DÖRT KARDEŞTİLER

• 18 Nisan 2013 Perşembe 10:22:44

Aysel hanım ,eşi ve çocukları uzun zamandır gitmedikleri köylerinde çok güzel bir hafta sonu geçirmiştiler.Özlem duydukları köylerine çoktandır iş yüzünden gidemeyen çift ,çocuklarını da köyle tanıştırma konusunda oldukça geç kalmıştılar.Fakat çocuklar köyü de ,akrabalarını da çok sevmiştiler.
Gelir gelmez tekrar okul hazırlıkları başlar .Elif uzun saçlarını istemeden sürekli kaşıyınca Aysel hanımın dikkatini çeker.
‘’Elif gel kızım saçlarına bakalım ,neden kaşıyıp duruyorsun ?’’ deyince Elif şaşırmış ve köyde banyo yapamadığından olabileceğini söyler.Çocukların hepsi banyo yapıp okula hazırlandıktan sonra Aysel hanım sabah kahvaltısında sürekli Elif’in saçıyla uğraştığını görünce kahvaltıdan kaldırıp ayrı bir odada kontrol eder ve Elif’in saçlarına doluşan bitleri görür.
Bunu Elif ‘e nasıl söyleyeceğini bilemeyen Aysel hanım sonunda büyük bir sıkıntıyla sözüne başlar:
’’Elif sana bir şey söyleyeceğim canım ama sakın üzülme olur mu?’’
‘’N e oldu anne saçımda ne var,bir şey mi oldu?’’
‘’Önemli bir şey değil ,hallederiz ama sen üzülme lütfen’’
‘’Ne oldu anne söylesene’’
‘’Kızım saçında canlılar var’’
‘’Nasıl yani ,ne canlısı,saçımda ne işleri var?’’
‘’Bazen olur,sorun değil bazı ilaçlar var alır saçına süreriz geçer korkma’’
‘’Anne çok merak ettim bana da gösteriri misin?’’
Aysel hanım Elif’in kafasında oluşan bitleri aynayla ona gösterir.Elif çok korkar.
Aysel hanım bu şekilde okula gidemeyeceğini söyleyince Elif şaşırır.
‘’Okula gitmeme bile engel olan bu şeyler de ne anne’’
‘’Saçın bitlenmiş canım,sakın üzülme ben şimdi babanı yollar ilaç aldırırım hepsi ölürler.’’
‘’Ne ben bitlendim mi şimdi,olamaz’’
Elif ağlamaya başlar.Artık hiçbir yere gidemeyeceğini ve arkadaşlarının onunla alay edeceğini düşünür.Duyulursa rezil olacağı artık dışarı bile çıkamayacağını hayal eder ve annesine:
‘’Saçımı kes anne hemen kısacık keselim ne olur’’
‘’Olmaz saçların çok güzel kesemeyiz ,hem sen kısa saçı sevmezsin sana bu saçların çok yakışıyor.Merak etme, paniğe kapılma Elif halledeceğiz ,korkma bana güven’’
‘’Ya çıkmazsa ,ya gitmezse ne yapacağım ben ‘’
Elif ağlarken artık her şey bitmiş ,dünya başına yıkılmış gibidir.Bu sorundan kurtulamayacağını düşünür.
Nazlıcan kapıyı tıklatır ve sorar:’’Anne ne yapıyorsunuz ,okula geç kalacağız ‘’
‘’Tamam Nazlı ablan gelmiyor ,sen git kızım’’
‘’Ne ,niye ,ne oldu ‘’
‘’Önemli değil ,sen git o sonra gelecek’’
Bu konuşmalardan sonra Nazlıcan da büyük bir merak uyanır.Artık gözü sürekli ablasında ve annesindedir.Okul dönüşü Aysel hanım :’’Senin de başın kaşınıyor mu Nazlı ,saçlarına bakabilir miyim ‘’der.Nazlıcanın saçlarını kontrol eder ,fakat hiçbir şey bulamaz.Aysel hanımın biraz olsun içi rahatlar.Sonra Muaz ‘a bakar .Muaz da aynı ablası Elif gibidir.Bedirhan ‘a bakar ,o da temizdir.Sadece Elif ve Muaz ‘ın temizlenmeleri gerekir.Aysel hanım Ayhan beyi eczaneye yollar ve ilaç aldırır.Saçları yıkanan çocuklar bir an önce arınmak ,temizlenmek isterler.Muaz ablası kadar olayın farkında değildir.Aysel hanım iki çocuğuna bunu kimseye söylememelerini ister.
