- 1749 Okunma
- 18 Yorum
- 1 Beğeni
BİR SELAM VER
Çocuklarıyla ilgili ebeveyn çocuklarına nasihat vermeliymiş, bunun idrakine yeni varıyorum maalesef. Babamı çok sevdiğim halde bitip tükenmeyen nasihatlerini dinlemekten hiç hoşlanmazdım. “Benim aklım yok mu ki sürekli söylüyor" diye de kızardım bazen. Sert bir babaydı belli edemezdim rahatsız olduğumu. Dinler miydim, dinlemek zorundaydım.
Okumaya başladığımda en çok merak ettiğim şeyi yaptım. Babamın biz yattıktan sonra gaz lambasının ışığında bir şeyler yazdığını görürdüm. Birkaç defa sorduğum halde ne yazdığını söylememişti. Bir gün babam bahçede dolaşmaya çıktığında yüklükten o defterleri aldım, okumak istiyordum. Şiirdi, ama pek de okuyabildim sayılmaz, el yazısıyla yazmıştı pek de çözemedim. Defterleri karıştırırken babam yakaladı beni, hiç kızmadı defterleri alıp sobaya attı. Kim bilir kaç yılın emeği, ruhsal sancıları vardı içinde. Sadece şunları söyledi.
Kızlar şiir okumaz, yazmaz. Kızlar zayıftır onların duygularını, güçsüz taraflarını gören kötü niyetli insanlar zamanla yıpratırlar. Hem utanmış hem üzülmüştüm. Dersler haricinde tek bir şiir bile okumadım.
Ne kadar haklı olduğunu şimdi yeni anlıyorum. Ve çocuklarıma nasihat ediyorum, sakın şiir yazmayın, sakın bir şairle evlenmeyin diye. Etrafımı çeviren şiir yasağından örülmüş duvarları 6-7 yıl önce yıktım, hala döküntüleri arasında olduğumu hissediyorum. Yazarken içimdeki yasağa karşı gelmenin verdiği rahatsızlığı hissediyorum.
Sert ve güçlü görünmeme rağmen itiraf ediyorum ki hassas bir yapıya sahibim. Çabuk alınıyor, çabuk üzülüyor, çabuk öfkeleniyorum. Belki şiir yazanların çoğunda bu durum vardır bilemiyorum. Fark ettim ki şiir yazmak benim işim değilmiş, bir zaman ilaç gibi gelen bu uğraş beni bedenen ve ruhsal olarak çok yıpratmış.
Duyarlı olduğum konular var, vatan ve millet sevgisi, Türklük duyguları, din konusu, evlat sevgisi gibi. Ama en çok şiddete ve küfre karşıyım. Özellikle edebiyatta edepsizliğe tahammül edemiyorum. Zira yaşadığı müddetçe babam ve eşim sürekli küfür ederlerdi, sevdiğim halde o tavırlarından nefret ettim. Konuşma anında öfkeyle çıkan birkaç sözü anlarım ama düşünerek yazarken küfrü, ahlaksızca ithamları, iftiraya varan suçlamaları kabul etmem mümkün değil. Şiirlerinde edepsizce kelimeleri sarf edenleri uyardım hep dost olarak, abla olarak. Yıllarca emek verdiğim, yardımcı olmaya çalıştığım insanlardan bazıları sırf bu yüzden bana düşman oldular. Hatta daha da ileriye giderek beni bırakıp çocuklarıma bile beddua etmeye başladılar. Buna dayanamazdım.
Hala saygı duyan, seven arkadaşlarım var ve hala burada duruyorsam onların hatırınadır. Yoksa şiirden ve şairlerden çok soğudum. Anladım ki şiir bana göre değilmiş, anladım ki o yükü kaldırabilecek güçte değilmişim.
Bu yazıyı neden yazdım, Bir Selam Ver rumuzlu bayan benim için bir yazı yazmış. Kendisini hiç görmedim, arada telefonla görüşüyoruz sadece. İnsanlar görmeden de birbirlerini sevebiliyorlarmış, o da görmeden sevdiğim, çok sevdiğim arkadaşlardan birisi. Gösterdiği sevgisi için ona minnettarım. Çok genç daha kızım yaşında, belki de manevi kızım olarak kabul edebileceğim bir şair. Zaman zaman ona da yol gösterdim. Yaptığım sadece buydu, diğerlerinde olduğu kadar.
