- 1108 Okunma
- 12 Yorum
- 2 Beğeni
ŞİİR SERÜVENİ ( ANI )
ŞİİR SERÜVENİ (ANI)
Sıradan kendi halinde henüz bıyıkları terlememiş, ayakları yere basmamış, tabiri caizse burnu kafdağında bıçkın bir delikanlıyım.Altı kardeşin ortancasıyım. Benden büyük ablam henüz yeni evlenmiş ve başka şehre gelin gitmişti. İlk kez ondan bu kadar uzak olmanın vermiş olduğu özlemle onu ziyaret etmeye karar verdim.
Gece yatağıma uzanıp, yeni günle beraber ablamı göreceğim hayaliyle uykuya daldım. Nihayet sabah olmuştu küçük valizimi alıp otobüs terminaline yola koyuldum.Kolay değil özlemini çektiğim ciğerparem ablamı ziyaret az da olsa beni rahatlatacaktı.
Uzun bir yolculuktan sonra nihayet ablamın yaşadığı Edremit’e geldim. İlk kez geldiğim bu şehrin soğuk bakışları arasında sıcak yürekli ablamın beni sıkıca gögsüne bastırması bir anda buz gibi havanın ısınmasına yol açtı. Hem özlem,hem mutluluktan olacak ki gözlerimden yaşlar süzüldü. Birlikte ablamın evine gittik biraz dinlendikten sonra muhabbetin en demli yerine geldik.
Ablam
__bak sana çok güzel bir şiir okuyacağım dedi
Benim şiire az çok merakım vardı bunu bildiğinden başladı şiir okumaya.Okudukça kendimden geçtim mest oldum deyim yerindeyse şiirin büyüsünden olacak ki kayboldum birden başka aleme gittim.
Ablam şiir okumayı bitirmişti ama ben büyüsüne kapılmıştım bir kere. Aslında ben de şiir yazabilirdim. Ama doğrusu ablamın böyle bir yeteneği olduğunu bilmiyordum. Ona olan hayranlığım bir kat daha arttı. Bir kaç günlük misafirlikten sonra eve döndüm içimdeki şiir aşkı tüm ruhumu sarmıştı. Akşam olunca elime kalemi kağıdı alıp odama kapanıyor yazdıkça yazıyordum. Ama ablamın yazdığı şiirleri kadar güzel şiirler yazamıyordum. Yazdığım her şiiri muhakkak telefonda okuyor yazdığım şiiri beğenip beğenmediğini soruyordum. Ben deyim beş yıl,siz deyin on yıl yazdım da yazdım ama ablam kadar güzel şiir yazamadım. Büyülü bir kalemi vardı.
Son bir kez şiir yazıp telefonda okudum ablam yazdığım şiire hayran oldu ve
__Sen mi yazdın bu şiiri dedi..
__Evet dedim
Sonunda ablam kadar güzel şiir yaza bilmiştim.Bu sevinçle kendisine yönelttiğim bir soruyla şaşkınlığın iki katına çıktı.
__Abla bu kadar güzel şiir yazmayı nasıl başardın ? kimden öğrendin dedim
_Bak kardeşim senin şiire olan merakını gördüm ve hevesini kırmak istemedim.Ben bu güne kadar hiç şiir yazmadım.
__Peki bana okuduğun şiirler kimindi ?
_Ünlü bir şairin şiirleriydi dedi .
Hem kardeşim ben senin kadar güzel şiir yazamam ki dedi ablam . Kendime olan güvenim ve azmime kendim gıpta etmiştim. İnsan isterse başaramayacağı hiç bir şey yoktur dedim o gün.
Ablam sayesinde o günden sonra çok güzel şiirler yazdım. Sayılı kalemler arasına girdim.
Şimdi mutlu muyum ?
