KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1143 Okunma
- 19 Yorum
- 0 Beğeni
BU GÜN BIRAKIN BENİ LÜTFEN.
Biliyorum.
Bu resmi gördüğünüzde kulaklarımdan tutacaksınız beni.
Kafamı başka yönlere çevireceksiniz.
’’ Gözlerindeki at gözlüklerini çıkar, Hep Mısır’a bakma..’’ Diyeceksiniz.
Biliyorum...
Suriye’ye çevireceksiniz kafamı kulaklarımdan tutarak.
Rojava’ya döndüreceksiniz yönümü...Çocuklarının başında ağlayan annelerin resimlerini göstereceksiniz
Doğu Türkistan’a Çevireceksiniz. Sincan’da ırzına geçilen küçücük kızların resimlerini sokacaksınız gözlerimin içine.
’’Arakan’a bak ulan..Oradakiler yakılarak öldürülüyor.’’ Diyeceksiniz.
Afganistan’a döndüreceksiniz...’’ Al işte... Senin şeriat dediğin şey bu’’ Diyerek.
Irak’a çevireceksiniz kafamı... Amerikan askerine ya da Arap Şeyhlerine peşkeş çekilen kızların resimlerine ’’ Bak ulan bak ’’ Direk baktırmaya çalışacaksınız.
’’Ya Bosna ! ’’ Diyecek bazıları. Evlatlarının mezarı başında iplil iplik göz yaşı döken anneleri göstererek.
’’Heeeyyy..Hemşerim..O kadar uzaklara gitme.’’ Diyerek Reyhanlı katliamının resimlerini çıkaracaksınız albümden
Sonra Önüme bir mezarlık resmi koyacaksınız ’’ Bak, gör...Burada beş can yatıyor...Katliamın biri de bir, iki yüzü de bir ’’ Diyeceksiniz. Ali İsmail’in o hafif tebessüm eden resminin gözümün önünden hiç gitmediğini bilmeden.
Hatta biliyorum ki
Eski albümleri de koyacaksınız önüme.
Hani o bir gün ağlayıp ertesi gün çoktan unuttuğunuz şehit cenazelerinin resimlerini.
’’Gerilla tarafından öldürüldü bunlar...Kalp krizinden gitmediler’’ Diyeceksiniz.
Bazılarınız da cemseye ayağından bağlanıp sürüklenen bir gerillanın resmini gösterip ’’ Bu da bir insandı’’ Diyeceksiniz. Onun için de göz yaşı isteyeceksiniz benden. Bir öğrenci evladımın o gerillalara karışıp da bir çatışmada öldürüldüğünü duyduğumda ne kadar göz yaşı döktüğümü bilmeden...
Sivasta yakılan otuz yedi canın resimlerini koyacaksınız önüme.
’’Onu bırak da Başbağlarda öldürülen şu otuz dört cana bak ’’ Diyecek bazılarınız da.
’’Hırant’ı unutma sakın...Hepimiz Hırantız. Hepimiz Ermeniyiz.’’ Deme küstahlığını gösterecekler bile olacak belki de aranızda.
Tek bir ricam var:
Allah aşkına.
Bırakın şu yukarıdaki resme bakayım bu gün, bu gece...
Bu gün, bu gece kafamı sağa sola çevirmeyin.
Şu resme bakayım da insan olduğumu kanıtlayabilmek için ne tür bir delil bulabileceğimi düşüneyim.
YORUMLAR
duyarlı yüreğinizi tebrik ediyorum hocam..tüm bunlar çok acı gerçek olaylardan kesitler...rabbim tez zamanda müslümanları doğru yola hak yoluna getirsin..
selamlarımla..
git gide kirlenen bir dünyada yaşıyoruz......rabbim sonumuzu hayıra getire...hocam harikasın saygılar
Dünyanın her bir yanındaki Müslümanlara karşı çok büyük bir haçlı seferleri düzenlenmektedir. Bunlar eskiden olduğu gibi boyunlarında haçla, istavroz çıkartarak değil Müslümanı Müslümana kırdırarak yapmaktalar. İşte en acı tarafı bu ve ben nasıl olurda Müslümanların bu kadar kör ve apta, cahil olduklarını anlamıyorum. Kitabımızın ilk ayeti oku derken insan bu kadarmı cahil olur ve gerçeği göremez.
Allahhım önce müslümanı din kardeşinden sonrada kafirlerden korusun. Benim sürekli ettiğim bir dua vardır ''Allahım beni benden koru'' yani nefsimden koru diye işte önce nefsimize, menfaatimize, paraya yenik düşmememiz lazım zaten sonrası gelir. İnsan olmayı öğreniriz
Çok güzel bir yazıydı yüreğine sağlık
Selam ve Sevgilerimle
ERAY ÖZGÖR SARIKAYA tarafından 8/17/2013 12:19:08 AM zamanında düzenlenmiştir.
