HUZUREVİ GÜNLÜĞÜM 4

• 23 Ağustos 2013 Cuma 05:16:53

Merhaba...uzun bir ara oldu.Ama yine yazmak istedim.
Bu sefer Fadik teyzeyi anlatmak istiyorum.Bir devlet hastanesinde yaşadığı uzun tedavilerden sonra yatalak ve bakıma muhtaç olduğu için getirdiler huzurevimize.Onu ilk gördüğümde,gözlerine ilk baktığımda anlamıştım yüreğimde hep kalacağını.
Fadik çok sevimliydi.gözleri gülerdi hep.soluk alması için,beslenmesi için ve tuvalet ihtiyacı için vücudunda açılmış üç delik,Makinalara bağlı bir hayata başlamıştı.Mamayla besleniyor.solunumunu oksijen makinasından sağlıyor,bagırsaklarına takılmış bir torbayla boşaltım yapabiliyordu.
Pencere önündeydi yatağı,ordan dışarı bakabilmek tek mutluluğuydu.Birde arada bir gelen ziyaretçileri.
’’ Fadik derdim,iyileş, kalk şu yataktan parka gidelim’’Hüzünle karışık gülerdi.’’Keşke’’ derdi.KEŞKE.
En çokta ’’nöbetim bitti eve gideceğim’’ dediğimde bulutlanırdı gözleri.’’Bana kim bakacak’’ derdi.Sanki yalnız kalacak gibi.O zaman anlardım ki o bana güveniyor.
Bazen nefessiz kalır makinaları otmeye başlardı.İşte kabus ya bişey olursa ona.Bir müddet sonra baktım ki evdeyken de aklım onda,Aceba iyi mi,bişey mi oldu?Uyurken bile sanki o lanet makinaların sesi kulaklarımda.Umarım ki benim nöbetimde ölmesin,görürsem dayanamam derdim hep.
Tarhana çorbası isterdi yakınlarından,agızdan yiyemediği için şırıngayla midesine verirdik.Bu onu çok mutlu ederdi.
Birkaç ay sonra solmaya başladı Fadik’in yüzü,gözleri eskisi gibi canlı bakmıyordu artık.Konusmaya çalışmıyordu,çorba istemiyordu,Serumlar, vitaminler, mamalarda değiştirmedi bunu.Neşesi yoktu hiç.
Bir gün nöbetimde bahçedeki yaşlılarımızın yanına indim,biraz sonra servisteki arkadaş aradı,kata gelmemi istiyordu,acilen.
Gittiğimde Fadik son nefeslerini alıyordu,Müdahale ettik tabii ama olmuyordu.Yapma dedim kulağına,pes etme,GİTME.
Ama bir sönük bakış,son bir tebessüm ve kollarımda can verdi.Meslek hayatımda ardından hüngür hüngür agladıgım tek hastamdı o.Gözlerini ellerimle kapattım,içim acıyarak.
Neden bilmiyorum o farklı geldi.Hala yüzü gözlerimin önünde,gidişi taze....Ve yüreğimdeki yeride ilk gördüğümdeki gülen gözleriyle hep var olucak...............