EVETT
Abla iyi ki varsın seni seviyorum
Birselamver25/MELDA
NOT : KURGU DEĞİL GERÇEK KAHRAMANLAR ARAMIZDA
YORUMLAR
Şiir yazmam yenidir, ancak okumam okumayı sevmem çok daha eskidir
Bazı şiirler insanı gerçekten şiire daha bir bağlıyor
Mesela Tatar Başkırt şairi Mostay Kerim'in vaktiyle bir dergide bir kaç şiirini okudum ve ne yalan söyleyeyim bayıldım
Hatta bir tanesi ezberimde yer etmiş naçizane
"kadınlara erkekler çiçekleri
geceye doğru hediye ederler
buna göre solan çiçek ile
karşılanır epey sabahlar.
daha saf çapkın çağlarımda
o hisleri bende tattım
geceye karşı geceye kör
çiçekleri ben de taşıdım.
tan vakti kalkıp şimdi kıra çıkarım
gül solmazdan evvel dallarda
güneşin doğduğu çağda çiçek bırakırım
onun baş koyduğu yumuşak mindere"
Paylaştığınız güzel yazıyla bahşettiğiniz çağrışıma teşekkürler
Saygı ve selamlarımla...
Ah keşke bizim de bir ağabeyimiz olsaydı yol gösteren,
Hayatın içindeyken ekmek kavgası yaparken.
Tebrik ederim saygılarımla.
Birselamver25
Birselamver25
Rehberlik etmek böyle bir şey.
Beğeniyle okudum yazınızı ve taktiği de çok beğendim.
Kaleminiz daim olsun.
Sağlıcakla.
Birselamver25
efendim yazmış olduğunuz anıyı okurken ben nasıl başladım şiire diye kendime sordum çok gariptir köy yerinde olduğumuzdan yaş ondürt diyelim bir kıza kendimce aşık oldum ve ilk şiirimi ona yazmıştım hoş ne kadar şiir denilirse tabi ama bu güne kadarda kimse ben hariç okumadı çünkü yazdığım gibi defterin arasına sakladımdı ilk şiirimi öyle yazmıştım ve devam etmedim tabi çok sonraları denedim olmadı hala uğraşıyorumsada yinede olmadı güzel anıydı kutlarım saygılarımla
Birselamver25
Hanımefendi, sırrını sizi pişirene kadar saklayabilen ablanızı kutlarım.
Aile içi sevgi ve saygının her satırında dışarı fışkırdığı saygın aile bağlarınızı kutlarım.
Ablasına aslı olmayan fakat resimdeki çok şık kalemi ve anı defterini yakıştıran zarif düşünceyi kutlarım.
Güzel şiir yazmak konuşunda çok çalışarak her gün kendini aşan Melda Hanımı kutlarım.
Bu çok güzel anıyı açık yüreklilikle paylaşan cesur yüreği kutlarım.
- Eeeeee yeter be kutlarım da kutlarım...Başka laf yok mu ?
- Var !
- Ne ?.
Noktalama işaretlerinden sonra bir harf aralığı boşluk bırak !
- OLUR ! :(
Birselamver25
Her insan bir olmuyor, ben de şiir yazdım deyip gösterdikçe bazıları hep bunlar şiir değil bırak bu işleri demişlerdi. İnat ettim çalıştım, her yenilgi beni daha da güçlendirdi. Mersin'e geldiğimde kardeşim de aynı şeyi söylemişti, elime Çile adlı kitabı vermiş bunun gibi yazamazsan hiç uğraşma demişti. Konu, içerik, düşünce olarak öyle olmasa da kendime has bir üslup yakalayıp kusursuza yakın şiirler yazabiliyorum artık. Mersin'e gelmeden önce de bir radyoda sunucuya göndermiştim yazdıklarımı okuması için bir tanesini bile okumamıştı bunlar şiir değil demişti. Şimdi Amasya'dan en yakın takipçim oldu. keşke bana iyi davranmasalar hep yıpratmaya çalışsalar da daha iyilerini yazmaya gayret etsem. İnsanlar beğendikçe isteğim kayboluyor beni durduruyor. Dedim ya herkes başka karaktere sahip, soyadımdan mıdır nedir illaki kamçı gerekiyor. Beni seven, daha iyi yazmamı isteyen bana kötü davransın.
Birselamver25
Güzel yorumunuzdan onur duydum saygım ve sevgim sonsuz .
Birselamver25
teşekkürler güzel yorumunuza
saygılarımla
Enteresan bir anı can kardeşim, ablana bizde teşekkür edelim, zîra sayesinde edebiyatımız iyi bir kalem, ben de yolumuzun şiirde kesiştiği bir kardeş kazandım.
Birselamver25
Güzel bir anı.
keşke bizlerin de, böyle edebiyat sever ablalarımız olsaydı.
Yazı yazmaya,
yaş kemale erdikten sonra değil de,
dal yaşken başlardık.