KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2986 Okunma
- 21 Yorum
- 9 Beğeni
BİR ALZHEİMER HASTASIYLA YAŞAMAK
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Gün yine aynı başlıyor sanıyorsunuz…gün aynı belki ama düşler,gelecek ,bakışlar ve hayat farklı.
Gün yine aynı başladı bugün pazartesi kahvaltıyı her zaman ki gibi çok erken saatlerde yaptık
Her şey normal gibi ama içinizdeki endişe aynı- ya yine krizi tutarsa ?
Ardı sıra geçmişten bahsediyoruz eski hatıralar,fotoğraflar vs vs…
24 saatinizi ona ayırmak ve ilgilenmek zorundasınız her an değişebilir alıştınız artık öyle mi …yok hayır buna asla alışamazsınız.
Kahvaltı esnasında sorabilir…-yanında şu arkada oturanlar kim
Beni der göz hapsine almışlar sen mi çağırdın onları L
O sadece perdenin desenleridir fakat onu buna inandırmak ne çare zor hatta imkansızdır
O günü sıkıntılı hatta gergin geçirisiniz biz sürekli size burası benim evim değil burası yurt ve gelen giden belli değil der karşıdaki koltukları gösteriri kim bunlar der siz mi çağırdınız bakmasınlar ben rahatsız oldum ona dil dökmenizde boşa asla ve asla inanmayacak hatta aileyi kendine tuzak kurmakla suçlayacaktır.Bazen verdiğiniz ilaçlarını zehirleyeceğiniz şüphesiyle almaz
Gece: her zaman uyumaz bir alzaymer hastası evdeki eşyalardan rahatsızdır bir çaydanlığı ona bakan ve alay edip gülen bir kadın zannebilir ve onu sizin oraya karşısına koyduğunuzu iddia eder ve geceden sabaha doğru uyandırılırsınız nefret kusan bir sesle
Kalkın beni evime götürün burada neresi ben burayı istemiyorum sabahki evimi istiyorum siz yaptınız Allah sizi benden beter etsin en kötü şeylere uğratsın binbir güçlükle ikna olur belki saatler sonra sizden özür diler affedin beni niye öyle yaptım ki der…
Der ama…
Bilinmez belki 30 dk geçer belki o yine diğer kişi oluverir.
Ertesi sabah günlerden bilmem ne gece ve gündüz mefhumunu kaybedersiniz artık uyku yoktur,düzen yoktur,zaman yoktur
Mutfaktayım ve bir feryatla koşuyorum içeriye belli belirsiz anlamaya çalışırken annemin oturduğu kanepeden uzanıp dışardan geçen birilerine bir not yazıp attığını anlıyorum sesle var ve onlara beni kurtarın buradan diyor onlar soruyorlar teyze ne oldu nen var? Cevaplıyor bu evdekiler beni öldürmeye çalışıyorlar beni bu kızın elinden kurtarın allahım donup kalıyorum ve adamların sesi - teyze anahtarın varsa ver çıkalım ve ben müdahale edip onun bir alzaymer hastası olduğunu söyleyince anlar gibi olup özür dileyip gidiyorlar iyi ki diyorum yürüyemiyor ya yürüseydi bir arkadaşımın annesi gibi bir sapık tarafından götürülüp tecavüz edilip öldürüp bir kıyıya atılsaydı
Her sabah gergin uyanıyorsunuz
Her gün bir hikaye ama konu hep aynı
Siz nefret edilensiniz ve evde dolu adamlar var en ağır hakaretlerle donatılırsınız
Gözlerinizin önünde eriyen ve tükenen bir zamanlar hayat dolu olan kadın bumuydu? En yakın arkadaşınız ,hatta dert ortağınız o zeki ve neşe dolu size şarkılar söyleyen şiirlerinizi büyük bir zevkle takip edip defterler dolusu yazan kadın nerede 1,5 yılda bu kadar mı değişir insan?
O müşfik öğretmen , hayata sımsıkı bağlı, hatta dünyanın hastalığı ve ameliyatını geçirmesine rağmen hep mutlu umutlu olan kadın şimdi sizden nefret eden ve görmek bile istemeyen, saldırganlaşan bir hasta olan . alzaymerdeki sırrı doktorlar bile çözememiş ki ben çözeyim.
Apayrı bir dünya kurup orada yaşayan günden güne tükenen belki .
