HOŞÇAKAL İMKAN/SIZIM

• 25 Şubat 2014 Salı 09:20:13

Mehmet amcanın ölümünün üzerinden tam bir hafta geçti. Mehmet amcanın torunuydu elif. Elifle olan muhabbetimiz iyiden iyiye artmıştı. Artık daha sık sohbet eder olmuştuk. Yine akşam vakti herkesin yattığı bir vakit teras da buluştuk. Sevgili değildik ama sevgiliden öte gibiydik. O gün hiç sabah olmasın istedik. İkimizde terasta uzanıp gecenin sersemletici manzarasına bıraktık. Gökyüzünden kayan yıldız ile dileklerde bulunduk. İkimizin de aynı şeydi dilediği bugün hiç bitmesin. Elif daha cesurdu benden ona olan duygularımı bir türlü söyleyememiştim. Ama o bir çırpıda söylemişti. ‘’ seni seviyorum ‘’ dedi. Bende yalnızca ‘’bende seni’’diyebildim. Öyle masumdu ki aşkımız her ağlamada bir tebessümn payı bırakacak kadar çocuksuydu. ‘’Seni neden daha önce tanımadım ki sensiz geçen yılara lanet yağdırıyorum’’dedim.’’ Benim senden öncem yok senden sonram da olsun istemiyorum’’dedi. O konuştukça daha da büyüyordu içimdeki aşk. Aşk varken zaman bile ölümden kaçıyormuşçasına akıp geçiyordu. Artık uyuma vaktimiz gelip çatmıştı. Sabah olduğunda İstanbuldan ayrılacaktım. Öyle zor geliyordu ki İstanbul’dan ayrılmak. Anadan babadan yurdundan sürgün edilmek gibi geliyordu bana. İlk kez aşkın tarif edilmez duyguları içinde geçiyordu zaman. Ve ben il kez bu kadar mutluydum. İyi geceler diyip odalarımıza çekildik. Uyku tutmadığı için telefonuma uzanıp bir mesaj yazdım

Uyudun mu prenses 
Uyumadım uyuyacak gibi de değilim 
Aynen bende ne oluyor bana ya kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor
Bu yaşadığımız aşk. İnsan aşk olunca hayat bir başka görünüyor
Bu koca şehir bile içinde sen olduğun için güzel
İnan bu koca şehir ağlayacak sen gidince
Sen ağlama hep gül bir tanem seni seviyorum
Bende seni seviyorum aşkım
İyi geceler
İyi geceler…

Sabah uyandığımda gitmek için hazırlandım. Eşyalarımı topladım Nazif abiye ve sevinç teyzeye veda ettim. Elif nerde diye sordum çıktı dediler ama sana bu kâğıdı bıraktı. Onlara veda edip yolda okumaya başladım.

‘’MERHABA SEVDİĞİM
Sen giderken. Arkandan su döküp geri gel demeyi çok istedim ama yapamadım. Öyle bir geldin ki annemin yokluğunu bile unutturdun. Bugüne kadar kimse de görmediğim sevgiyi gördüm sende. Hem de bir haftacık sürede. Sevgi zamanla olur diyenler yanılıyorlar. Sevgi bir anda gelir zamansız gider. Ben onca yıl dostum dediğim kardeşim bildiğim kişilerde bulamadığım samimiyeti hakikiliği sende buldum. Seni tanıdığım için aslında çok mutlu olmam gerekir. Ama dilimden dökülenler keşke tanımasaydım diyorum. Evet keşke… Senden önce insanlık yok diyordum yaşamak için bir sebep arıyordum. Sen başlı başına bir sebep oldun yaşamam için. Ama mutluluk gelip kapıyı çaldığında dahi açamayacağın zamanlar vardır. Öyle yanlış bir zamanda geldin ki doğrululuğun dürüstlüğün altında eziliyorum. Ne olur beni affet. Seni üzmek istemiyorum ama bizden olmaz biliyorum sana söyleyemediklerim. Aşkımızın idam sebebidir. Ne olur ısrar edeyim deme. Önemli bir nedeni olmasaydı asla senden kopmaz istemezdim. Sen tanıdığım en iyi değil tek iyi insansın kendine iyi bak seni seviyorum
Elif

Eve gidene kadar kaç kez okuduğumu bilmiyorum. Yol boyunca ağladım. İlk kez ağlıyordum. Evet, erkekler de ağlar. Hem erkeklik ağlamamak değil sevdiğini ağlatmamaktır. Eve gittiğimde ilk işim bir mektup yazmak oldu. Ağlamaktan bir türlü yazmadığım mektup sonunda bitmişti postaya verip ilettim.

MERHABA VEDA ÇİÇEĞİM
Benden gidişin bir saniye sürmedi. Acınsa bir ömür süreceğe benziyor.

Kaderin bize getirdiğinden fazlası değildir yaşadığımız. Ve seçtiklerimiz de kaderin dışından değil. Her şey önceden planlanmış. Ben seninle karşılaşmamızın tesadüf olduğuna inanmıyorum. Çünkü hiçbir tesadüf yürek de onarılmaz yaralar açmaz. Belli ki kaderimsin. Kaderim olman kavuşacağımız anlamına gelmese de. Öyle bir anda geldi ki bu karar tahliye kararı bekleyen bir mahkûmun idam cezasına çaptırılması kadar acımasızdı. Mühür kimdeyse Süleyman odur seni mühürüm bildim. Alın yazımdın. Beni kendi aşkımda yok olmaya bıraktın. Ölüme terk ettin beni sevdiğim

Benden gidişin bir saniye sürmedi. Acınsa bir ömür süreceğe benziyor

Sil gözyaşlarını. Yanındayken gözlerinden akmasına kıyamadığım yaşları yokluğumda dökme. Gözyaşlarının tek damlasını bile hak etmiyorsun. Gözyaşı acının sahiciliğidir. Sakın ola ki onu da kötü işlerine alet edeyim deme. Sen seçtiğin yolda yürümeye bak. Ben denizler açılıyorum. Biliyorum dalgalar yine aynı yere getirecek. Olsun ben vazgeçmiş değilim. Ama zaman sana değilse de bana iyi gelecek. Sana ömrüm dediğim için özür dilerim. Ömrümün iki dudaklarının arasında olduğunu bilmiyordum. Anladım ki sen benim en büyük imkânsızımmışsın. En imkânlı olduğun zamanlarda bile ulaşamadığım.sen aşkımızdan vazgeçiyorsun bense kendimden hoşça kal imkan/sızım hoş çakal