Bahar gülüşünle kandırdın beni.

• 21 Mart 2008 Cuma 21:43:46

Her seni yaşadığım günde
Bana yarınları yıl ettin
Zor gelen her yarında da
İnan dünlerimi özlettin.
Ey sevgili diye bağrıma bastığım şeytani güzel.Ey bahar yüzlü karakış yeli.Eyyyy yedirenk hırsızı kokusuz bülbül kandırıcı gül;Aşk soytarısı arsız palyaço kılıklı kız.
Benide kandırdın.Baharı özleyen yüreğimi sahte bahar gülüşlerinle üşüttün.Başım dikti azda olsa sana aşık olmadan.yere düşürdün.Bem beyaz hislerim vardı,gazel yaprakları gibi sararttın.Son baharı yaşattın hislerime.Seni düşünerek uyumadığım gecelerin ardından ışıyan sabahlara küskün doğdurdun güneşi.Her gördüğüm gülü gözlerime eşek dikeni ettin.Şimdi gülleri sevmiyorsam sebeb sensin.Yollarda başım yerlerde kaybettiğim adamlığımı arar gibi yürüyorsam sebebi yine sensin.Eşe dosta selamı utancımdan kestimse suçlu ben değilim sensin.Her adımda ayaklarım mutluluktan zoraki uzaklaşıyorsa ve ve acılar gölge gibi peşimde kikir kikir kişniyorsa alaycı ve ben bir sefilsem seni adamca sevdiğimdendi.
Seni bütün dünyam oldurduğumdandı.Yüreğime seni mutluluk sermayesi edişimdendi yada öyle sandığımdandı.
Bahar gülüşünle kandırdın beni
Oysa ki;
Ben seni tertemiz bir bahar sabahı bir çiçeği koklar gibi sevdim.Bir kelebeğin çiçek uçuşu güzelliğinde yüreğime düşürdüm.Gözlerimi yumdum ve öyle sevdim.Korkusuz pesbempe rüyaya benzettim sevgini öyle kaygısız uyudum yüreğinde.En güzel sabahları senin ışıltılı yüreğinle uyandırdım gözlerime.Bayram sabahı cicili elbiseleri giymiş mutlu çocukların sevinçleriyle dokundum ellerine.Kömür karası gözlerinde zindan dünyama düşen bir aydınlık bir ışık gibi yol saydımda yürüdüm yollarına.Bir bebe ettim yüreğimi ve en şefkatli anne ettim yüreğini öyle bir güvenle bıraktım kendimi insafına.Kuruyan dudaklarıma ismini bir yudum su ettim.Her adını anışımda çöllere yağmurları yağdırır gibi mutlu sevdim seni.
Dedimya;
Ben seni kainatın en güzel olgularıyla sevdim.En mutlu yönlerine gizledimde sevdim.Yemin olsun bir nohut tanesi kadar bir karamsarlık taşımadım yüreğimde seni severken.Karbeyaz yüreğime kardelen gibi açtırdım seni sevdamda.Güneşe yalvardım sen açmışken yüreğimde acıtma yaprağını diye.Meydan okudum bulut oldum.Değdirmedim tenine sancılarını.
Oysa ki sen;
İnan ayıp ettin.Zalimin mazluma ettiğinden fazlasını ettin.Zenginin fakiri ezdiğinden fazla ezdin.Rabbimin sevmediği kullarına bile vermediği acılardan beterlerini verdin.İnan adın bile her aklıma düştüğünde içimi titrettin.BEni doğduğumada sevdiğimede pişman ettin.
Ve ben şimdi seni tanıdığımamı yanayım,
Senden geride kalanbir yaşamda senin bıraktığın en kötü anılarınla geçirmek zorunda kaldığım mutsuz günlerimemi yanayım.
Yada öldürmeyen allahıma isyanlarımı oynayayım.....