CÜCE ŞUBATA KARAMSAR BİR MERHABA!

• 23 Ocak 2014 Perşembe 01:49:58

CÜCE ŞUBATA KARAMSAR BİR MERHABA!

Ellerim yaralı ,acıyor üstelik yaşadıklarıma dokunmaktan. Bir kalp kaç birimi kaldırır? Sabır, güç, gerideki aşklar, yaralı tırnaklar,yaşananların aynası haline gelen kadın...! Sokaktaki hayvanlar. Oysa ben daha büyümemiştimki. Hepsi ne aralık buldu da girdiler hayatıma? Uzun yıllar önce bir kızla tanışmıştım,şimdi onunla tek bağım;arada bir gelip bana yaşadıklarını anlatması ve benim etkisi altında kalıyor olmam.
Geçmişi tahlil;zira her seferinde farklı kan gurubu veren damarları var. Soluk benizli,kumral. Sonrasında hayatın renklerine saçlarının tonuyla ve her tonda değişen farklı karakterlerle insan topluluklarına alışan süslü kadıncıklar..Pasaklı karakterlerle muhatabiyetin belli ki az da küstahlığına ayak uydurmuş zorunda kalan diğer kadıncıklar. Matruşkaların tersine küçükten büyük çıkan ablalar,teyzeler,anneler..Ben.. Uzun yolculukların ağır ifadeli birimlerindeki ’ben’..Gerçek bulunana kadar somut deliller aranırken benim kaybolan yıllarım şarkı adı olarak kalırsa ben çok ağlarım ,yine ağlarım yine küçük kız olup büyük matruşkayı bulana kadar ağlarım,o zaman da ölürüm. Yazık bana..Yazıklar olsun filikalardan atlayıp boğulmalarıma..

ALMILA ERDEM