Bazı ithamlar geliyor kulağıma, bu güne kadar kimsenin şiirini yazıp eline vermedim. Varsa hatalı yerleri düzeltmesini söyledim, bilmediği konuları anlatmaya çalıştım. Bazen öneri de sunduğum oldu sadece öneri olarak. Bazen söylediklerimi kullandılar bazen o yönde kendi düşüncelerini yazdılar.
Annemin sık sık kullandığı bir atasözü vardı, iyilik yap denize at, balık bilmezse Hâlık bilir. Elimden geldiğince iyi niyetle yardımcı olmaya çalıştım arkadaşlarıma, bazıları bilmedi, önemli değil, bilenler bana yeter, Bir Selam Ver ve Çetiner gibi.
Dost olana teşekkürler, dost görünenler benden uzak dursun.
Selam verseniz yeter.
YORUMLAR
Vay benim alıngan ve kırılgan kardeşim.Hemşeride sayılırız.Bana da yazmıştın ama cevap vermemiştim.İşte şimdi cevap vermediğim için çok üzüldüm.Benim üzülmem önemli değilde senin üzülmen çok acı.İşte böyle bir dünya da yaşıyoruz.Şu mübarek günler de bir kardeşimizin üzülmesi gerçekten çok acı.Yine de sen yola devam de ve devam et.Çünkü içli ve güçlü bir şairsin.Yazı,şiir ve eleştirilerini her zaman bekliyoruz.Allaha emanet ol benim güzel kardeşim.Selam ve dualarımla!
Çok haklısın ablam evet arada şiirlerimde gördüğün eksiklerimle beni de çok uyarıp yönelndirdin asla inkar edemem iyi ki vardın bu sitede siz değerli ustalar sayesinde şiirden kopamadım kaçmak istesem de yapamadım iyi ki şiir varmış yoksa insan içini nasıl döküp dertleşir kendiyle ben içime kapansam sanıyorum bugün bir ruh hastası olabilirdim belki .. iyi ki varsınız ve varız şiirler birlikte yolcuyuz bu gemide saygı ve sevgi çerçevesinden çıkmadan hep birlikte güzel günlere güzel paylaşımlarla dileğim ... sevgilerimle ablam ..
Sana binlerce selam canım dostum !
İyi niyetli,yardımsever,paylaşımcı,dürüst,mütevazı,sabırlı,mücadeleci,çalışkan dostum !
Hiç bir yere gidemezsin. Beni buralara sen getirdin,şimdi gitmek yakışır mı sana ?
Sen bir savaşçısın. Kalemiyle nice kılıca kafa tutan,erdemli,cesur,onurlu savaşçı!
Yok öyle gitmek !
Rol model giderse gerisi ne yapsın ?
Hecenin ecesi,canım dostum,defter seninle anlamlı,dinlen ama gitme...
"Gittin de ecem,heceler boynunu büktü,
Gittin,şiirin kâlbine hep gece çöktü."
dedirtme tekrar bana.
"Meyve veren ağaç taşlanır"... Bilirsin bunu.
Seni çok seviyorum,deftere yeni döndüm,boynumu büktürme,bana ve sevenlerine...
Canım dostum benim...
Sonsuz sevgiyle...
Öğretmenler duygusal olur ama bazen dayak da atar öğrencilerine
siz bir öğretmenin, öğrencisi yaramazlık yaptı diye sınıfı terkettiğini gördünüz mü:)
alın sopayı elinize derim..
öyle oldu böyle oldu bütün iyi şairler tek tek gidiyor..
pire için yorgan yakmaya değer mi?
siz yol göstereceksiniz gerekirse sert bir uslüp kullanarak
arsızlara aldırmadan
bazen kendime soruyorum; ne işim vardı şiire bulaşmaya
çünkü bende çok çektim ve hala çekiyorum
birçoğunu biliyorsunuz..
ilk zamanlar benim için şiirlerini biri öbürü yazıyor derlerdi..
şimdi onlar kayıplarda, gerçeği görünce
üzülene "takmayın kafanıza" dediğinizi çok bilirim..
öğrettiğiniz şeyi kendinize söyletmeyin.
