bir demet kasımpatı

• 7 Ekim 2013 Pazartesi 15:31:53

yorgunluktan içinin dışına çıktığı bir anda hiç beklemediğin ya da hiç bir şeyin iyi gelmeyeceğini düşündüğün bir zamanda..
her şeyin birbirine karışmış olduğunu düşünürken ve içinden çıkılmaz bir hale gelmişken hayat..
ellerinde buz kesiği bir soğuk..gözlerin yorgunluktan ferini kaybetmiş..

sesler kalabalık sus lar kayıpken
ve hatta ayıp gelirken ağlamak

beklentiler yitirilmiş..beklenenler gitmişken

kabuk bağlamışken yüreğinin güneş gören kısmı

yada belki sen öyle sanırken

bir demet kasımpatının her şeyi unutturacağını kim bilebilirdi ki..

(varlığın Allah’ın en büyük hediyesi bana..teşekkür ederim boncuk gözlüm)