Ve günler, sabahlar ,akşamlar…mevsimler
Hep hayaller korkular panikler bu hastalardaki en belirgin özelliklerden biri de korku sebepsiz ve yoğun şekilde hep dünyalarında birileri var hep sizin ondan uzaklaştığınız her an yanınızda biri olduğunu sanmaları
Artık kahkahalar yok zaten unuttuk gülmeyi sadece onu düzeltmek çabalarıyla geçen zamanlar zaman zaman fotoğraflarına ve eski hatıralarına döndürdüğünüzde mutlulu ışıkları görebilirsiniz ama o da geçicidir çünkü az sonra ben çok değiştim memleketim nerede ben yaşlandım diyecektir muhtemelen ağlamaya başlayacaktır
Nerede o canlı kanlı kadın nerede balkonda güvercinlerine bakan , bize hayata bağlanmayı anlatan,şarkılar okuyan kadın nerede
Eskiden bayıldığı şeyleri alıyorum hep düzelsin diye birazda olsa gülümsesin. Hala en sevdiği şey şiir ve şarkılar dinlettiriyorum biraz da olsa mutlu hatta şiir okuyor hem de unutmamış geçmiş hafızasında sakladıklarını bizim radyoda okuduklarımızı dinliyor ne güzelmiş diyor ve benim bir şiirimi sık sık tekrarlıyor
Balkonda kahvaltıyı selamlayan çiçekler
Akşam sefalarını artık görmeyecekler…
Hayat insanlara sürprizler hazırlıyor derken bu acı süprizleride unutmayalım…
Ve bir başka sabah
Ağlıyorken uyanıyorsunuz sevdiği şarkıları söylüyor
…nasıl geçti habersiz o güzelim yıllarım
…dertlerimi zincir yaptım…
…bir ilk bahar sabahı güneşle uyandın mı hiç…geçen günlere yazık yazık etmişsin gönül sen
ve ağlıyor
koşuyorum
ağlama anne diyorum
defol diyor yine yabancı bir bakışla bakarak
senden nefret ediyorum gideceğim buralardan…
gitme annem gitme sana kimse bakmaz ,
gitme öğretmenim
üzerinde şık bir döpiyesle hanım hanımcık bir kıyafet soğuk permayla çok hoş bir modelde yansıtan harika saçlarıyla sesleniyor sanki hala
o ilkokul şarkısnı hemde almancasını
ah ne hoştur bak bu akşam
saat çaldı haydi hoşkal
bim bam…bim bamm
sen her zaman o eşsiz ve zarif BELKIS ÖĞRETMENSİN
--Yazımı güne getiren seçici kurula teşekkür ediyorum (rüzgarcanlari)--
Ayşegül Aşkım Karagöz
YORUMLAR
Acil Şifalar diliyorum Hanımefendiye...Yüreğim burkularak okudum bu şah eseri...Yedi yıl da ben yaşadım sizin yaşadıklarınıza benzer bir olayı...Anılar şu an gözlerimden bir çağlayan gibi göz yaşlarımı akıtıyor...Rahmetli kayın validem aynı hastalığın pençesinde yedi yıl pençeleşti...Çaresi yok diyor doktorlar.Tek çare müsekkinler dediler...Onları da ben verip gününü uyuklamakla geçirmesini istemedim.O benim küçük kızımdı adeta...Bir çocukla ilgilenir gibi her şeyiyle ilgileniyordum...Helal-i hoş olsun..Mekanı cennet olsun..Sizi çok iyi anlıyorum...Selam -saygı ve dualarımla..Allah'a emanet olunuz...
Annene Allah'tan acil şifa diliyorum Kızım.
Allah sizlere sabırlar versin.
Annene verdiğin bu hizmetin ve sabrınızın ödülünü Allah sizlere verecektir.
Paylaşım için teşekkürler...
Duygu yoğunluğuyla okudum, yorum yazacağım ağlamaktan yazmakta güçlük çekiyorum..Ne kadar hayırlı bir evlatsınız ki, annenizin bu anlarında bir saniye bile yalnız bırakmadan sabırla yaklaşabiliyor, yanında oluyorsunuz.Bir of bile demeden.Bir an önce tıpın bu hastalığa çare bulmasını diliyorum.Hayat dolu, geleceğe nesiller yetiştiren bir öğretmenin bir an önce şifa bulması için dua ediyorum.Bu durumdaki tüm hastalar için dua ediyorum.Allah yardımcınız olsun, güzel yüreğiniz annenizin şifa bulmasıyla mutlu olsun diliyorum ki..Kucak kucak selam ve sevgiler değerli arkadaşım..