Bir akşam oturmasında Muaz aniden banyodan getirdiği bit ilacını misafirlere gösterir ve:’’Benim başımda bundan var’’ der.Aysel hanım ne yapacağını şaşırır.Önlem olsun diye aldığını anlatır.Nazlıcan günlerdir takip ettiği ablasının sıkıntısının bu olabileceğini düşünür ve Aysel hanımın apar topar banyoya götürdüğü ilacın ne olduğunu incelemeye gider.
İlacı bulur ve üzerini okur.’’Bit ilacı’’yazısını okuyan Nazlıcan şoke olur.Misafirler gittikten sonra ablasına her şeyi bildiğini ve herkese söyleyeceğini anlatır.Elif ağlar ve annesinden yardım ister.Aysel hanım bu iki kızın arasında ne yapacağını şaşırır ve şöyle bir çözüm bulur.
‘’Eğer ablanı söylersen seninle de gezmezler.Çünkü siz kardeşsiniz ,aynı evde yaşıyorsunuz ,o bitliyse sende bitlisin diye düşünürler ‘’der.Nazlıcan baltayı taşa vurduğunu anlar ve hevesi kursağında kalır.
Her ne kadar okulda ve mahallede ablasının bitlendiğini söyleyemese de evde sürekli ablasına bitli der.Bundan dolayı sürekli birbirine giren kardeşler , Aysel hanımın canını çok sıkarlar.Elif bir daha köye hiç gitmeyeceğini söyler.Nazlıcan ise köye gitmek istediğini köyü ve arkadaşlarını çok sevdiğini açıklar inadına.
Aysel hanım çocuklarına böyle bir şeyden dolayı köyden ayrı kalamayacağını ,önlem alarak gidebileceklerini anlatır çocuklarına.
Köy macerası tatlı başlar ve acı biter böylece.Aysel hanımda ne kadar gideriz dese de artık köye gitmeye çekinir.Çünkü Elif’in uzun saçını temizleyene kadar çok çaba harcar.
Zavallı Elif n e yazık ki Nazlıcan ‘ın ağzına sakız olmaktankurtulamaz.Muaz’ın misafirlerin yanına bit ilacını getirip başında o böceklerden olduğunu söylemesi ise unutulmaz bir anı olur.
Tekrar köye gitmeleri gerekir.Dedeleri uzun zamandır hasta olan çocuklar, itiraz edemeyeceklerini anlarlar.Moralsiz ve heyecansızdılar bu sefer.Elif stres içindedir.Muaz bir daha ablası ile yatmayacağını onun yüzünden saçının böcek dolduğunu söylerken bütün aileyi gülmekten kırıp geçirir.Buna tek gülmeyen ablası Elif ‘dir.Nazlıcan ise özellikle gitmek için sabırsızlanır.
Nazlıcan ablasına bakıp sürekli alay edip güler.Elif Nazlıcanın bu hareketlerini annesine şikayet eder ve annesinin Nazlıya haddini bildirmesini ister.
Köye gittiklerinde Elif kendini eve kapatır ,kimseyle görüşmez.Arkadaşlarının davetlerini gezme planlarını hiç düşünmeden reddeder onlara fazla yaklaşmaz.Nazlıcan ise köyün altını üstüne getirip, kalmadığı ,oturup kalkmadığı ev bırakmaz .Elif bir yandan , buna rağmen nasıl olup da , Nazlıya aynı şeylerin olmadığını düşünüp durur.
Akşam olunca Aysel hanım , ev sahibi olan ağabeyisinin hanımına durumu anlatır.Kadıncağız köy yerinde ilaç bulamadıklarından çocukların saçlarına gazyağı sürdüklerini ,böyle önlem aldıklarını anlatır.Bunu duyan Aysel hanım hemen Elif’in saçına yazyağı ister ve sürer.Muaz gaz kokan ve bit tehlikesi olan ablasıyla yatmaya itiraz edince Elif’in kalbi çok kırılır ve söylenip durur.Nazlıcan ablasıyla dalga geçip onu kızdırırken Elif:’’Seni bitler bile sevmiyor bak gör işte ‘’ diyerek hırsını almaya çalışır ve Nazlıyı kızdırır.Nazlı hiçbir sözün altında kalmayarak söz düellosuna noktayı koyar ve:’’Beni sevmeyen bitler olsun ,seni de pek sevdiler ‘’ deyip ablasını ağlatır