Ta Rıh

• 12 Mayıs 2013 Pazar 00:06:18

Ta Rıh

Güncel Türkçe Sözlük

Ta:
1. zarf Dek, değin, kadar, beri vb. edatlarla birlikte kullanılarak bir fiilin, bir hareketin, bir yerin, bir şeyin başladığı veya sona erdiği noktayı, zaman ve uzaklık bakımından abartmalı bir biçimde anlatan bir söz.
Rıh:
isim Yazıdaki mürekkebi kurutmak için dökülen çok ince ve renkli bir kum türü.

“Tarih” bilimini irdelerken “Abartı” ve “Külleme” çıktı karşıma…
Tarihi yazanlar kendince ya abartmış ya da küllemiş…
Bu nedenle tarihsel sürecin tam doğru olarak aktarılması ve gerçek olarak yazılması mümkün olmamış!

Olayları önceden tahmin etmek "Öngörü" sahibi olanların uyarması açısından önemli. Sonrası zaten tarihe aittir. Egemenler öngörüye de tarihsel sürece de müdahale ederler! Kral öngörüyü beğenmez ise zaten engeller! Toplum beğenmez ise kendi anlayışına göre linç eder! Tarihsel süreci yazanların eserleri de elden geçirilir! İskenderiye kütüphanesi yangınları gibi çok eser yakılır, kül edilir! Sadece kralları öven yazılar kalır! Olmayan şeylerin abartılı yazılması ve olanların bazılarının silinmesi bilinen bir gerçek! Bu bakımdan uyarılar tesir etmez, sonuçlar da perdelenir! Tarihsel süreci iyi okumalı.

Abartılı veya eksik yazılan tarihsel nakilleri irdelemek için bilim ve felsefeden yararlanmak gerekir! Bilimsel gerçeklik bile insan algısına görecelidir! Felsefe zaten göreceli… Bu göreceliliği göz ardı edip sırf taraf olmak adına ya da maksada uygun olsun diye yazılan tarihsel kaynakların ne kadar gerçeği yansıttığı tartışılır! Oysa öyle nakil bilgiler var ki “Kutsal” zırh içinde ve doğruluğu, yanlışlığı tartışmaya açık değil! Yanlışlanamayan bir şeyin doğru olması sadece kutsal kabul içerir! Kutsallar ilk çağlardan beri var ve hep olacak! Bir kabilede de kutsal şeyler olur gelişmiş toplumlarda da! Çoğu zaman egemen olanlar kutsalları da belirler…Bir şeyin “Doğru” olması yanlış ve doğru olma ihtimalinin irdelenmesi sonucunda belirlenir! Baştan “Doğru” kabul edilen bir şeyi yanlışlama yolu kapalı ise doğruluğu da sadece inanç mertebesinde kalır! Bu nedenle anlatılan ya da yazılan tarihin gerçekliği şüphe götürür! Tarihsel veriler işe yaramaz demiyorum! Tabi ki işe yarar! Abartılı ve eksik olma ihtimalini bilelim yeter ki… Öyle durumlar var ki eski zamanda “Doğru” kabul edilirken günümüzde tamamen “Yanlış” olarak algılanıyor… Bunun örneklerini herkes kendi aklınca bulabilir!

Eski tabletler incelenirken o zamanın yaşam şekli ve meyilleri de göz önüne alınır! Hatta tahrif edilen, günümüze ulaşamayan bilgiler de akıl yoluyla bulunmaya çalışılır! Yasaklanmış bir şeyi daha yaşanırken yazamaz; bizzat yaşayanlar! Tarihçilere ne kalırsa onu sonradan bulup yayınlamak zorunda kalır! Bu hal günümüzde de aynıdır! Yasaklanmış bir konuda sadece kapsam dışı şeyler yazılır! Sonradan yazılanlar da zaten yazana göreceli olarak ya abartılır, ya da eksiltilir! Zaten zaman içinde olaylar ya “Ta” olur, abartılır ya da “Rıh” olur küllenir! Aynı olay, farklı toplumlarda farklı tarihsel gerçeklik olarak sunulur…

Selametle,

Ahmet Bektaş