şiirde önder olarak biliyoruz sizi
görevinizi yapın:)))
sevgilerimle
Güzel ve anlamlı bir yazıydı. Ben kendimi bildim bileli yazarım. babam bazen sanki alaycı bir gülümsemeyle bakardı bana şiir yazarken. Şiir defterim de ortada gezerdi, dileyen alıp göz
gezdirirdi.
Şiire hiç küsmedim. Sadece burada bazı kırgınlıklarım oldu. anlaşılmıyorum diye, o kadar.
İnsanın bir selâm ver gibi bir şiir arkadaşı olması ne güzel. Benim de edebiyat defterinden iki bayan arkadaşım var telefonda konuştuğum. Burası hayal dünyası gibi geliyor. seslerini duyunca
gerçek bir dünyada olduğunuzu anlıyorsunuz.
Şiire hiç küsmeyin ve hep yazın. en güzel arkadaşlarımızdır şiirler..
tebrikler,
selâm ve sevgiler..
yüreginize sağlık acı hüzünlü bir yazı kaleme dökülmüş
ne yazıkki şairlerde bizlerde müstesan istisna degiliz yanlış anlama veya bilerek kötü sözler çıkıyor
topluma hoş bir sada bırakmak gerekirken hoşnutsuz bir sada bırakıyoruz
benim kanaatim odurki
bazen halıda olsak susmayı ögrenmeliyizki olay büyümesin
ne yazıkki susmayıda fazla bilemiyoruz
dalıma basanın kökünden agacını sökerim mantıgında bir toplum olduk olma yolunda da devam ediyorz
babanızın kadın şiir yazmaz kısmında katılmamakla birlikte bizimde tespitlerimiz udurki kadın olunca yazar farklı yaklaşımlar çok oluyor
birde kadınlar galiba daha çok gerçek dünyalarını yansıtıyor ve zayıf noktalarını gösteriyor
hoş bunda bir sakınca olmasada karşıdaki kötü niyetli olunca olayın yüzü çehresi degişiyor tabiki
kutladım yazınızı en azından son kısımdaki dostlukların pekiştirilmesi kısmını
keşke böyle bir yazı kaleme almaya gerek olmasa kalmasa sebeb olmasa idi
Bir dolu şey yazılmış, söylenmiş. Üzerlerine kondurabilirim bilemedim şimdi. Fakat şiir ve edebiyat adına bir araya gelmek yerine farklı maksatlar taşıyan, dostluklar kurmak yerine başka şeyleri önemseyen insanların var olduğu bir dünya burası. Neyse ki, yazıyı yazmak için yazmayan pek çokları da var. Bırakın su akıp gitsin derim ben. Nasılsa yatağını bulacaktır. Sakın uzak durmayın buralardan. Öğrenilecek pek çok şeyimiz var sizlerden. Şiiri velisiz bırakmak gibime gelir insanın şiirden yazıdan uzak durması. Hele gerçekten insansa, gerçek bir insansa. Ayrıca selamlar size kucak dolusu. Öpüldü elleriniz, avuçlarınızdaki bilinmişliklere yaklaşıldı usulca. Lütfen pire için yorgan yakılmasın artık. Bazı densizler yüzünden iyi kalemler, öğretmen sandalyesinde oturanlar küsüp gitmesin. Bunu öylesine çok gördüm ki, artık sıkıldım ve kızgınım bu hale. Yapmayın emi?
Yazinizi dikkatle okudum Afet ablam.
Gelinen noktayi sizin bir an duraklayip soluklanacaginiz yer olarak gorup tekrar ''yola devam'' diyerek daha guclu, daha emin, daha haznedar fikirlerin isiginda nice guzel siirler esliginde onde, oncu olarak giderken bizlerinde sizi takip ettigimiz cizgi olacaktir.
Sevgi, selam, saygi ile.
Şiir usta ellerde şekillenmeli yüreklerden akmalı gönüllere...gittiği yere barış, huzur, mutluluk ve sevgi götürmeli insan olabilmek adına.Zaman zaman karşımıza çıksada engeller yazmalı mahir parmaklar bıkmadan usanmadan İNADINA !..