GÜZEL, ANLAMLI VE DÜŞÜNCEYE SEVK EDEN YAZINIZI VE BAŞARINIZI KUTLARIM AYŞEGÜL HANIM..SELAM VE SAYGIMLA...
Ayşegül Aşkım Karagöz
oktayzerrin
Yüreğinizden hiç gitmeyen derin acılar vardır.Hayatın çok keskin yanları gibi.Yaralanırsınız yaralanmışsınızdır. Asla da geçmez işte o tür yaralar. Mutlaka izi kalır bir yerlerde sızlar durur şair.
İşte tam da bu derin yazı gibi ... Hiç gitmeyecek , günlerden gecelerden. Bir biçimde bir yerlerinde daima sızlayacak yüreklerin...
Güne seçildikten sonra da ; bir kaç cümle ekleyeyim istedim... Ne mutlu sizin kaleminize ki , böylesine güzel bir kalem sahibi var.
Sağlık ve esenlik dileklerimle ...
Mert YİĞİTCAN tarafından 7/8/2014 10:50:37 PM zamanında düzenlenmiştir.
Ne çok dua ettim içimden, gözlerim doldu...
Allah'ım yardımcınız olsun...
Kucak dolusu sevgilerimle ; size ve öğretmenime...
Ayşegül Aşkım Karagöz
yazıyı okuyup bitirdiğimde düşündüğüm tek şey
Allah yar ve yardımcınız olsun
Rabbim mükafatınızı cennet eylesin
:((
saygıyla
Ayşegül Aşkım Karagöz
Ayşegül hanım
Allah yardımcınız olsun
Ayşegül Aşkım Karagöz
:(((( Sabah sabah okudum ve gerildim canım ya.. Gözlerim doldu..
Yaşayan bilir acıyı..Çeken bilir derdi.
Biz ne söylesek boş.. Yaşayan yaşadığını bilir..
Ellerinden öpüyorum öğretmenimin..
Ve seni de candan öpüyorum tatlım böylesine vefalı hayırlı bir evlat olduğun için.
Acil şifalar dilesem de henüz bu hastalığın çaresi ne yazık ki bulunamadı.
Sevgilerimle canım.
Ayvazim Deniz tarafından 7/8/2014 9:07:40 AM zamanında düzenlenmiştir.
Ayşegül Aşkım Karagöz
bir kaç ay önce doktorum beyin emarı, eegsi ve tomografisi çektirmişti yoğun bakımda kaldığım bir kaç gün sonunda. "Kendine bakmıyorsun Afet abla" demişti. Başka problemler de vardı ama alzaymırın da başladığını söylemişti. gerçek sebebini kimse bilmiyor sanırım, herkesin söylediği başka şey. Kader mi, kalıtım mı, tansiyon mu, şeker mi yoksa başka mı ben de bilmiyorum. Oysa sadece unutkanlığımdan şikayetçiydim. adlarını unuttuğum akrabalarımdan, bulaşıkları yıkarken yarım bırakıp başka işe dalmaktan, yaktığım yemeklerden, çaydanlıklardan , yazarken yazacağımı unutmaktan şikayetçiydim, ama görüyorum ki sonu daha da vahim. Ne olacağımı, neler yapabileceğimi şimdi biliyorum ve sinirleniyorum durduk yere. Bazen kırıcı da oluyorum ama elimde olan bir şey değil, bağışlasınlar. yaşamlarına şahit olduğum hastalar var yakınlarımda, yanındaki insanların neler çektiğini görüyorum, aynı şeyleri yapmaktan da korkuyorum. kjalp pili gibi bir şey bulsalar da onu taksalar keşke, kimse hayatını kaybetmeden aklını kaybetmese. Derdimi depreştirdi yazınız, Rabbim kolaylık versdin.
Ayşegül Aşkım Karagöz
Dünyaca ünlü bir doktor var PROF. Mehmet ÖZ alzaimeri önlemenin bir yolunu vermişti fakat şimdiden yapmalıyız sizde başlayın lütfen her sabah tek ayak üstünde kollar iki yana açılarak gözler kapalı 30 a dek sayın demişti ilk anda dengenizi zor sağlarsınız fakat gün gün düzelecek dedi bu hareket beyindeki alzaimeri önleyen bir hareketmiş şimdi siz de başlamalısınız bence ilaçlarınızı düzenli alıp en önemlisi hayata bağlanıp olmayacağınızı kendinize tekrarlamalısınız lütfen Afet ablam çok üzüldüm
olmamasını ilerlemeden bitmesini diliyorum inancınızı yitirmeyin ...
sevgilerim kocaman
Hasta olan biriyle yaşamak çok zordur.Hastadan daha çok bakan yorulur ,kırılır, en fazla o üzülür.Hele alzheimer hastası ile yaşamak zor iştir.
