Bir gecelik misafir

Bir araba durdu ve bir korna sesi duyuldu. Artık beklemiyordum yolunu. Verdiği sözün üzerinden tam bir ay geçmişti. Ama dairemin kapısı çalınınca yerimden fırladım ve bir hevesle kapıyı açtım. Nefesim tutuldu öylece kala kaldım. Nihayet uzun zamandır beklediğim kadın kapının kenarına yaslanmış öylece duruyordu. Hem de hiç beklemediğim bir sırada. İki adımda İçeri girdi. Ben hala kendisini seyretmekten başka bir şey yapmıyordum. ‘’ Hadi ama beni içeri almayacak mısın ‘’? ‘’Yoksa beni gördüğüne sevinmedin mi? Bir daha hiç ayrılmayacakmış gibi sarıldım. Bir anda adeta tek vücut olduk. Avcumdan uçup gidecek diye nefes almaya bile korkuyordum. Divana oturduk yeniden sarıldım. Başını omuzlarıma yasladı erkeksi kokumu derin derin içine çekerek ‘’Seni bu kadar çok özlediğimi bilmiyordum’’ dedi. ‘’Yaptığım belki doğru değil ama evden anneme gidiyorum diye çıktım ve doğru sana geldim aşkım.
_ Bende seni çok özledim Betül, sabahları yalnız uyanmak çok büyük bir işkenceydi senin yokluğuna alışamadım bir türlü. Sabahları kapıyı açıp içeri girdikten sonra kalk hadi poğaçalar soğumasın demeni bekledim ama elimden bir şey gelmiyordu. Bu saatte geldiğine göre bu akşam benimlesin değil mi?
_ Kabul edersen evet hayatım bu kadının vücudu senin erkek bedenini o kadar çok özledi ki anlatamam sana.
_ Ben de senin gibiyim ama önemli olan şu an nerede olduğundur gerisi boş ve yatağımın sana ait olan tarafındasın.
Gülerek bana bir daha sarıldı beraber yatağın üzerinde yuvarlandık. Dudaklarımız sonu olmayan bir hasretle buluştu.
Saatlerin bu kadar çabuk geçtiğine ilk defa bu kadar yakından tanık oldum gün ışıdı ve münasebetsiz horoz uzun, uzun öterek kucağımda uyuyan kadını uyandırdı. Betül’ün gözlerine bakarak bir sabah aynı yatakta beraber uyanmak kadar keyif verici bir şey olamaz hayatım sen harika bir kadınsın. Ve bana hayal bile edemeyeceğim bir armağan sundun. Seni çok seviyorum.
Yataktan çıktı giyindi her zaman yaptığı gibi köşedeki pastaneden dumanı tüten taze poğaçaları alıp geldi . Bu arada bende çayı demledim. Küçük bekar odamda mükemmel bir sabah kahvaltısı yaptık. Sonrası mı? Bana kalsa Betül’ü yine yatağa çekerdim ama.
O
Yolcu yolunda gerek dedi. Bir daha kim bilir ne zaman görüşürüz. Belki de hiç beklemediğin bir gece yine gelir yatağına sığınırım.
Ve çıktı gitti. Bildiğim bir şey var ki mutlaka bir gece canı sıkıldığı zaman yine kapımı çalacak. Bende o kapıyı içeri girmesi için ardına kadar açacağım.

07.10.2013.pazartesi
Tuğrul Ahmet Pekel