Leyla’nın La’sı Kalmışsa Şule’nin Leeee’si kalır.

• 13 Ağustos 2013 Salı 22:42:50

hayrettin taylan

Leyla’nın La’sı Kalmışsa Şule’nin Leeee’si kalır.

Leee…(kadınım demek)

Gözlerinin aşk sözleriyle ördüğü enkazın altında, altın yüreğim kaldı, bu cevher sakiyken, bu sen bakiyken şimdi sensizliğin nefesiz ikliminde kaç berzah dalacağım gelişine.

Gel beraber alalım nefesimizi, gel beraber kalalım aynı nefiste.Hesabı tutmayan zevklerden arınıp bizli olana vaki olalım.Bizim sevdamızın davasında vakamız serilsin.Kurgusu bizle başlasın, bizli bitsin.
-Sonu ilklerimize benzeyen bu düşten artırılmış özlemlerle sarılalalım.

-Ayaz çökmüş uzakların imbiğinden tutkununa iliğine geçmişken hangi imkansızlık sızısıyla bizi sürükler gidişler.Sen çareyken, sen çaresizliğine dirhem dirhem aşınırlık diliyken kimsecikler dokunamazdı sevda yellerimize.

Rüzgarın savurduğu yarler karışıyor yollarıma.Ayrılmış herkesin hüznü bulaşıyor sensizliğime.Sensiz hazanlarımın düğünü var.Zorla gelin edilmiş çaresiz bir genç kızın hali yansıyor sızılarıma.
-Hiç sevmediği, istemediği;ama gitmek zorunda kaldığı bir ömre beyaz gelinlik giymiş, herkes eğlenirken, onun eridiği duygu hali gibi haller kapsıyor çaresizliğin karşısında. Çok istendik bir aynada taranırken seni can kırıklara taratan yakınsak bir doğurgan aynan var.

*Üzmek istemediklerin o kadar sana yakın ki? Biri ömründe ömür, biri de ömrüne bin ömür katacak son ömrün…
-Keskin bıçağın keskinliğinde üzülerek kesilmeye gerek yok.Sen bir sebepsin, senin doğmuşluğunu, yaşanırlığını ütüleyen gerçek herkeste var.Herkes anne, herkes evladı için aynı rolü oynar. Herkesin aynasında benzer dünyalar var.Oysa bıçağın ben yüzünde bir ömür, bir ömrü hep zevke, algıya, ufka, güzel demlere süreğen kılan yaşanırlık var.Yarınların bir yar sırtındadır.Ailen sadece ailendir.Senin ömrün bir yarin salıncağında, bir sevdanın ocağında, sevdiğin, anlaştığın, alıştığın, aynı denkleme formül olduğun çözümde.Seninle binleri bir etmişken.Biz her şeye rağmen bir’ken hüznün yırtmaçlı eteğine dolamasın ürkek ayakların.
-Dik durmaya devam et.Senin yüreğin kadar mangalım var.

-Yeni tutuşturulmuş çıranın çaresinde ısınsın gerçeğimiz.Çarenin Çariçesi ol.Yüreğin senden büyük.O büyülü, o senden büyük dünyanın iliğine yapış.Aşılmışlığın aşısı ol.Özün kadar temiz dünyanı kirletmeye değil, seni üzmeye gelmedim.Hele seni uğursuz böceğin hiç değilim.

Sensizliği yakmayan bilmez ateş kokusunu.Şulemsin.Alevinle oyaladın ömrümü….

Sis çökmüş anların aynasında bitmişliğin resmini çizmeyi bırak.Herkes, kendine dünya.Herkes, kendine derman.Kendi dermanın ol, duruşunu değiştirmeyenlerin karşısında karşı konulmaz, yenilgi gibi durma..

Efkarlı demlerin süzgecinden geçtin, kendi bağrına doğru yol al.Hayat, senin yüreğinin istendik sayfasında.Orada yazılacak devinimler var.
Derbeder, serkeş, meczup demlere teslim olma.Aşmayı benle sına, benle paylaş.Hüznün üreğen sayfasında çık.Kendin kadar bir dünya adımı at.
-Kararlılığının setleri arasında böyle güçlü durman zaten kazanman anlamındadır.

-Duruşun böyle ütülensin ey yar.

