatalım isterim.


Tebrik ederim kaleminizi.

Hazin bir hikaye.
Usta bir kalem.
Edebiyatın güzelliklerinin cömertçe sergilenişi.
Mükemmeldi.