AYŞEGÜL 'ÜM CAN YOLDAŞIM

• 10 Mayıs 2013 Cuma 09:12:09

Ekmek almış dönerken , evin altındaki marangozlarla pis pis sıtrıtarak konuştuğunu gördüm.
Tam bir domuz!
Pembe şişko bir domuz !
Yine beni bekliyor olmalı.Yanından geçerken , o pis edasıyla mutlaka bana bir laf atacaktır .Allahın belası ev sahibi!
Tehlikeden kurtulma adına ,aniden yanlarından geçmek istedim .Durur mu çirkinliğini gösterneden?
‘’Merdivenleri ne zaman sileceksin ?’’dedi.
‘’Sular kesik amca, su gelsin hemen sileceğim inşallah ’’
‘’Yoksa bir dahaki senenin kömürü de taşınsın öyle mi sileceksin ?’’
‘’İçecek su var sadece amca ,su bekliyorum.’’
Yanındaki pis ,kadına kıza meraklı adamların yanında beni durdurup sorular sorması,onları bana güldürmeye çalışması affedilir gibi değil.
Şimdi ne yapmam lazım!
Allahım sen sabır ver.İçimden gelen silindir gibi onu ezmek ve bütün organlarını dışarı çıkarmak ,ondan sonra da çıkardığım organlarını duvara vura vura patlatmak .Yaşlı ve çok hasta.Çok umurumda değil , aslında hiç umurumda değil ,tez zamanda geberir inşallah!Fakat ben yaşlı birine laf diyemem . Benim yüzümden başına bir şey gelmesinden de korkarım.Adamın kalbi var diyorlar.Ne yapalım yani bizim de kalbimiz var diyesim geliyor ama olmuyor işte.Yaptığından utanmıyor ne yapayım.Herkes kendine yakışanı yapsın.
Lanet olası adam sabah sabah yine sinirlerimi bozdu.E ve girer girmez sinirimi eşimden çıkarttım. Ekmekleri yere vurup’’ Daha kalkmadınız mı be, ben kalkayım ,kahvaltıyı hazırlayayım bir de yetmedi ekmeğe gideyim .Ekmeğe erkekler gider bi kere kalk çabuk kalk’’ diye çığlık atınca zavallı adam neye uğradığını şaşımış bir halde’’Sana ne oldu sabah sabah barut gibisin yine’’ dedi.Açtım ağzımı yumdum gözümü.’’O geri zekalı adam beni adamların içimde durdurup dalga geçiyor’’ dedim.Biraz söylendi ev sahibine kızdı.Pısırık ne olacak erkek demeye bin şahit ister.Şimdi bana söylenir söylenir kuzu gibi ev sahibinin yanından geçer .Biliyorum olacağı bu!
Birkaç gün geçmeden tekrar gelmişti ev sahibim.Konuştuklarımız aynen şöyle:
‘’O balkaona astığın halılar kimin?’’
‘’Öğrenci evinin halıları ,çocuklar gelip kendileri yıkadılar,yerleri yokmuş,yıkamaya da veremediler para sorunları varmış bende gelip yıkayın benim balkonum nüsait dedim’’
‘’İyi ettin ,tövbe tövbe! Babanın halılarını bile yıkayamazsın burda’’
‘’Neden ne olacak ki ,su parası sizden mi geçti yoksa?’’
‘’Anlamam ben istemiyorum’’
‘’Çok saçma deterjanı ben verdim ,su parası da bana ait,balkon da benim size ne zararı var’’
‘’Bu ev benim istediğime izin verir istediğime vermem o kadar,apartmana yabancılar girip çıkmasın’’
Ne desem boş sonradan görme!
Geri zekalı !
Allah belanı versin ,evin barkın kalmasın inşallah!
……..
Arkadaşlarım evime gelmeye korkar olmuştular.Kızları alt katta yakalayıp hesaba çekiyormuş.Kimsiniz ,nesiniz ?
Olmaz böyle şey ya!
Adamla ev amlaşması değil nikah yapmıştım sanki.Her şeyime karışıyordu.Kaynana olup çıkmıştı başıma.Gelmek isteyen arkadaşlarla bir yöntem düşünmüştük.Telefon edecekler ve ben onlar zile basmadan otomatiğe basacaktım.Bu şekilde geldiklerinden belki daha az haberdar olurdu.
Artık ona iyi davranmayı düşünmüyordum.Kibar davrandıkça tepeme çıkan ev sahibime karşı uyanık olmalıydım.Kapıyı çalıp bana talimatlar veren bu yaşlı bunağa haddini bildirmeliydim.Yine zil çalıyordu .Zil alttan çaldığı için yabancıdır ev sahibi olsa kapının zilini çalar dedim ve otomatiğe bastım.Benim ben burdayım aç kapıyı dedi birazdan.
Allahım olamaz olamaz olamaz ya olamazzzzz!
Ben tedbir alınca o da tedbir almış ve açmadığımı anlamış alttan çalıp yukarı çıkmıştı.Bu adam tam bir piskopat olmalıydı.Tabi açmak zorunda kaldım ve açtım.
‘’Birazdan bir usta gelecek,kapıyı onaracak ‘’ dedi.
‘’Tamam ‘’dedim ve kapattım.Artık suratım beş karıştı açık kart oynamaya başlamıştım.Kibarlık,gülümseme ,alttan alma devri kapanmıştı.
