- 1154 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
GURUP VAKTİNDE ŞEHR-İ HÜZÜN
-Moruk, Allah’tan müzik var, yoksa kafayı yerdim. Şu teybin düğmesine basıver. Sesi de sonuna kadar açıver, araba sesinden bir bok duyamıyoruz., diye seslendi.
*Öykümde kullandığım fotoğraf/resim bana ait değil, internetten alıntıdır.
YORUMLAR
Sarayburnu'nda grup ha?
Güzel vallahi.
Hayatın her gününe, mutluluk pompalamak gibi bir şey bu.
Severim gurubu.
Sevmesine severim de, kısmet midir nedir, bunca yıllık hayatımda,
doğru dürüst grup manzaralı anlarım gerçekten az olmuştur.
Doğduğum, büyüdüğüm, tahsil hayatımı tamamladığım ilçe,
Doğu Karadeniz Bölgesinin tek önemli çıkıntısı olan Fener burnunun hemen doğusunda idi.
Dolayısı ile,
güneşimiz,
ikindi ertesinde akıp giderdi yüksek dağların arkasına,
bırak grubu, neredeyse tamamen gölgede tamamlardık günü.
Bir Bodrum'da doyasıya yaşadık o güzelliği.
Gerçekten güzeldi.
İstanbul'u sevmem.
Sevmediğim bir şehrin grubunu sevebilir miyim, bilemiyorum.
Yolum düştüğünde, Sarayburnu'na gidip, bir denemeli,
güneşin batışını seyretmeliyim...
Belli mi olur?
Bakarsın bizi de sonunda kendine aşık eder bu sihirli şehir...
nitemtran
Hikayelerimde de bunları işlerim. İki arada, bir derede kalmış hayatlar küskün, hüzünlü ve kavgacıdırlar. İsyan hem hayatlarındaki en belirli gustoları hem de sevdalarının kaynağıdır.
Kendi jargonlarını yaratmış, kendi müziklerini dinlerler.
Terketmiş eski sakinlerin, Rum, Yahudi ve Ermenilerin mekanlarına çöreklenmişlerdir ama pek kıymetini bilmezler, her şey çok iğreti durur.
Kim bilir belki de sebep maddi imkansızlıklarıdır.
İşte buralardı gezmelisin. İstanbulun ne menem bir şehr-i hüzün olduğunu anlarsın. Bin yıllık yalnızlığını hissetmezsen para verme :)
Bir tutam hayat
Üsküdar Toptaşı Caddesinde bir arkadaşım otururdu.
Ben, Tuzla ve Kartal civarlarında çalışıyordum, dolayısı ile de evim o taraflarda idi.
Bir gün ziyaretine gittim.
Hangi sebeple bilemiyorum ama,
ara sokaklara girmiştim bir ara o bölgenin.
Allahım,
inanamadım...
İnek bakan aileler bile vardı.
Gerisini siz düşünün artık.
Tarihi Üsküdar meydanının hemen yanı başında inek bağırmaları...
Çok ilginçti...
Sanırım, 1980'li yıllardı.