TOPRAĞIN UYANDIĞI GÜN

• 21 Mart 2008 Cuma 21:16:02

Yüzyıllardır özgürlük yağmurundan yoksun, çatlamış kuru toprak uyan!
Giy üzerine zafer yeşili elbiseni. Bugün senin için doğuyor güneş, sapsarı...

Heba edilmiş canların matemi al sürmüş yanaklarımıza; yarası yüreklerde saklı...
Gece gündüz demeden kurtuluşu geçmişine borç bilen eller, sızlanmak yerine çaresizlik acısına kızgın meşalelerle inleterek dağları, ulaştılar kurtuluş yoluna.

Artık yer gök dinliyor güçlü ayak seslerini; yeniden doğuyor bu medeniyet.
Artık susmaya ne hacet!

Kurulsun çadırlar, hazırlansın sofralar. Okunsun "baharite şiirleri".
Başlasın şenlikler, getirin neyleri. "yeniden doğuş" günüdür bugün.
Toprağın uyandığı gün... Sert boralara yılmamış bedenleri bir kez daha anmalı bu demler.

Hürriyetin yerini alabilecek ihtişamlı bir his olabilir mi?
Beşeriyet hür olmadıkça ne lüzum, eteğine dökülmüş onlarca reşat?!.. Şimdi bugün de onlara bir teşekkür lazım.

Sararmış sayfalar(ki yapraklardır onlar) yeniden yeşerir bu günde.
Çiğdemler döndürür çehrelerini güneşe, açarlar semaya kollarını.
"...Salkımsöğütler yıkar suda saçlarını..." dediği gibi şairin; çağlar sular.
Durmadan çağlar... Biteviye...

Bu günde hazan da ağlar. Ergenekon dağlarını yad eder artık çiçekler..

( nevruz konulu kompozisyonum kocaeli üçüncülüğüne layık görüldü. edebiyat defterinde paylaşmaktan onur duymaktayım.)

Aslı GÜREMEN