Fedakarlık ister, en başta sabır gerekir.Sen çok iyi bir evlatsın Ayşegül.Bazen sayfalar aracılığyla yazıştık dertleştik ,bazen telefonda konuştuk.Sen anneni anlatırken sesinin tonundaki sevecenliği o şefkati hissetmemek mümkün mü? Keşke her evlat senin gibi atasına sahip çıksa ,ona evladı gibi gözü gibi baksa..
RABBİM anacığına sağlık, sana da sabır ve dayanma gücü versin.
Öp Belkıs sultanı benim içinde.Kocaman sevgiler cann.
Ayşegül Aşkım Karagöz
evett anneme kıyamam yıllardır en yakın arkadaşımdı yine öyle kalacak bu halde olsa bile bunu siz de anlamışsınız gerçekten doğru bildiniz o bir SULTAN KRALİÇEYDİ sohbeti tatlı konuşmasıyla herkesin sempatisini hayranlığını kazanan çok entelektüel zeki bir kadındı
şimdilerde en üzüldüğüm şeylerden biride şiirlerimi artık okuyamıyor okusa bile anlayamıyor olması :)
sizleri çok seviyor ve güveniyorum sevgilerim kocaman
Böyle bir durum insanlar için bir sınavdır demekten başka çıkar yol yok .. Çünkü meselenin ağırlığını içinde bizzat yaşayanlar biliyor... Evet okuyanı da sonsuz üzüntülere boğan satırlar var. Lakin bu vahim durumu sizin yaşadığınız boyutta algılamak imkansız elbette. Şu kadar ki ailesinde ve akrabalarında alzheimer hastası olanlardır bu hali anlayabilecekler. Amcamdan dolayı biliyorum bu hastalığın nelere yol açabildiğini.
Diğer taraftan hasta olan bir anne. İnsanın can ağacı, vazgeçilemeyen tek sevgili. Yüzüne asla keder yakışmayan, daima gülmesi ve mutlu olması arzu edilen. Bu yönüyle sonsuz acı veren bir hal ne yazık ki.
Biliyorum ki, ne yazıldığı, ne kadar yazıldığının hiç önemi yok. Mühim olan paylaşmak derdi kederi.
Allah sabır ve dayanma gücü versin. Annenize şifalar dilerim.
Saygılarımla
Ayşegül Aşkım Karagöz
Ayşegül'üm;
Zamanımızda maalesef her 100 evden birinde alzheimer hastası var..Bu gerçek böyle bilinirken .Sanki ilk kez karşılaşıyor muşum gibi okurken çok heyecanlandım ve etkilendim.
Ağlamaktan doğru dürüst okuyamadım bile.Bu yalan dünyada başımıza gelenler bizler için bir sınav. Anneniz
hiç bir şeyin farkında değil ama.Siz çok acı çekiyor ve büyük bir sabır sınavından geçiyorsunuz.
Neden böyle oldu anlamıyorum.Eskiden böyle hastalıklar yoktu.Veya vardı da biz mi bilmiyorduk.
İlacı yok tedavisi yok.Allah yardımcın olsun Ayşegül'üm.
Öyle bir şey ki Diyecek teselli edecek söz de bulamıyorum.Sabrın büyük olsun.Allah katındaki merteben umarım her geçen gün daha da artıyordur.Güzel kardeşim benim.
İçindeki acıları ve gerçekleri sade bir dille öylesine doğal dile getirmişsin ki.
Sağlıcakla kalın .Allah!a emanet olun.Selam sevgiler
ALZHEİMER HASTASI
Ayşegül Aşkım Karagöz
yazını bu sabah içim burkularak okudum ve gerçekten de çok ama çok üzüldüm....can dostum dediğim arkadaşımın hem annesi,hem de babası aynı dertten ne yazık ki; muzdarip.....yani bu hastalığı çok iyi tanıyorum,arkaşımın anlattıklarından...
Ve şu da bir gerçek ki; ancak birinci derece yakınları yardımcı olabilir..onlara...
Evde hiç bir yabancıya tahammülü yok onların,hatta bazen kızını bile eskiden bahçelerinde çalıştırdığı ırgat ve hatta onu eve giren hırsız olarak görebiliyor..ve son derece saldırgan oluyorlar,belki de panik halinde olduklarındandır...çünkü akılları sürekli gidip geliyor...
