Tapınak Ya Da Kutsal Yer Algısı 3

• 30 Mayıs 2014 Cuma 16:15:31

Tapınak alanların icma etkisi; her bir gruba, gruplar arası sınırın kesim noktalı alan etkisi oluşuyla, bir “dış etki olarak alan etkisini” ortaya koymaktadırlar. Grup insanları da kendi içlerinde; gerek sosyal öğrenme, gerekse iç egolu kaygı sal öğrenmeler nedeniyle de bu etkiye cevap olacak duyuş almaçlı algılayıcılarını, zaten taşımaktadırlar.

O halde dıştan kesim nokta etkili girişme içteki sosyal öğrenmeli ve egoya denk düşen kaygı temelli öğrenmelerle eğimleşerek; alan etkisi (basıncı) yapıp, totem alan yönünde (tapınak alanının içinde) kesikli sürekli davranışlar düzenlenmesine dönüşüyordu.

Tapınak kültü, ittifak içinde; kült merkezini (tevhidin merkezini), tevhidin merkezine imanı ve ittifakı girişmeyi oluşan süreçtir. Bu süreç kendi alan boyutu olan kendi alanlanma, alan aştırma devinmesini ortaya koyuyordu.

Sosyal birlikti totem meslekli süreç yalın totem grupların ortaklaşa yaşam dönemidir. Totemdeş aitler arasında ortaklaşa olmak, esastır. Bu dönemlerde karşı totem grupla, hiçbir ortaklaşma ve temas ön görülemezdi. İlerleyen totem meslekli süreç kendi yansıma tutumunu, güvenlikli alan içinde kotardı.

Totem gruplar üreten totem mesleklerden ötürü; tapınak alan içinde tarihte ilk kez, iki farklı tekil totem zamanı, sanki bir zaman gibi (tevhitçi) davrandılar. İki farklı totem zaman “tek düzlemli olan tapınak zemininde” bir araya geldiler. Tapınak tevhidin düzlemi ve tevhit düzlemi içinde yarılma oldu. Yani tevhidi mantık, tekil totem dönemi yarılması değildi. İttifakı kesişim, bağıntılı yarılmaydı.

Tapınak zemini tek düzlemli (tevhidi) zemin oluşla; tek nabız olarak, ayrı zaman (damar) içinde (ayrı ayrı totem gurup anlayışı içinde) atmaya başladı. Ayrı ayrı totemi zamanlar, tekil tapınak düzlemin alanı içinde hıfz edildi. Hediyeleşme ya da hediyeler sunmanın (takasın) ortaklaşmasını başarmışlardı.

Totem meslekler, ittifakı ileri süreçle ele geçmiş yepyeni bir düzlem ve yepyeni bir olanaktı. Bu düzlem sayesinde artık tapınak alan, bir söz söyleyen, sözü dinlenen olarak konuşuyordu.

Karşı totem kültün totem meslek ürünüyle, kendi totem mesleği ürününün karşılıklı hediyeleşmesi bir çeşit farklı ürünler takasının ön prototipiydiler. Yani iki birlerden de oluşsa, bir gibi davranmıyordu.

İlerde emekler değişiminin (para hareketinin) ana kaynağı olacak takastı hediye sunusu; gruplar arası sununun daha çok ve daha sık olmasını, tapınak alanlar girişmesi ortaya koymuştu. Takasın, istenilen kadarla (ihtiyaç kadarla); sık ve doyurucu olması için hediye sunularının yüz yüze sunu olması gerekiyordu. Ve yine ilk kez sırf tüketmek için değil, hediye değişimi için de, üretim yapılıyordu. Tapınak alan bunları başarmıştı.

Takastı dediğimiz hediyeler değişiminin istedik kadarla olması, sık oluşması ve bu sunuların yüz yüze sunulan hediye değişimli ittifakı girişmelerini gruplar, tapınak düzlemli sürecin içine yansıtabildiler.

Tapınak kültünden oluşla iki grubumuz olsun. İki gruptan biri koyun totemle (koyun yetiştirici çoban meslekten) olsun. Diğeri de buğday totemle, buğday yetiştiren grup olsun.

Tapınak inek günü, buğday günü, diye kendilikten hediye sunu günlerine yarılıp bölünecekti. İttifakın kültü de bu olup bitene, inek gününde inek etinden başka bir şey sunmayacaksın. O gün yakmalık veya kızartmalık, haşlamalı, çiğ et gibi sunular sunacaksın. Ki yakmalık sunu kokusu uzak buğdayları kendisine çeksin. Buğdaylar, tapınak sayesinde inek kurbanına doysun, şükretsin denecekti.

Burada kurban, üretilen bir totem yiyeceğinin; karşı totem gruba tapınak gibi bir yer aracılığıyla; ya da yüz yüze o totem yiyeceğin doğrudan karşı totem gruba, sunulması işidir.

Yine buğday günü içinde tapınak şöyle konuşacaktı. "Kutsal yerde o gün kavrulmuş buğday ve pişmiş mayalı, mayasız taze buğday ekmeği yapacaksın. Pişmiş ekmek kokusunu alan inekler, sinek gibi sıcak ekmek etrafına üşüşüp çoklansınlar. Tapınağınız sayesinde, tapınağa ve tapınağın verdiği bu sıcak ekmeğe şükretsinler; yani sizi saygılınsınlar diyecekti.

Tapınak alanlanması, takasça iştiyak ile konuşacaktı. Sunağa; sunak yerine, sunak taşına; yakmalık bir sunu ile yaklaş. Tapınak; sunularını pişirip ya da yaktırıp kokularla tapınak alandan karşı tarafa davet veriyordu. Tapınağın yakmalık sunu kokusu, ilahları (kült merkez sözcülerini); başına topluyordu.

Yakmalık sunu ile yaklaş ki kokusu berilerde bir başka sürüngenin ya da sebze veya meyvenin canını çeksin. "Canı çeken koşsun. Canı çeken tapınağa doluşsun. İnek ve buğday günü, kurban günü" diye iman edilecekti.

Bu söylem ve edimlerden yineleyen süreçlerini; akıl edikçe söz olarak konuşup ifade edebilme; yalın totemdeki ortaklığın; karşı totemle ortaklığa dönüşmesiydi. Bu dönüşmeyi eyleme çevirme ve kendi totem yiyeceğini; sadaka şeklinde, karşı totem yiyeceği haline getirmekti. Karşı totemiyi, kendi totem yiyeceğine ortak etme işi, sadaka vermeydi.

Sürecek