Müjgan!

• 9 Temmuz 2014 Çarşamba 18:17:56

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

...

Rüzgarın sesi kulağımın derinliklerine kadar işliyor biraz hüzün biraz anı.Buruk ayrılık ve özlemler
Dağınık bir gece sersefil bir yalnızlık, sessizliğin sesini dinliyordum oturduğum kanepede. Bir ses kalkmamı istedi.Usulca irkildim ,terliklerimi giydim koştum pencere önüne
Sokak lambası aydınlatmıştı,konteynerdeki kedi tırmanıyordu aşılması gereken yükseklikteki alanı
bir lokma ekmek kavgasıyla çıkmıştı kimbilir,yavrusu sıcak yuva aş bekliyordu olmalı öylece izliyordum .

Başka köşeye odaklandım,karanlık köşede biri vardı ,yüzü görünmüyordu gölgesindeki acılar gözyaşı bırakıyordu attığı adımlara

İçimden sızlanarak "ah "dedim.Kimbilir nelerini kaybetti gecenın bi yarısı dışarıda

Yine gözüm takıldı karanlıkdaki adama. ağır aksat yürüyordu aman Alahım nereye gidiyorsun dedim içimden

Adımları bizim evin kapısında bitiverdi.
Ürkmüştüm ,hemen tülleri çekip geçtim kanepeme,gözlerim irilmişti şaşkındım. Ne yapacaktı acaba?

Merektan çıldırıyordum,gittimi ki .Bakmaya cesaretim yok kalkıp bakmalıydım,
Sabahtan kalma bir sıkıntı vardı içimde ters giden günün gecememi vurmuştu izi.

Hemen yerimden doğruldum cama yaklaştım,kapıda yoktu garip adam .Yerde küçük bir kağıt şekilsiz katlanmış konmuş kapı önüne

İlgimi çekti, o adam niye gelmişti kapıya ,o not kimeydi.Korkuyor olsamda inmek istedim içimdeki ses gitmelisin diyordu.

Dairemin kapısını açtım. Merdivenlerden inerken içimde hüzün gözlerimde korku kalbimde sızı yinede gitmeliydim üzerine ." dedim"

Son kata gelmiştim Adamın bıkaktığı not’u alırken sağıma soluma baktım yollar bomboştu Adam nereye gitmiş olabilir di.
Uzun boylu esrarengiz di ,yıkılmış hali vardı ne kadar dinç görünsede

Fazla düşünecek zamanım yoktu ,korkuyor olmamda cabası,aldım not’u koşarak merdivenleri 2-3 çıkmaya başladım. Arkamdan kovalayan varmışcasına

Nefes nefese kalmıştım kapıyı örttüğümde,yaslandım durulsun kalp atışım diye..Not’ta neler yazıyordu.
bu yaptığım ayıpmıydı neden aldım ,kimeydi bu mesaj kafamda binlerce soru geçiyordu engel olamıyordum okumamak
Ellerim titriyor açmaya uğraşıyordum .Evet evet açmalıydım kime gönderildiyse atarım kapısına düşüncesiyle kendimi oyaladım.

Müjgana not!

seni yıllar sonra buldum sevdiğim
yıllarca izini aradım,kimseler söylemedi
deli divane oldum yollarına
herşeyimi kaybettim
tek sığınağımdı kalbin
soğuk gecelerimde senle ısındım

ellerim seni tuttu gittiğim yollarda
Gözlerini düşündüm!"ah o gözlerin Müjgan"
bana hayat verendi
kalbim sen için attı
hergün ismin dudağımda besmele gibi sevdiğim
şuan karşına çıkacak yüzüm yok
çok değiştim,bu halimi ne sen gör ne ben anlatayım sevgilim.
beni eskisi gibi hatırla Müjganım
Yıllarca görmediğim o yüzüne öyle hasretim ki
saçlarımıza ak düştü yüzümüze acıların izleri
yıllar unutturamadı ,sende ben gibi bekledinmi he Müjgan?
sana bütün şairliğimi biriktirdim, ceplerimde ’sen’li şiirlerim

3 gündür hergece bekliyorum ışığının yanmasını
hiç ses seda yok ordaysan bir el salla camdan sevdiğim
acele cevap bekliyorum.

____Cevat

Not’u buruşturdum attım salonun ortasına orda öylece duruyordu.öfkeyle baktım ..Gözlerimden sicim sicim yaşlar aktı
"Neden ? neden? geç kaldın.!"