Geçen gün arkadaşımın babası
"Kazanları ocağa koyun,Suryeli mültecileri bizim bağ evine yerleştireceğim" diye tutturmuş
Bir türlü anlatamamışlar babasına bağ evinin satıldığını,mültecileri kabul edemeyeceklerini ve daha neler neler....
Yani Allah sabır versin arkadaşım...
Selam ve sevgiler....
Ayşegül Aşkım Karagöz
Hüzün , acı ve gözyağı' nın tarifini yapmak için yaşamalı elbet. Yaşanmadan anlaşılamıyor maalesef.
Ve anlaşılamadığınca da paylaşılamıyor ki yüreklerde.
Hayatının son dönemlerinden uzunca yıllardır birbirini çok çok iyi tanıyan arkadaş, dostlar olarak, bu acılarının çoğunu, seninle birlikte yaşamış biriyim ben de candostum , dert ortağım.
Biliyorum ki, her ne dersem diyeyim, her ne biçimde destek vermeye, dinlemeye anlamaya çalışırsam çalışayım, hayat da , devam ediyor , hiç bir şey kolay kolay yetmiyor ,yetersiz kalıyor hep.Bu durum , acı'nın ve olayın ne derece büyük olduğunu anlatır bana daima. Ve her ne yaparsan yap , çaresizliğin yapıştığı yakayı kolay kolay bırakmadığını da.
Her zaman söylediğim gibi , Allah yar ve yardımcın olsun candostum. Olabildiğince şifasını versin anneciğinin.
Çok acı , hüzünlü bir ağıt gibiydi yazın. Göz yaşlarıma hakim olamadın istemeden. Acılar da paylaşılabiliyor bir ölçüde kalsa da. . Dünya umarsızca yine kendi ekseni çervresinde dönmeye devam ediyor.
Bir insanın zaman zaman eski güzel anları anımsayabilmesini ümit ederek , gülümsemesini dileyerek ağlamak , ve yarın için , çok da fazla umut taşıyamamak, ağır bir yük , bir travma gibi çöküyor üstüne üstüne.
Yine de yaşamaya, ayakta kalmaya ve gülümsemeye çalışmak'tan başka da hiç bir çare yok.
Senin ve sevgili annenin gününüzde, gecelerinizde, daha çok mutlu anlar, daha çok mutlu anılar olsun. Bütün dileğim bu'dur arkadaşım.
Şifa , sağlık , huzur ve mutluluk dileklerimle...
Mert YİĞİTCAN tarafından 7/7/2014 10:57:40 AM zamanında düzenlenmiştir.
Ayşegül Aşkım Karagöz
"annemin oturduğu kanepeden uzanıp dışardan geçen birilerine bir not yazıp attığını anlıyorum sesle var ve onlara beni kurtarın buradan diyor onlar soruyorlar teyze ne oldu nen var?"
"sen her zaman o eşsiz ve zarif BELKIS ÖĞRETMENSİN"
Dokunsanız ağlayacağım...
Sizin gibi evladı olmayanlar n'oluyor? kimbilir!
Ulu Tanrı Güzel Tanrı yardımcınız olsun...
Ayşegül Aşkım Karagöz
Ayşegül Aşkım Karagöz
Gözlerinizin önünde eriyen ve tükenen bir zamanlar hayat dolu olan kadın bumuydu? En yakın arkadaşınız ,hatta dert ortağınız o zeki ve neşe dolu size şarkılar söyleyen şiirlerinizi büyük bir zevkle takip edip defterler dolusu yazan kadın nerede 1,5 yılda bu kadar mı değişir insan?
O müşfik öğretmen , hayata sımsıkı bağlı, hatta dünyanın hastalığı ve ameliyatını geçirmesine rağmen hep mutlu umutlu olan kadın şimdi sizden nefret eden ve görmek bile istemeyen, saldırganlaşan bir hasta olan . alzaymerdeki sırrı doktorlar bile çözememiş ki ben çözeyim.
Apayrı bir dünya kurup orada yaşayan günden güne tükenen belki .
