- 649 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
HAYATIN YÜZÜ
BİR AN GELİR DÜĞÜMLENİR HIÇKIRIKLAR BOĞAZIMDA. ASLINDA BU; NE ÖLMEKTİR, NE DE YAŞAMAK.BİR YANDA SANCILAR VURURKEN, ÇOCUK MİSALİ ATAN YÜREĞİNE, HER DARBESİNDE YAŞARSIN O ACI ÇIĞLIĞI.
BAĞIRIRCASINA KANAR YÜREĞİN,BİR CELLADIN ESİRİ OLMUŞ GİBİ.AA NE DUYAN OLUR AVAZINI NE DE GÖREN OLUR PARÇALANMIŞ YÜREĞİNİ. HANİ DERLER YA; BİR İNSANIN HAYATINA GÜNEŞ SAÇTIĞIN SÜRECE NURLANIR HAYATIN. ACABA HİÇ SAÇA BİLDİM Mİ SEVDİKLERİMİN HAYATINA? YA DA ISITA BİLDİM Mİ SEVDİKLERİMİN YÜREĞİNİ BİR GÜNEŞ MİSALİ? NE FARK EDER Kİ İNSAN DEDİĞİMİZ VARLIĞIN HAYATINA GÜNEŞTE SAÇSAK AY DA SAÇSAK BİR ŞEY DEĞİŞİR Mİ? NASIL Kİ ’’CANIM’’ DEDİĞİMİZ İNSANLAR CANIMIZI ALMAYA KALKIYORSA, HAYATTA BU ASLINDA.
HANGİ BİRİMİZİN GÜCÜ YETER Kİ ZAMANI DURDURMAYA...
HAYAT KISA VE ZORLU BİR MÜCADELE SIFATIYLA GELDİ, GEÇİYOR. BİZE DE DÜŞEN BUNU KAĞIDA DEĞİL DE, HAYATA YAZMAK KALIYOR ASLINDA!
+KADER, BEYAZ KAĞIDA SÜTLE YAZILMIŞ YAZI,
ELİNDEYSE GEL DE SIYIR BEYAZDAN BEYAZI...