BENİM EVİM BENİM SOKAĞIM

• 21 Haziran 2013 Cuma 20:41:03

Bir mahallenin, bir ara sokağının, tam orta sırasında, iki katlı, müstakil, kırmızı boyalı dır beni evim. Girişi içine merdivenlidir. O dış kapının açılış ve kapanış sesi hep aynıdır çocukluğumdan beri. Kahverengi boyalı bir kapı… İki katlı evim.

Birinci katında dedem oturuyor. Biz de genelde o yalnız kalmasın diye yanında kalıyorduk. Yemeklerimizi birinci katta yer, orada otururduk. Geceleri uyumak için ikinci kata çıkardık.

İkinci kat bizimdi. Kapıdan ilk girdiğim de karşımda ilk kendi odamı görürüm. 4 oda, bir salon, büyük bir mutfağı ve güzel bir balkonu… O balkon hiç bensiz kalmaz. Genelde ya orda olurum ya da kendi odamda. Odamda bir çalıma masam, yatağım ve elbise dolabım vardır. Sade bir oda düzenim vardır.

Ben odamda olduğum zamanlar çalışma masamda genelde hep bir şeylerle uğraşırdım. Kitaplık ta hep edebiyat dergileri, birkaç roman ve şiir kitabı bulunur.

Benim evimde her gün saat yedi de kalkar herkes. Kahvaltı yaparız hep beraber işi olan işe gider. Annem hiç boş kalmaz evde sürekli bir şeyler yapar.

Komedidir benim evim. Espiri anlayışı süper ötesi bir ailem var. Evdeki tartışmalar bile etrafa komedi saçar. Evin köşelerine kamera yerleştirilse oscar ödülüne layık bir film oluruz kesin. Ben evimi bir sinema stüdyosu olarak düşünürüm hep. Bizlerde içinde oyuncuyuz sanki. Komedi türü oyuncuları. Gerçekten de film olacak bir aileyiz. Akşamları bir başka komedidir. Yemekten sonra genelde televizyon izlenir ve genelde herkes uyuklar hatta olduğu yerde uyur.bir kişi, iki kişi değil herkes. Bende içimden edebi şekilde kendime anlatırım bu olayı. Benim evim, güzel evim. Mahallemin en güzel sokağında, en güzel yerinde. Çok severim çok…



…..…..

Evim işte… Sokağın en güzel yerinde. Benim sokağımda evim kadar güzeldir. Çok severim. Bir arka ve ön sokaklarda kavga, gürültü olurken, benim sokağımda paylaşma, sevinç, iş birliği vardır. Saygı vardır. Komedi, güzellik, komşuluk ilişkileri… Beraber yemekler düzenlenir, sosyal faaliyetler düzenlenir… Ramazanda paylaşma ön plandadır. Ev oturmaları, yaz gecelerinde sokak oturmaları, sohbetler… Sokağımdaki herkesi çok severim. Hepsi birer müseddes kalplidir. Beraber büyüdüğüm insanlar, çocukluk arkadaşlarım…

Evimi güzelleştiren belki de sokağımdır. Herkese örnek olacaktır sokağım. Evimin içeri gibi sokağımda bir filmi aratmayacak şekildedir. Her türlü meslekler vardır. Bekçisi, terzisi, elektrikçisi, sucusu, oto tamircisi, öğretmeni, sağlıkçısı, inşaat ustacısı ve benzeri çeşitli meslekler de insanlar vardır. Hayatı sorunlar ile yaşamayı bilen, saygının, sevginin ve kardeşliğin kucaklaştığı bir sokağım var benim. Doğup büyüdüğüm yer olan sokağımı, evimi ve içersindeki insanları çok seviyorum ve onları aklımdan kalbimden çıkartmak istemiyorum… Benim evim benim sokağım…



CEMAL ULU