GÜLBAZ'DAN DİL RUBAYA MEKTUPLAR (1)

• 27 Ekim 2013 Pazar 13:16:22

’’SENSİZLİĞİN TAM ORTASINDAYIM’’

yine yazılmalıydı sana dair her şey,
mor hayallere resimlerini çizmeliydim.

yüreğim kanar sensiz geçen her saniyeye, böyle olmamalıydı; sana söylenmemiş ve elleri kalbinde kelimelerim var iken. hepsini aşkımın arka cebinde saklıyorum. yaşanmışlıklar var dil rubam , ağlayışlar var gizlice, devrimler var yüreklerimizde... neden böyle olduk ölümüne birbirimizi severcesine dil rubam neden...

ben senim, sende bensin. peki o yabancı kim yüreklerimize durmadan hançer saplatan. yıllanmış bir şarap misali lezzetli değil miydi aşkımız dil rubam.söylemeliydim sana sevgiyle süslediğim aşkı meramımı. hiç gitmeyecekmiş gibiydin yada hep gidecek gibi bir şeydin sen dil rubam.

anlatmalıydım seni aşkın yüz hatlarını taşıyan aşıklara. depremler yaşıyorum dinmek bilmeyen , şiddetin hiç bir önemi yok sen yoksan eğer. gücüm yok toplayamıyorum yere düşen kırıntılarımı sen yoksan eğer dil rubam. zifiri karanlık çöktüğünde bağırıyorum gayri ihtiyari sensizliğe, ama bağırışlarımın yankısı ’’yok işte ,anla yok’’ diye amancısca yüzümü kesiyor jilet misali..

aşk ağlamak mıydı? ağlıyorum.
aşk bir ihtilal mıydı? her an yaşıyorum.
aşk susmak mıydı? delicesine susarak özlüyorum seni.
aşk haykırış mıydı? avazım çıktığı kadar ’’sen’’ diye haykırıyorum.
aşk sen mıydın? dilr rubam; vücudumun bütün zerresince yaşıyorum seni...

sen yok isen; kaçıncı yüzyılda yaşadığımın ne anlamı vardı ki..

seni anlatmalıydım aşkın gizemli sayfalarına durmadan. kalbimin kütüphanesinde seni okuyor, seni yazıyorum yıllanmış sayfalara..

tam şuan üşüyorum dil rubam ne olur sar beni, güzelliğin ahengi olan ellerinle; saçlarıma, yüzüme ve kalbime dokundur..

unutulmuş bir aşkın son şairiyim. sensizliğin derinliğinde çok kaldım üşüyorum ne olur ellerini uzat bana, kurtar beni bu çelimez cilelerden.. senin gidişin kalbimdeki dört mevsimi bir’e düşürdü oda ’kış’. üzerimi örtecek hiçbir şeyim yok. ne olur aşkını ört üzerime..

ağlıyorum; göz pınarlarım isyan edercesine kurudu.
çaresizim...
yalnızım...

seninle yürüdüğümüz bütün yollardan geçtim hayalinle her durup senin çehrene baktığım yerde ağladım gizlice. sebebi bahtiyarımsın.

sen gittikten sonra senin o çok sevdiğin nar çiçeği rengindeki tişört mü giyiyorum çoğu defa. belki beni görür yada hissedersin onca kalabalığın içinde...

ellerim kalbimde umut ederek...