DEĞERBİLİR GÖNÜL DOSTU, GÜNAYDIN ;
ÖNCELİKLE ALLAH ANNENİZE ŞİFA SİZE SABIR VE METANET VERSİN DİLEKLERİMLE BAŞLAMAK İSTİYORUM..SONONA KADAR OKUDUM YAZIYI,,OKUDUMYA GELDE BANA SOR..BOĞAZIM YANDI, İÇİM ACIDI..SİZİN YERİNİZE KOYDUM BİR AN KENDİMİ..ALLAH KİMSEYE VERMESİN ANNENİZ BABANIZ EŞİNİZ YADA KARDEŞİNİZ BÖYLE BİR DURUMDA VE SİZ ACZİYET İÇİNDESİNİZ..KİMSENİN ANLAYAMAYACAĞI BİR ÇARESİZLİK İÇİNDE..VE BİR TARAFTAN DA SEVĞİNİZ İNSANIN İÇİNDE BULUNDUĞU RUH HALİ..SİZİ ANLIYORUM DEMEK BİLE HAFİF KALIR BİLİYORUM..AMA NE OLUR HAYATIN BİR CİLVESİ OLARAK KABUL EDİN VE KENDİ SAĞLIĞINIZI DA İHMAL ETMEYİN LÜTYFEN ..VE BİLİN Kİ SİZ SAĞLIKLI OLMAZSANIZ SEVDİKLERİNİZE DE KENDİNİZE DE FAYDANIZ OLMAZ.. ŞUNU DA VURGULAMADAN GEÇEMEYECEĞİM İÇİNDEKİ DURUMU YALIN VE SİYAH-BEYAZ OLARAK ANLATAN BU KADAR GÜZEL BİR ANLATIM İFADESİNİ DE ÇOK AZ GÖRDÜM..TIPKI YÜREĞİNİZİN HASSASİYETİ GİBİ MAHARETİNİZE DE HAYRAN KALDIM..SİZE ÜZÜLMEYİN DEMEK TESELLİ DEĞİL BİLİYORUM AMA BAŞKA DA SÖYLEYECEK , DUYGULARIMI İFADE EDECEK KELİME VE CÜMLE BULAMIYORUM..TEKRAR ALLAH YAR VE YARDIMCIN OLSUN..İNŞALLAH ALLAH BUNUN MÜKAFAATINI YARINKİ DOĞACAK GÜNLERE UMUT VE MUTLULUK OLARAK VERECEKTİR..İNANIYOR VE İMAN EDİYORUM..KUTLUYORUM EMEĞİNİZİ..
SELAM VE SAYGIMLA..
Ayşegül Aşkım Karagöz
Sizin yaşadıklarınızı ben kaç yıl öncesinden yaşadım.Ne kadar zor olduğunu biliyorum. Allah gücünüzü artırsın ve kolaylaştırsın...sevgiyle kalın..
Ayşegül Aşkım Karagöz
Hayatın gerçeklerini 1. ağızdan duymak başka tabii. İç içe yaşayan sensin. Allah sabırlar versin. Allah şifasını inşallah verir. Her insan aslında bu hastalığa aday olarak yaşıyor. Doktorlar bile bulamamışken çaresini, üzülmek neye yarar, nafile. Kabul edeceğiz başka çare yok.
Ayşegül Aşkım Karagöz
Allah seninle olsun,Allah yar ve yardımcın olsun arkadaşım bir alzheimer hastasıyla yaşamak kolay değil,Bunu bende çok iyi bilirim çok zor yaşadıklarınızın aynını bende yaşadım,benimde kayınvalidemdi hasta olan,onunla beraber çok uzun yıllar geçirdik, bende çok üzüldüm çok acı çektim onunla beraber,Onlar için elimizden gelenin en iyisini yapmaktan başka elimizden başka birşey gelmiyor.Allah mekanını cennet etsin diyorum şimdi Allah zorunuzu kolay etsin inanın böyle durumlar karşısında insan üzülünce söylenecek sözler kifayet etmiyor.Allah sabrını eksik etmesin sonsuz selam saygılarımı gönderiyorum.
kardelen dağçiçeğim tarafından 7/7/2014 8:38:41 AM zamanında düzenlenmiştir.
Ayşegül Aşkım Karagöz
İçim acıdı gözlerim yandı nutkum tutuldu. Sabah sabah bütün enerjim
Uçup gitti hayat bir anda üstüme çöktü sevgili A yşeülüm.
Bir an kendimi senin yerine koydun üzüntüm iki kat artı.canından çok sevdiğin can seni bir tanımıyor korkaktan geçenden ysrdım istiyor aciz ve zavallı bir durumda daha fazla yazmamayacağım beni hoş gör canım moralim bozuldu hoşça kal
Allah yar ve yardımcın olsun canım benim
