Kırmızı Gecelik Sahibini Buldu

• 28 Mayıs 2008 Çarşamba 19:43:22

Kırmızı Gecelik Sahibini Buldu

Geçen gün gazetenin birinde bir köşe yazısı okumuştum köşe yazarı aslında güzel bir konuya parmak basmış çağımızın değişik bir hastalığına açıklık getirmeye çalışmıştı. Yazı daha sonraları aklımı kurcalamaya başladı daha da açabilirim dedim. Konu şuydu çağımızın insanları gençliklerini otuzundan sonra yaşamaya başlıyor.bu rakam daha da ilerilere alınabilir nasıl mı? Öyleyse artık konuya girebiliriz.
İşe sıfırdan başlayalım bizim fikrimizin hilafına hiçbir şey sorulmadan dünyaya geliyoruz yanımızda adına anne ve baba dediğimiz kişilerin ellerine bırakılıyoruz.. Bize sevgiyle sarılıyorlar içten gelen gerçek bir sevgiyle. Büyümeye başlıyoruz. Ama bir farkla onların emir ve komutalarında . yapacağımız her şeye onlar karar verir ve uygularlar. Mutluyuz belki de yaşayacağımız zaman dilimi içinde sorumluluk taşımadan gelecek en güzel günlerimiz.
Yarın İlk okulun birinci günü okullu oluyoruz , yeni bir çevre , yeni arkadaşlar, eyvah yeni bir anne yada baba. Öğretmenim. Tahsil hayatımda karşılaşacağım bizlere bütün güçleriyle bildiklerini aktarmaya çalışacak eğitmenler. Boyumuz uzayacak vücudumuz şekillenecek .Aaaa İlk okul bitmiş sırada orta ve lise var. Gözünüzü açıp kapattığınızda Üniversite imtihan ların dasınız yıllar o kadar hızlı gidiyor ki pesinden koşarken niçin maratoncu olmadım diye kendinize lanet ediyorsunuz. Ama bir taraftan da kolunuzun altındaki diplomayı usul, usul okşuyorsunuz. Ama neden bu kadar ağırdan alıyorsunuz yoksa beklediğiniz kaç gündür aklınızdan çıkaramadığınız şu mavi gözlü sarışın kız mı? Üzülme delikanlı uzun zamandır o hanım kızda seni düşünüyor. Dikkat et birazdan bahçeye çıkarken gözleri seni arayacak.Tesadüfen seni görmüş gibi yanına gelecek.
Düşüncelerini biliyorum. Daha iyi bir kazanç için stajını da yapmak isteyeceksin ama artık başka düşüncelerin de olacak.Nişandır,nikahtır,düğündür o kadar çok sorunlar çıkacak karşına. Yaş kaç oldu. Yirmi beş o kadar var mı ? yada otuzuna yakın. Staj yapmadan işe başladın. Bir yıldır evlisin hani o sarışınla bir de kucağınızda bebecik. Hiç merak etme yaşanacak öyle güzel günler varda. Önce çocuk biraz büyüsün hele bir okula başlasın da. Sırada orta, lise ve üniversite.
Yaş kaç oldu. Otuzları kaçırdık kırkların sonundayız hala gençliğimizi yaşayacağız.
Dün kaldırımda amaçsızca yürüyordum gözüme
Bir tabela takıldı İç giyim mağazası.durdum tabelayı dikkatli, dikkatli okudum. Birkaç basamak merdiveni inerek mağazadan içeri girdim. Tezgahtar kız hemen yanıma yaklaştı.
-Nasıl yardımcı olabilirim efendim ?
-Yardımcı olabilirsin kızım.
Sonrada isteklerimi tek, tek anlattım . İlgiyle dinledi güler yüzlü bir kızdı. Mağazadan çıkarken içim mutlulukla doluydu. Evet biraz geç olmakla beraber birkaç on yıl ertelemeyle gençliğimi yaşamaya başlayacaktım. Tabi bu mutluluğumda tezgahtar kızın katkısını da inkar etmemeliyim elimdeki poşetin içinde karımın ölçülerine göre aldığım Kırmızı bir gecelikti. Daha işim yeni başlamıştı geceliği ben verecek değildim. Ağır, ağır en yakın kargo şirketinin bürosuna yöneldim kolinin üzerine adresimi yazarken içimden kahkahalarla gülüyordum gençliğimi daha yeni yaşamaya başladım bu bir başlangıç.
Şimdi içinizden bazıları mırıldanacak yine mi Kırmızı Gecelik muhabbeti. Kusura bakmayın bu beni hiç ilgilendirmiyor. Eğer beğenmediyseniz Hiç okumamış gibi davranın. Kaybınız ne olabilir ki? Başımı yukarılara kaldırdığımda. Uzaklarda çok uzaklarda bir parıltı görüyorum . bunu siz göremezsiniz o pırıltı kırmızı geceliğin bana vermiş olduğu mutluluğun sahibi. Tek aşkım görür ancak.
KIRMIZI GECELİK sahibini buldu.

Yazımı ünlü bir şairin şiiriyle bitireceğim

Yaşamı Ertelemek

Beni her ölüm etkiler.
Tanımasam bile üzülürüm:
Yitirilmiş ümitlere…
Hiç gerçekleşmeyecek ideallere…
Yaşanmamış sevgilere üzülürüm.
Bu yüzden korkarım yaşamı ertelemekten.
Ne yapılması, ne söylenmesi gerekiyorsa,
Söylenmeli yapılmalı.
Seviyorsanız,sevdiğinizi bu gün söyleyin.
Sevdanızı bu gün yaşayın.
İşinizde yapılacak ne varsa bir an önce yapın.
Yarın çok geç olabilir.
Bir anda bitebilir her şey.
Yaşamak için acele edin bence.
Kısa yaşanmışlıklar yaşanmamışlıklardan,
Daha iyidir.
Geriye dönüp baktığınızda KEŞKE’LER
Çoğunlukta olmasın.
Uzun vadeli hedefler için bile bu günden,
Harekete geçmeli
Yarınlar çok uzak olabilir.
Daha okulda başlamıyor muyuz.
Ertelemeye yaşamı?
İlk hedef kolej,sonra üniversite .
Hep yarına yatırım bu günü sonra yaşamamışçasına.
İşe gireyim sonra…
Evleneyim…
Çocuklar büyüsün sonra…
Sonra…
Sonra…
Sonra…
Bu sürecin başında ortasında yaşam her an sona erebilir.
Sonrası olmayabilir.
Fedakarlıklar güzel ama,
Unutmayalım herkes kendi hayatını yaşar.*

Belki geç kaldım ama zararın neresinden dönülürse dönülsün kardır.
Seni seviyorum kırmızı geceliğin sahibi seviyorum.

.

* Alıntıdır


03-03-2008-Pazartesi
Tuğrul Ahmet PEKEL