t.uyar okumaları üzerine falsolar-ki iyi orta gol getirir-
okumak karmaşık bir sanattır.
v.woolf.
Uyar’ı okumak , yazın ve özelinde şiir çölü kıvamında bir toplumda çok ağaçlı,sulak bir yaşama alanı gibidir.Nasıl ki bovarizm bir meslekse uyarizm de gayrisafi şiir hasılası üzerine konuşulmayacak bir cüz miktarındaki toplumda tazeoğullarına el kaldıran ağababalarıdır şiirin. Gettosunda hiçbir ayrık sese tahammül edemeyen zevatların ülkesinde kaç kişilik okumak gerekir ki bu açık bir nebze kapansın.
Dünyanın en güzel arabistanı derken aslında sana kutsal bir söz getirdiğini müjdeleyen bir uyar-ıdır.Ya okuyacaksın ya da bu tarikate zühd edemeyeceksin.
Kaç büyük saat geçmişken bir ülkenin üzerinden,yaklaştığımız bir son elbette olacaktır.Okumak öyle oturduğun yerden ahkam kesmeye benzemez.Uğraşacaksın.Zorlanacaksın,ter dökeceksin ,kaygılanacaksın ki sana versin kendini.Bir teldeki tel can-bazı gibi.Hani kuşlara yerini vermeyen adam.
Ki uykumuz tutmadığında kan uykusuna yatardık biz ki biz kaç kişiydik bilemezdik.sana bana laf ederken birileri hep dedik aslında :Turgut uyarın askerleriyiz.
Toplum içinde yarası olan insanlardan birkaç tane kalmışken kaşınalım isterim.sen kaşımazsan,ben kaşımazsam..birileri elbette eline alacaktır kaşağıyı .Popüler edebiyat denen zırvalarını gözümüze gözümüze sokacaktır.
“ellerine bakma artık/çünkü kar yağıyor/çılgın hüzünlü”
Medeniyetin timsalidir biraz da aslında çılgın ve de hüzünlü olmak..ellerine ilk bakan bizden değildir.
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Şimdi kaç kişilik boşluktayız sensiz,durma kendini hatırlat.Ki okumadan bilemeyiz abanın kıymetini.