Yazı bir sanattır bu sanat içinde şiir en süslü ve etkileyici olanıdır . Onu yüreğimizde nasıl şekillendirirsek kaleme yansıması o doğrultuda olur. Bunun yolu iyi bir edip ve en önemlisi edepli olmaktan geçer. Bize bunu öğreten Afet İnce Kırat hocamız şiirlerinde ve yazılarında kullandığı üslup nedeniyle şiirde ve gerçek hayatta bizler için örnek teşkil etmekte. Şiir insanı doğrudan hedef aldığından hitap şekli özenli olmalı . Yazdığım şiirlerimde hocalarımızın fikrini almayı ihmal etmem Onlar bizim ustalarımız yapılan eleştirilerden gücenmem bunu Afet hocam çok iyi bilir .Her zaman bilgisinden ve ilgisinden isdifade ettiğim saygı duyduğum asil ve dik duruşuyla yeri doldurulamayacak bir hanımefendi Afet Kırat hocam .Daha uzun yıllar şiirlerini okuyacağımıza inandığım mahir kalem.
Sizlerin varlığı bizlere ışıktır. Doğru bilgileri şiir ve yazıların yorum kısımda bizlere yazan yol gösteren ustalarımıza bu güzel yazınız aracılığı ile teşekkür ediyorum.
SAYGILAR SUNUYORUM HOCAM
"İnsanın alacası içinde." derdi anacığım. Size dost görünen nice menfaatperest vardır ki siz farketmezsiniz; farkettiğinizde ise hüsran yaşarsınız. Gönül gözü açık, âmâ âşık Veysel ne güzel söylemişti:
"Dost,dost diye nicesine sarıldım,
Benim sadık yârim kara topraktır."
Gene bir halk ozanı, Kul Himmet:
"Bozuk şu dünyanın düzeni bozuk
Tükendi daneler kalmadı azık
Yazıktır şu geçen ömrüme yazık
Bir dost bulamadım gün akşam oldu."
derken bize ne güzel bir şeyi hatırlatıyorlar. Kendimizi bilmeliyiz. Dost aramak yerine dost olmalıyız. Gördüğümüz ihanetlerden içimiz kanasa da..
Dost olan, dost kalan yüreğinize selâm olsun Afet Hanım Kardeşim.
Kırılsanız da kırmadan yaşamaya devam..
Nasılsa gün akşam olmak üzere ve sadık yârimiz bizi bekliyor.
Ömrünüze bereket, kaleminize,kelâmınıza kudret, sıhhat ve selâmet diliyorum.
AKAMET başlıklı dörtlüğüm, aynı duyguların yansımasıydı.
Umudum tükendi, hayalim söndü
Kalemim kırıldı gönlüme döndü
Pusula kayboldu, yön hangi yöndü
Fikirler karmaşık, zihin bulanık.
ve
ESİNTİLER
Kapı önünde yatar bizim köyün itleri
Lâkin hâneyi sardı şimdilerde bitleri
Yalını hemencecik vermez isen önüne
Sahibine hırıldar bir kemiğe fitleri.
Duygularınızın körelmediğini farkettiğinizde, kaleme tekrar sarılacaksınız.. Bu zamanın kısa olmasını dilerim.
Muhabbetle selâmlıyorum...
şiir yazmak her yiğidin harcı olmadığı gibi şair olmak ta yürek ister.ermişlik ister, kendini gerçekleştirebilmek, insan olabilmek ister. Şiir yazmak kadın işi yada erkek işi değildir. Görüyorum ki çoğumuz bir şekilde şiirden uzak tutulmaya çalışarak büyütülmüşüz. Bırakın anne- baba engelini benim çocukluk yıllarımda bir defterim orta okul öğretmenim tarafından yırtılarak çöpe atılmıştı. Ama buna rağmen şiir yazma hevesim geçmedi, şair olasım var dedim, geç - güç olacağım bir gün, ama tabiki şair yürekli büyüklerimin desteği ile.Afet Hocam da bunlardan biri.Hiç gocunmadan, vaktim yok demeden, doğruları dosdoğru analatan bir öğretmen. Şair oldum kibri taşımayan, başka şairleri ve şiirleri yok saymadan şiir yazan bir usta. Ama Hocam belkide çok duygusal olduğu için diğer şiir yazan insanların tavırlarından çabuk etkileniyor. Büyük sitemleri var şiir, yazı ve yorumlarında.Hatta bazen bir daha şiir yazmamaktan bile bahsediyor.
Bende ona diyorum ki;
Afet Hocam siz sitem etmeyi bırakıp yazın ki;
iyi ve kötü arasındaki fark görülsün,
şair nasıl olur bilinsin,
kadınların da şair olabileceği örümcek kafalara girsin,
kadınların güçlü olduğu görülsün,
siz yazın ki biz acemilere örnek olsun.
ve inanın ki şiir tamda size göre,şiir yakışıyor size...