Az sonra bir ustayla geldi.Ayakkabılarıyla evime girdi ve yatak odasının yerinde uzandı.Usta da kapıyı tamir ederken onunla uzandığı yerden muhabbet etti.
O kadar sinir olmuştum ki artık ne yapacağımı şaşırmıştım.Normalde eşim olmadan eve almamalıydım ikisini de.Birde ayakkabıllı girip yerde uzanması cinlerimi tepeme çıkarmıştı.Aslında eşim gelince yapın demek aklıma gelmemişti.Bundan dolayı kendimi dövmek istiyordum.Mecburmuşum gibi ne derse niye kabul ediyordum ki!
Günlerdir geç gelen eşim ne kadar ısrar etsede kirayı bana verditememişti.Ben o adamın evine çıkmam diyor başka bir şey demiyordum.Sabah erken çıkıyor gece geç geliyordu.Sonunda yine kapı tıkladı şaşırıp açtım.Ellerim kırılsın ,yine oydu.
‘’Niye kirayı vermiyorsunuz’’ dedi.
‘’Kaç gündür kiranız hazır ama erken çıkıyor ,geç geliyor kendisi verecekti’’ dedim.
Tuhaf bir tavır takınan görmemiş adam alaycı bir uslıpla:’’Varsa ver hadi ,varsa niye verniyorsunuz ‘’dedi.
‘’Akşama getirir ‘’ dedim ve kapıyı kapattım.İçeri girdim ve kendimi yedim.Bir kaç bardak kırmalıydım ama kıyamadım ve ağladım.
Akşam gelen eşim nasıl bir yere geleceğini bilse herhalde hayatta eve uğramazdı.
Ağzıma ne gelirse söyledim.
‘’Ben kadınım, sen erkeksin . Bak belki bu sana öğretilmedi ama sen erkesin.Erkekler ilgilenir ev sahibiyle falan .Bu evi sen tuttun değil mi ?.Neden beni uğraştırıyorsun elin p….le ‘’dedim.Tabi bu normal bir konuşma değildi.Sinirden tepinerek ,yastıkları fırlatarak olan bir anlatım olmuştu.Tam bir deli gibiydim.O hırsla eşim hemen ev sahibine çıkmış ve eline parayı sıkıştırdıkatan sonara yumruğuyla para dolı elini sıkmıştı.Bir daha benim kapımı tıklatırsan kafanı koparıp eline veririm demişti.Tabi ben bundan çok mutlu olmuştum ama illada çıldırmak mı gerekiyordu bilmem?
Bir müddet sonra o evden çıktık.Yeni bir eve taşınmıştık.Evi bulan eski bir komşumuzun dawn sendromlu kızıydı.Bu kızla bereber yan yana büyümüştük.Annesi babası ölmüştü artık yalnız yaşıyordu.Annesi ona tüm ev işlerini öğretmiş eğitim aldırmıştı.
Ev taşımak zor iş.Biraz yerleştikten sonra azcık uzanalım dinlenelim bari demiştik.Yorgunluktan sızıp kalmışken ağlamaklı bir ses gelmişti kulağıma.
Birden huzurum kaçtı ve kalktım.Bu onun sesiydi.Ayşegül ağlıyordu.Ah canım ya ne oldu acaba Ayşegülüme deyip hemen cama koştum.Ayşegül salya sümük ağlarken kalbim duracak gibi olmuştu.
‘’Fidan ya fidan ya ne olur çıkın o evden hemen çıkın’’ diyordu.Kalbim duracaktı.Ayşegülüm ne oldu bitenem ,güzelim ne oldu sakin ol kapıyı açayım da gel sakin ol’’ dedim .
Aslında sakin olmayan bendim.Daha yeni taşınmış o lanet olası adamdan da kurtulmuşken Allahım ne sorun çıktı acaba diye düşünmüştüm.
Ayşegülü içeri aldım ve komuşmaya başlamadan onu sakinleştirdim.Ayşegül ağlayınca zaten zor anladığım konuşması iyice anlaşılmaz oluyordu.
Bana evlenme proğramında birisine aşık olduğunu bu yüzden ev sahibinin kendisini evden atmak istediğini söyledi.Bunun bizimle ilgisi de şuymuş.Zaten Ayşegülü evden atamayan adam,bir de bizim Ayşegülü sevdiğimizi ona sahip çıkacak insanlar olduğumuzu anlayınca evi bize vermekten vaz geçmiş ve bizi kovacakmış.Ayşegül tutmayın o pis adamın evini diye ağlamaya başlayarak bizi bulmuştu.
Ayşegülü biraz sakinleştirdikten sonra azcık onu sevdim ve hadi gidip konuşalım gerçeği öğrenelim olur mu öyle şey dedim.
Öğrendim ki canım Ayşegülüme mahalle nin çocukları şaka yapmışlar.Şu insanlar ne kadar acımasız olabiliyorlar.Zavallı bir dawn sendromlu kız televizyonda birine aşık oldu diye evsahibi duymuş seni de o sevdiğin aileyi de evinden kovacak demişler. Ayşegülüm aşık olmayı büyük bir suç kabul edip utanmış ve ev sahibini haklı görmüş. Nedense bir suçluluk duygusuna kapılmış.En korktuğu da onun yüzünden bizim kovulmamızmış.