KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 826 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
YÜREĞİME EMANET
YÜREĞİME EMANET
Benim avuçlarım çok acımış öpsen geçerdi belki,bak şimdi nasırlaştı artık geçer mi sanıyorsun doldu miladı.Tutamam ben ne ellerinden ne geçip giden hayatın ucundan.Hem o kadar güçlü değil artık kollarım.
Bir tabur insanla uğraşmak ne zor be sevgili, her sabah sağıma soluma doluşuveriyorlar.Gözlerinden tanıyorum,göz göze geldiğimde.Yüzleri yok yüzsüzler.
İçlerinde bir adam, omuzuma kadar gelmez boyunu ölçsen. Tam ciğerimin üstüne oturmuş .Zayıf ,çelimsiz üflesen düşüverecek üfler miyim hiç ,kocaman bir kambur sırtında,kamburun üstünde bir çocuk "baba" diyor"baba"kalkıverse ayağa düşüverecek çocuk yere.Takatı yok adamın bacakları bacağına dolaşık..Duydukça "baba" , sözlerini kamburu büyüyor,ellerini ovuşturuyor çaresizlikten.Çocuğun gözlerine bakıyorum yüreğime akıyor.Küçülüyor adamın kamburu ,çocuk, yüreğimde kocaman adam oluyor.
YORUMLAR
Babam geldi aklıma. Babam da kamburdu. Küçüktüm o zamanlar, babam omuzuna alır, gezdirirdi beni.Topu topu 45 kilo gelirdi. Yüreği büyüktü ama. Geniş, deryalar kadar. Bilgiliydi de babam. Çok kitap okurdu.Maaşını aldığında, cebindeki paranın bir bölümünü dergi ve kitaplara verirdi. Bir de içtiği Maltepe sigarası vardı.
O küçük çocuk büyüdü, kocaman adam oldu, ama yüreği hep çocuk kaldı.
Yüreğimin yarısı, babası yitik çocuklar gibi öksüz kaldı şimdi. Şu an, şu dakika yüreğimin yerinde kocaman bir boşluk oluştu. Boşluğa düşmüş bir uçak misali savruluyor. Yine aklıma sevdiklerim düştü. Sevdiklerim, topu topu 1 elin parmağı kadar. 1' i de az önce eksildi,, çıktı, veda bile etmeden. Tek söz etmeden.
rüya gibi bir yazı, düşündüren etkili bir anlatım.
tekrar okumak anlamak gerek.zaman vermeye değer sanırım.
tebrik ederim.
