BİR BİLİNMEZDEN MEKTUPLAR (HADİ DÖN)

• 20 Ekim 2013 Pazar 19:51:12

Aaaah cancağızım,
Benden gittiğin gün,
odamın badanaları soyundu teninden.
Uykularım kırmızı bültenle aranan kaçaklar gibi.
Sensiz gündüzlerim bile karanlık geceler gibi şimdi.
Sabaha uyanışlarımda;
Hani seni uyandırmaya kıyamaz,
sabahları kahvaltı yapmadan giderdim işe.
Ama her hafta sonu zevke dönüştürerek hazırladığım kahvaltı bile küstü bana.
Rafadan pişirip ağız, burun, kaş göz yaptığım yumurtalar da küskün şimdi.
Hele senin kahvaltı sonrası hazırladığın okkalı kahve yok mu? Telvesi hala genizimde sanki.
Ve sonrasında, her hafta sonu olduğu gibi bilindik senaryolarla bir bahane bulur evden çıkmamı sağlardın. “Hadi canım arkadaşların bekler. Evde sıkılırsın git te bir tavla oyna. Ben de temizlik yapayım.” Demeni özledim.
Dışarı çıktığımda ise, aaaah keşke çıkmasaydım dediğim günleri özlüyorum şimdi.
İsteksiz dışarı çıkışlarımda, sol yanım evde kalırdı sanki.
Dostlarımla sohbet ederken; zaman zaman dalıp gidişimi sorarlar ve ben bir vesileyle geçiştirir, seni özlediğimi söyleyemezdim onlara.
Bir müddet sonra, bahaneler uydurur ayrılırdım dostlarımdan.
Geliyorum aşkım. İstediğin bişey var mı diye telefon ettiğimde, “canım” diye cevap vermeni ne kadar özledim.
Ve sokakta koşarak eve gelişimi;
Sanki beni takip ediyormuş gibi dış kapıya geldiğimi hisseder.
Zile dokunmadan kapıyı açarak boynuma sarılırdın.
Ne çok özledim bana sarılmalarını, doyasıya doyasıya öpüp koklamalarını.
Şimdi her şey bitti diyorsun!
Biten neydi idrak edememiştik.
Biten aslında bizdik canım.
Biten bizden çalınan zamanlardı.
Biten ömrüne kattığım ömrümdü canım.
elimde kalan koskoca bir yalnızlık ve evin buz kesmiş duvarları kaldı şimdi.
Havalar çok soğuk.
Eylül de bitti üşüyorum şimdi.
O çok sevdiğim yastığıma bile sarılamıyorum.
O da bana dargın sanki.
Hadi dön de uykularım firardan dönsün.
Hadi dön de kirpiklerim uykularımla barışsın.
Hadi dön de yüreğim gibi odamın duvarları da ısınsın.
Hüma Efkan