bu sana belkide veda mektubum.

• 7 Nisan 2014 Pazartesi 05:55:33

çok olmadı yolun sonuna geleli.
sensiz 3 ay geçti . geçmeyede devam ediyor
güçlü olmaya çalıştım
inandım güçlü olduğuma. başardım zannettim
taaki sen mesaj atasaya kadar.
nolurdu hatrımı sormasan
konuşmak istemesen arkadaş kalmak istemediğimi bile bile..
öyle olunca..
dayanamadım gözlerimin yaşını tutmaya
dayanamadım eski günlere geri dönelim diyememeye
olmaz dedin ya
üzerimden büyük bir çığ felaketi geçti desem yeridir.
içimdeki özlemi bin kat daha arttırdın
bilerek yaptığını düşündüm
yada seninde beni özlediğine inandım
belkide öyleydi sen bunu çok güzel şekilde gizledin
sonra aradın ya beni
sesimi duymak istediğine inandım
telefonu kapattığında sesini duydum diye
sevinçtenmi ağladım yoksa bidaha konuşamama korkusundanmı bilemiyorum
sonra düşündüm
durduk yere benimle konuşuyo olman
gözyaşlarımı kesti
belki.. varya işte o belki...
belki dedim
fakat yine boşuna çıkması 2. çığ felaketi oldu benim için
içimdeki hislerimin
daha kötüye gitmemesi için konuşmak istemedim seninle..
ve sonra 1 ay geçti bunların üzerinden
hatrımı sormak için konuşmak istedin
sen öyle birden yine karşıma çıkınca
bende yine sana karşı olan hislerim alev aldı
kırmamak için cevap verdim
benden ne zaman konuşmak istersem lütfen konuşalım demen
derdinin olduğunu çaresiz kaldığını
anlatçak birinin olmadığı öyle birşey olarak anladım
kabul ettim. arkadaş gibi konuşmak benim zoruma gitsede
neden ettim bilemiyorum sana karşı hislerim hep yenik düştü. düşmeyede devam ediyor
acıyı seviyo olabilirim her seferinde acıya karşı savaşmak beni bulur hep.
o konuşmalardan 1 hafta sonra mesajına cevap vermedim
belki bilmek istersin kafanda soru işareti kalmasın
hem zoruma gitti hemde başka birine kaptırdım zannettim kendimi.
benimle istediğin zaman konuşuyo olman sen ulaşmak istediğinde rahatça
istediğini yapıyo olman gururumu incitti ilk defa aşka karşı gurur yaptım.
biliyosun aşkta karşıydım böyle şeylere...
başka biride olmadı olsada zaten benim içimdeki seni bastıramazdı..
bunların üzerinden 3 ay daha geçti
tam 7 ay sensiz geçti
bu sefer başardım seni unutmayı. gerçekten güçlüyüm hislerime karşı
derken.
bugün yine dualarıma karıştın
aklıma geldin işte birden.
korkma senin için beddua değildi
bi umut ışığıda değildi.
gülüşün geldi aklıma
gülerken tatlı yanaklarında kaybolan gözlerinin verdiği
sempatiklik, sevimlilik.....
hiç eksik olmasın üzerinden dedim dualarımda.
bu son 3 aydır senden haber alamıyorum
sağlığını sıhatini öğrenmek için hiçbir fırsat bırakmadın avcumda
giderken öyle bi bağladınki beni sana karşı hiç birşey yapamıyorum
öksüz kaldım gidişinle..
hasretim tavan yaptı. mutlumusun değilmisin merak ediyorum
hergün seni düşünür oldum yine
bunuda söylerken içimde bir acı gözlerimde yaş var inanabilirsin
biri varsa hayatında
beni sardığın gibi sarma kollarında onu
gözlerine bana baktığın gibi bakma
fındıklı kahvenin verdiği keyfi onunla tatma.
seni asla ama asla üzmesine izin verme
ben artık kendimi unutmalıyım seni değil
seni unutamam hayatımın en güzel günleriydi seninle geçen günler.
bu dünyayı unutma kendimi unutma zamanı geldi
kendime bişey yapıcağımdan değil
benim yapmama gerek kalmadı.....
Yazdığım her satırı sana sesli anlatamadım.
ben yazarken hıçkırıklara boğuldum sen okurken
son sözün bana karşı kalan içindeki "nefret" olmasın....
belkide okuyamayabilirsin eline geçmiş olmaz
en son ihtimalle belki işte belki. uğrarsın buralarda bakarsın profilime...
yinede ben bu satırları cüzdanımda yanımda taşıcam belki günün birinde eline geçer.
kalbimdesin, kalbimde kalman için savaşıyorum