işte; kusamıyorum bildiklerimi bir cümlede.

• 12 Temmuz 2014 Cumartesi 00:17:45

-Ne çok haddini bildirmediğim yarım kalmış cümle bütünlüğü var bünyemde,şimdi bir nadasa muhtaç, bir gölgeye açken-

Bu sessizlik de deliler gibiyim .Yıne özlem teğet geçiyor kirpiğimizden.

Bir cumartesi günü hava sıcak ve yine bir sessizlik sigarası, kovalamacayla geçen bütün hafta içi günlerin ardından cumartesi,
yeni bir soluk vaad etsede, hava yine dumanlı ve demli bir çay. Okunması gereken bütün kitaplar gibi benli cümlelerine sığınmış olsada
cumartesi

Sarhoş oluyorum beynimin aksiyon isteyen tarafındayken, cesaretim topraklar aşıyor, nice dinler, peygamberler aşındırıyor ruhumu.
Ölüler ruhlarının hesabını soruyor. Ülkem karışık yıllardır ve aza tamahkar gölgesinde bir ağacın dinleniyor, dökülüyor yaprakları
bana ne sağından solundan, yukarısından aşağısından; çocuklar kan ağlıyor.

Gecenin asi siyahlığına karışmış yarasa gibi yokluğun asil rengidir bende insanlar… küçüklükten beri süregelen bir uyumsuzluk hali işte!
Çok devşirme zaman oldu sigarayla yakınlaşalı, yakınen tanıyanlar bilir zaten azılı katilini.

Yaşamın misafiri olduğumu anladığım zamanların birindeydi karşılaşmamız, o anlam veremediğimiz bakışmalarının tesiri altında saçmalarken
ki halimi dün gibi hatırlıyorum. Sanki sesi kısılmış eski bir radyo gibi frekans sorunu yaşıyordum.
Gelgitlerim bir hayli fazlaydı ki nerede olmam gerektiği hakkında hiçbir fikrim yok.

Her şey ne kadar mükemmel lay lay lom geçerken.olgunlaşmak gerçek anlamda ‘yaş almak’için önce yaşadığımızı bilmek gerektiğini öğrendik.
Masallar niniler gerçeklere dönmeye başladı ve hayatın başka renkleri sunuldu,

Aynanın karşısında geçen saatlerden nasibini almış, boyalı suratlar gibi bugünlerde okuduğum yazılar.
Göz kapağında, kirpiklerin başladığı yere sürülen yoğun boyanın ne işe yaradığını anlamadığım gibi anlamıyorum;
Bir metnin içindeki şımarık karakterli kelimeleri. Yoğun renk cümbüşünden dolayı, sadeliğini göremediğim orijinal yazıların

Bütün okuğum kitaplar aynı insanlar gibi. Bütün Aşklar sıradan yalanları gibi

Efsanevi bir gülücük sıyrılırken dudaklarımdan.
işte; kusamıyorum bildiklerimi bir cümlede.