Ben ;
Eğriti Vuslatların ,
Esiri Bir Gelinim...

Ölürmüş insan kaybolur gidermiş karanlık bir gecede
Solarmış gülleri açmaz çiçeçekleri
Son bulur ümitler bir saniyede
Geri gelmez gidenler bükülen gönüller
Haykırırmış bin bir masal gecede
Görkemli gökyüzünde yıldızlar gibi ulaşamadığım duygular var!
Yaşamım hapis etti beni dostlarım hep vurdu etrafım dört duvar !
Gelen vurdu ,giden vurdu ,zamanlarıma dolan acılar ,
her şeye rağmen yarınlarımda ümit var !
Bulamadığım dostluklar yarı yolda bırakanlara isyanım var
Dinermi acılarım dururmu zaman ,uğrarmı mutluluklar kaygım var
Soluyorum nefesimi geri gelmeyen zaman düşündüklerim var
Doğarmı güneş açarmı çiçekler bu şehirde solan bir,
Gönül var !
Kahır oluyorum giden zamana insafsızlara ,
insaf taşlarına ağlıyorum.
söner bir gün düşlerin gönlümü süsleyen düşlere bakıyorum
Yalnızlığıma üzülüyorum dertler sarıyor bedenimi nefes alamıyorum
Kırdılar gönlümü ağlattılar sözlerimi artık dayanamıyorum
Belki bir misafir gelsin Oda ölüm olsun İstiyordum
Akşamlar bitmiyor güneş doğmuyor bu karanlık gecede
Saçılsın mutluluk sevinçle dolsun gönüller bu gecede
Sevimsiz kalan hayat acı veriyor Bu Şehirde
Kaçıp Gitsem Uzaklara kapattım gönlümü sevinçlere
Zamanlarım acı veriyor sevemiyorum gözlerim hayallere
Nefret dolan gönlüm ateş arada saçıyor karanlık bir gecede
Yalnızım belki olmasın dostum fark yapmıyor yinede
Biten ömür savaşan ben karanlık bir gecede
Kararan bir hayatım karartanlara vurdum kelepçe
Dileyen gitsin ben yalnızım yalnız öleceğim dilimce


Sükûtumuz’dan anlamayan,
Sohbetimizden bir şey anlamaz..!

asra
-------küskün kibar gül
« : 12 Nisan 2009, 01:19:28 »