Bir -iki şiirle dünyayı kurtaran adam olduğunu zannedenlere inat....
Bir-iki şiirle alkış ve saygı ve bekleyenlere inat,
merhaba Afet hanım
yazınızı büyük bir dikkat ve ilgiyle okudum. katıldığım yerler oldu katılmadığım yerlerde oldu.Diyorsun ki şiir bana göre değil buna katılmıyorum çünkü bizi canı gönülden dinleyen tek kaynağımız şiirdir. sırlarımızı acılarımızı sevinçlerimizi onunla anlatırız onunla rahatlarız,Riyasız tek dostumuz ve en sadık dinleyicimizdır
kırgınlıklar kızgınlıklar hep vardır var olacaktır.Keşke birbirimizi anlayabilsek kırmadan dökmeden şu kısacık dünyada diyorum saygım ve selamlarımla
Eskilerimiz kızlardan şair olmaz da ne olur dediler ki kızlar okumaz kızlar sevmez kızlar bilmez görmez biz yaştaki insanlar böyle gördük büyüdük saygıdeğer şairim o yüzden babanızın düşünceleri haklı olabilir ama şunu unutmamak lazım her türlü şey yapabilecek erkekleride yetiştiren yine o hıc birşey bilmesine gerek yok dediğimiz dünün kızları bugünün kadınları,bu yazızdan da anlıyorum ki sizi anlayamayan tanımak istemeyen bir sürü dost değilde dost görünenler o güzel yüregini incitmiş hocam,bu incime sizi seven dostlarınızıda incitmiş dir bunun altını cizdikdenn sonra değerli bir selam ver rumuzu genc şair hanımefendiye nezdinizde sevgi ve saygılarımı sunarken,sevginin sadece erkek ve kadın arasında olmayacagını o duygu insan olan herkeste var olduğunu okuyanların anlamasına vesile olmuşdur.Bu sabah erken açtım pc yi bu güzel yazınızla karşılaştım bende size saygı duyan bu yaşıma hayat tecrübeme rağmen fikirlerinize değer veren ve sizden çok şey ögrenen bir dostunuz olarak bizlere olan yardıımlarınızı önerilerinizi eleştrilerinizi yapmaya devam ediniz alan alır almayan daima yarı yolda kalır diyorum saygılarımla efendim
sizleri tanımaktan Onur duyduğumu bilesiniz Afet Hanım.
Anadolu da yetişmiş çok fazla kadınımız yoktur.hep ihmal edilmiştir onlar.lakin kendisine çekilen duvarları yıkarak ışık gibi parlayan, yazan söyleyen önderlik yapanlar azda olsa her zaman bulunmuştur.
hani hep deriz ya! Anadolu kadını.Anadolu kadını başka Ülke kadınlarına benzemez.Çok vefalıdır çilelidir.hep sevgi ve şefkat doludur. Daima verendir.Özveridir.
Anadolu coğrafyası Milletime Vatan olduktan sonra asırlardır Vatan ve Din adına çocuklarını büyütüp o yolda yürümelerini seyretmiş,ardından dua etmiş asla yılmamıştır.lakin gözyaşıda hiç durmamıştır.
Türk Milletinin genlerinde kültüründe kadının ayrı bir yeri vardır.O evin efendisi hakimidir.beyler bile çok kere hanımlarından korkmuşlar,onların bilgelik dolu düşüncelerinden yararlanmışlardır.
nedense zaman içinde kültürümüzün yozlaşması diyelim, dini baskılar diyelim, kadınikinci plana itilmiştir. Kurtuluş savaşında kadınımızın o yüce mücadelesi ve Vatan sevgisi tekrar ortaya çıksada zamanla etkisini kaybetmiş, hep ezilen çile çeken insan olmuştur.
Biz toplum olarak akıllı ve bilge kadınlarımıza sahip çıkmalı, onları başımıza taç yapmalıyız. benim güzel dinimde bunu emreder. Ama okuyup anlayan nerede?
Güzel yazınızı ve yaşattığınız duyguları tebrik eder, rabbimden güzel insanlara uzun ömürler dilerim. Sağlıcakla kalınız.