Ömrümü Vakfettiğim Sevdamsın Şulenar

• 11 Haziran 2013 Salı 23:28:46

hayrettin taylan

Öyle bir zamanda geldin ki, ilk kez bayramda şekerle tanışan Afrikalı Leo gibi,ilk kez denizi görmüş bir dağlı gibi,ilk kez çöle ayak basan ceylan gibi, ilk kezlerin hepsini toplamış bütün duygularıma eşdeğer bir duygu ikramı gibi gönül kapını çalmıştım.Bütün ilklerinle ikram etmiştin kendini…

“Almam” diyemedim.
Sevmemem imkansızdı..
-Bir şeker tadında, bir ömür adında, bir aşk sonsuzluğunda,bir sen sıcağında
Kaldım , sevdim, bekledim bilesin Şulenar…

Ben bencilim , Sencile beni. Seciyelerine sar beni. Düz metinlerde anlamlı kıl beni.Benciliğim sensizliğe, yanımda olamayışına, karşımda gülemeyişine.Vapurda martılar gibi yalnızlığıma sarılmadığına…

Ben yalancıyım ;yılanlara zehri ben yaparım.Nedeni nedir diye sorma…
Sensiz iyiyim dedim. Yalanımı gördün mü? İnsan sensiz nasıl iyi olabilir ki? Sensiz mutluyum? İnsan sensiz nasıl mutlu olur ki? Her şeyi sana odaklı bir gönlü kandırma oyunları. Bu işte de mi ABD ‘nin parmağı var mı? Aramıza nifak sokanlar acep dış mihraklar mı? Aşırı örgütlerin güdümünde sokaklarda heba edilmiş, boşuna biber gazı yiyen gençlik gibi çaresizliğim.Bir yerde olmanın faturasında, bir yare ödenmemiş yarın gibi …Maşalığım yok sevdaya.Aşinalığım kalbimde başlar.Ben aşk nesliyim.Senin sevginde yaşlanmaya geldim.

Hep ’İyiyim!’ İyiler kadar deniz, denizler kadar mavi, maviler kadar dalga renginde içsellerim var.Damlalarının eklendiği bir okyanus olmaya yakınım.
-Güzel dünyanla yakınım olur musun?
Koca’manım artık anla işte..Gülümse burada.

Ömrümü vakfettiğim sevdamsın. Kimsesiz herkes adına , kavuşamayan herkes adına, ilk kez benimle sevdaya yaşayan sen adına vakfettim kalbimi sana.Mütevelli heyetin eş başkanısın.Yüreğimde seçim yaptım.Veli nimetlere teslim oldum.
Bu merhem sürüşlerin Meryemsi duruşlarında İsa gibi sensizlikten ölen aşkları diriltim.

Bir şiir kıvamında, bir aşk renginde kendimle tanıştım.Soyundum nefsimden.Heveslerimin ihalesini alan zaafların tecimenlerinden kurtardım kirlenmiş benliğimi.Egolarıma sponsor olan güzellerin
dudaklarından, dudak uçlarıyla yazdığı anlık masallardan, hedonist demlerden kurtardım kendimi.
-Sen içimde Kudüs gibi bütün kutsal dinlerin merkezi gibi dururken temizliğe devam edeceğim.

-Notasında yırtan bir melodi gibi içimdeki can kırıklarını temizledim.
Zamansızlığımızın sızısında birikmiş sensizliği kovdum.Her yer yar, her yar yer değil işte.Binler, milyonlar arasında gönlümde yar diye açılan dünya çiçeğisin.

Üşengeç geleceğin biraz üşenirliği bıraksın. Ünlü üşenir olarak hep yanında uzanıp kalmak hayalimi de üşenirliğe almaya geldim.
-Kalk artık yanımdan dediğinde…
Ben şairliği bıraktım.Ben ünlü üşenirim.Üşenirin işi bu.Ben zaten üşenirim gözlerine bakmaktan gitmeye.Ben zaten yanında gidemem ki.

Ve tembihlerimde teşbihlerini keskinleştiren cümlelerin içinde kaldı ömrüm. Sevginin tenasüplerinde topladım huzuru.Genetik bir hasret var içimde.Yüzyıldır seni bekliyor gibiyim.Mecazlarımda aciz kalan gerçek anlamlı sözcükler var.Senin gerçek sevda olup olmadığını sordular.Hep uzak anlamlı bir sözcük gibi senin uzağında mı olacak dedi tezatlar.
-Yakın anlamlı sözcükler gibi yan yana gelecek kadar yan anlamlı sözcük olsanız.Sesteş sözcükler gibi cinaslı sözlerde yar olsanız zor mu ki dediler.

Yana yana , yangınlarımı besliyor nidalar.Bir istifhamın soru iminde deliriyor hasretim. Bir soru kadar kendimi bilip de bilmezlikten geliyorum. Dedim ya Tecahül-i arifteki arif benim sevgilim.
-Beni seviyorsun;ama ben bilemezlikten gelerek keyfe dönence oluyorum.

Mecaz- i mürseldeki Mürsel’le aşka kuşlar uçuruyoruz.Hilalim, helalim, cançiçeğim, nartanem,şule sözlüm, sensin.
Teşbih-i beliğler yetmiyor seni anlatmaya.Seller ağlaşır, yeller gülüşür, deniz ele ele akar içimize. Sözsüz romanlarını okur yıldızlar, sensiz gecelerin geceliğini giyer karanlık.Güzellik kadar özellik sıraya gider.Teşhişlerin teşhisinde sana olan hastalığım belirir böylece.

Sordum yeşil gözlü güle:
-Senin aşkın nereli?
Dedi ki:
-O ,benistanlı.
Dedim ki:
-Senistan’da yaşamak, yaşamaya benzer mi yaşamayı bezdirir mi?
Yeşil gözlü gül:
-Dedi ki:
-
Sevgiyle kalmaya karar aldım. Ben sevginin özüyüm, ben onu sevmenin yüklemiyim.Ben öznemi sakladım gelinlik düşlerimde.Ben onu sakladım onu ….

Şimdi tevriyeler can verir hasretimde.Oysa bir can için yaşadım.Oysa ne çektiysem dildan çektim.
Oysa baki olan bendim, kubbesi olan öldü yar…

Güzel şeyler düşünelim , yaşayalım, güzel şeylere akalım diye
Yemyeşil oluvermiş gözlerinden önce ağaçlar…Hüsnün talil kadar yakın, ben kadar sıcaktı.

Damlaların karşında sel üzüldü, sel karıştı, sel aştı benliğimi.
Dedim ya Mecnun kalmış yarınların sanisiyim.Sensiz kalmış aşkların alisiyim.