Bağ kurmanın kendisi bizatihi bağımlılık .Bağların sağlam, bu sağlam bağı yok sayamazsın.Özün kadar sana yakın bir sayfayı silemezsin.Ama,bu bağ senin her yönden tutsak edemez.Hayatın tümüne şekil veremez.Sen birisinin şekillendirdiği robot değilsin ki?
-Bu bağın bağımlılık tutsağı olmamak lazım.Yüreğinin ustası sensin.Ruhunun huzuru senin elinde.Kimse bunun mimarı olamaz.Kimse bu noktada kararlarına psikolojik mayın kuramaz.Bu bağılın bilinçli tavrı yüreğini de yönetme istemi, baskın duruşunun zedelendiği düşüncesidir.Baskın duruşunu zedeledin.Onu dinlemedin, onun kitap gibi kararlarına direndin.İnat ettin.Yenilmezliği sevmez böyle karakterler.Kimse yüreğine dokunacak kadar senli değildir.Bunu bilmelisin.Ve her şeyini yönetilmeye bırakma.Farkındalığın böyle başlamalı.Ömrünün kafiyesini ararken setleri böyle aşmalısın.Birisi seni üzerken, birisini üzmeyi bilmek lazım. Seni üzüntüden kesmek sevgi mi?
-Yoksa baskın duruşun çatışması mı? İyi düşün cançiçeğim…

Sevdanın yalnızlığı mevsimleri de soğutur.Soğuk düşlerden arınmak, soğuk gerçeklerden arınmak lazım.Sabır, dua, kendine değer vererek.

Tek kişilik çaresizlik çırasıyla aydınlanmaz gelecek.Adımların ben kadar aydınlık, istendik, yardımcıl olmalı.

Bir çift sözüne ömrünün ağzını açmış senli n’açarım. Bir öpücük istedim annen- baban hayrına.

Siyahsa umutlar yeşermez içsel beyazlar.Bir öpücük kadar gülümse şimdi, hep öpülecek bir geleceğin berrak pınarından seslendi cümlelerim.
Sözcüklerimin feri, ruhunun fendi, yarınların feni oldu. Artık senle biyolojik yarınların gölgesiyiz.Bizden üreğen sevdaların sesiyle salıncaklar kuracağız.

-Bir sağa, bir sola savrulan demler gibi geçmiyor sensizlik.
Issız kitapların çölündeyim.Leyla’nın sadece La’ sı kaldı, sen yoksan.
İlla dedim sana.İlla sen dedim…Şule’nin Lee’si (Lee..kadınım demek) yeter bir ömrü beslemeye..
La dedim senden başka her güzele.İlla billa dedim sensiz her şeye.
-Hıçkıra hıçkıra yüreğine vuran dalga gibiyim.Mecnunluğum ıslanıp kıyında soyunuk özlemlerle bekliyor.
-Gel ört beni sevda sözcüklerinin sıcağıyla.Gel öp beni dalgaların köpüğü öptüğü gibi aşkı coşturan film gibi olsun.
Köpüğün kıyıyı öptüğü gibi, öpülmüşlüğün filmi gibi, sen gibi, ben gibi öylece ıslansın aşk ömrümüz.

Karaya vurmuş nefsin Yunus’u gibiyim.Nefes alışım sana kalmış.Yüreğim Nuh tufanından kalma bir tepe gibi.Bu tufandan sadece senden bir tane var.Bu yüzden ömrüm birtanem oluşuna özetlenmiş.

-Üzerine basıp ezdiğin toprağın aşka direnen özü gibiyim.Sen salına salına yürek toprağımın üstünde gez.Sorun değil, yardan gelen yare gider.Yardan olan yerden sayılmaz.

-Kasvetin şapkası düştü, kel göründü yarınlara.Artık bütün gerçekler çıplak.Örtünecek hiçbir yalan yok.

Her dalı senli çiçek açan bahar gibiyiz. Meyveler istiyor aşk.Aşk, istiyor bizli demler.

Gözlerinde y’anan resim gibiyim. Ben kadar baki, sen kadar saki hallere odaklanıyor çizilmiş kaderimiz.
Hangi çizginin ritmik sesiyiz bilemedim.Sustum asılmış sözcüklerin resim tuvalinde.Gözlerinin çizdiği ben kadar vakiyim, ben kadar vakur b ir sınaçtayım.

D’alından kopartılmış gülün saç hizasındayım. Gül dalı kırılmış bülbül gibi düşlere düşerken öten demler sanisiyim.Saniyelerim sana kafiyeli bir ömür.
-Sensizliğimin her zerresine zer oluyor bir günler.Sen bir günsün, her günüme ömürsü bilesin.