En Zorudur İsim Bulmak

• 24 Haziran 2013 Pazartesi 21:41:09

Hayat falan değil komple biziz yaşamı zorlaştıran.Tavrımız,tutumumuz..Aslında her şey bizim tekelimizde.Kafese tıkalı kalma duygusu uzun süredir ruhumda,beynimde.Nefes aldırmıyor bazen.Kaburgalarım sanki ciğerime değiyor.Belki de artık deliyor.Öyle bir baskı.Bu günler ne zaman devrilecek?Bende bir sorun var bu aşikar.Bu eve ait değilim.Bu insanlara ait değilim.Bu düşüncelere ait değilim.Hayır,ben burada olmamalıyım.Kendin olamadığım bir yerde kalmamalıyım.İşte o hüzünler sürüsü üşüştü yine beynime.Tekrar tekrar geliyorlarsa-ki geliyorlar-değişen bir şey yok demektir.Değişim bize ait bir kavram değil.Biz gelenekseli severiz.İçimize değil komşunun çocuğuna bakmayı biliriz.Bir çocuk doğururuz dünyaya geldiği andan itibaren onun bunun çocuğuyla karşılaştırırız.Yok o yürüyormuş buna ne olmuş yok o konuşuyormuş bu neden içine kapanıkmış o çarpım tablosunu ezbere biliyormuş bu neden kitap okuyormuş.Onun kafası zehir gibiymiş bu neden resim gibi şiir gibi kıytırık işlerle uğraşıyormuş.El insaf be el insaf!Ben sizlerle aynı dili konuşmuyorum.Konuşamıyorum zaten hep bocalıyorum.Hepinizin ağzı leş dolu.Ama ben en iyisiyim diye hayatınıza devam etmeniz takdire şayan!Delilerle konuşmak isterim.Çünkü onlardır hayatı anlayan.Anladıkları için deli olan.Şimdi siz raporsuz akıllılar,dünyada kim akıllı kim deli belli mi?