Hayatın acı gerçeklerini unutmadık unutulmaz da ama siz tekrar gözümüze soktunuz iyi de yaptınız unuttukça yenileri ekleniyor belki biraz üzülüp sonra devam etmesek yaşamaya onların yerine koysak kendimizi ona göre harekete geçsek hiç böyle olmaz ama malesef...
bu duyarlılıklar artık kararlılığa dönüşse de kimse ölmese ...
Teşekkürler .
hocam bu acı karşısında tepkinin hangisini göstereyimki etkili olsun bu acı karşısında nasıl duralımki insan olduğumuz bilinsin bunu bile bilemiyorum tutulup kalıyorum insanlık varsa bile çok çok azınlıkta malesef çok üzgünüm saygılarımla selamlar
Sayın Sami BİBEROĞULLARI,
Siz bu ve bunun gibi fotoğraflara bakarken haklı olarak isyan etmektesiniz.
Ben ise bu fotoğraflara konu olan görüntülere canlı canlı şahit oldum. O zaman kahrolmuştum.
Bugün ise; bu ve bunun gibi görüntülere sebep olanların demokrasi havarileri, barış elçileri, insanlığın koruyucuları, özgürlük savaşcıları, gerilla(!) olarak takdim edilmesine isyan ediyorum ve lanetliyorum.
Bu görüntülere sahne olan ülke ve bölgeleri sıraken örneğin: ABD'dan, Kanada'dan, İngiltere'den, Fransa'dan, Almanya'dan. Japonya'dan... sözetmemişsiniz. bir sebebi olmalı mutlaka?
Yoksa ülke zenginliklerine elkoymak için bu görüntülere sebeb olanlar mıdır bunlar?
Yazınızı içim burkularak okudum. Duyarlılığınız için tebrik ederim.
Saygılarımı sunarım.
Çok üzgünüm ama o resme bakamıyorum ama bakmasamda gözümün önünden gidecek gibide değil.Başımı diğer tarafa dönme isteğimden değil bu.Şu ekrandan bu vahşetin resmine bakamıyoruz bir an gözlerimizi kapatıp orada olduğumuzu düşünmeyede korkuyorum.O vahşeti yaşayan insanların acısını hissetmek zor zor zor ! Ancak dua gücümüzü birleştirebiliyoruz ya da bir yardım toplanıyorsa katılıyoruz ya da yapabileceğimiz düzeyde tepkimizi gösteriyoruz elimizden keşke daha fazlası gelseydi.
yaratıkların yaptıklarına karşı yaradılana yakışır bir yazı olmuş hocam. bize de 2 seçenek bırakmışsınız, yaratık olma veya yaradana yaraşır olma seçeneği. artık bunca zulümler Gayretullah'a dokundu dokunacak. kimbilir, feleğin çemberi zâlimlerin aleyhine çoktan dönmeye başlamıştır bile..
Çok ama;çok üzgünüm,çocuk cesetleri görünce kahroluyorum...denilecek çok şey var aslında,hangi tarafından olaylara baksam diğer tarafa dokunuyor.Her şey arap saçı,içinden çıkmak mümkün değil,
Çocuklar öldürülmesin diyorum...
Selam ve sevgiler...
Bir karınca bile alır Süleymandan hakkını öbür tarafdan diyen ,
Bir tarafda masum çocuğu o hale koyana mı diyeyim insan...
Duyarlı yüreği tebrik ederim saygılarımla.
Ah hocam sabah sabah içim titredi. Kafamı kuma gömdüm artık çıkartamıyorum. Haber izlemiyorum, böyle fotoğraf bakmıyorum, gazete okumuyorum. Dilsiz, sağır ve kör oldum...
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum ama ama...Sevgiler hocam...
Damarlarımdan sanki bütün kanım çekildi...Gözlerim dolu dolu...Dünyadaki en vahşi yaratık bence insan...Aklını kontrol edemeyen, kalbi kin ve nefretle çarpan, adımları menfaat dilencisi olan insan...Bunlara insan demeye de dilim varmıyor...Bunlar kim eşref-i mahlukat olarak yaratılan İnsan kim...Hangi ismi taksam o utanır var oluşundan...Kaleminiz daim olsun Sayın Hocam...Hayırlı cumalar...Selam -saygı ve dua ile...
Sami hocam :(
İnanın mideme öyle bir acı saplandı ki :( Yüreğimdeki mi kötü midemdeki mi bilemeyeceğim şu an :(
Utanıyorum insan olduğum için insanlığa yapılandan :(
Acıyı hissetmek,Varlıkla-yokluk arasında sıkışmış en derin yırtık,Elini alabildiğince sokmak,kopartmak,en derine dalmak ve orada hissetmek mümkün mü?Devrinin her döneminde çoklarına şahitken bir çocukta dizlerinin üzerine düşmek,bitmek,tükenmek.Ellerini havaya kaldırıp yalvarmak,günahlarıma rağmen,suçlarıma rağmen dilenmek.Çaresizlik içinde kalan nicelerine dua,lakin çocuklara,daha anlam kavramlarını bilmeyen miniklere bu vahşeti yapan şeytanlara milyarlarca kez bed-dua...
Saygılar.
