Ben kadar Bana Kadersin Şulenar

• 1 Nisan 2013 Pazartesi 22:30:47

hayrettin taylan

** O kendini biliyora ithaf "Oya Şule"""

“Beni böyle sev, seveceksen
Olduğum gibi göreceksen
Girme gönlüme girme ömrüme
Ne dertliymiş, bu diyeceksen “
Orhan Baba

-Bir çift ıslak gözde saklı hazine duygularım var.Islak gözlerdeki duyusal hazinenin hüzün emekçisi değilim.Bu nemli gözler senli mutluluğa şifreleniyor.

Yüzlerce dil bağladı nemli gözler.Yüzlerce yüzün yansık aynası oldu ıslak gözlerin yüzünde.

Nice yürek konuşur , nice yüreğin kurumuşluğu ıslanır.Nemli gözlerinin teslimiyim, mesuliyet kabul etmiyor sensizlik.

_____// Ey YâR ,nefesimi kestiğin neşeli zamanların ayraçları arasındayım.
-Bir ayran istedi kader.Ayrana gerek yok sana olan hayranlığım en beyazlığıyla varken.

....BiLseyDin Eğer , bütün keşkelerini sunardın.Bilseydin, bileylenmiş yüreğimde kanayan yalnızlığı hemen onarırdın.Sensiz , kayıp bir medeniyet gibi arşivlerde aranan bir arayış yalıncıyım.

_______// Sen farklısın….
Farkındalığının turfandasında farklı düşlerim yeşerir.
-Sürüyorum kavuşmanın tohumlarını.Yeşermiş yarınlar arasında yeşil gözlerinin ışıltısı var.

-Keyfini sürüyorum seni sevmenin .... ♥// Ben kadar bana kadersin.

__________// Neyin var senin diye sorarlar. Söyleyeyim mi neyim var !
Her şeyim, her şeyimi bütün yapan sen varsın. Parça parçaydın hayata, ben bütün yaptı.Bozuk para gibi olan yalnızlığın, derin bir yaranın sızısından, sözsüz acıların kalbinden çıkarıp sevdaya, huzura, aşkına bütünleştirdin.

“Sen dert nedir ne bilirsin
Sen gönlümde Kâbe sen meleksin
Sen her şeysin
Sen ümitlerimin tek kaynağı
Sen aşkın bence ta kendisisin “
Yine Orhan Baba…. Yine beni böyle sev…. türküsünde kalmış nemli demler. Yılların şarkısında hüzün yok bu sefer.
Bir güleç yüze konaklandı dizelerim.Dizinin dibinde kalışıma kav oldu yarınlar.Yanmaya gelen bir nemli bulutun itfaiye komşusu duygular gibi karışık değil.

__// Yarden Yare vardım.
Yârdan Yâre yandım. Yanlışlıkla değil, yüreğimle ona vardım. Kandırılmışlığın hiçbir zerresi yoktu.Sevmenin kandırılmışlığı ,oyunu, oyunbazlığı olmazdı.
-Bu aşka ad vermenin sonu yoktu.Bu aşkın sonsuz isimlerine adıl olup dilime kadar doldu her şeyin.

Üstü açık manaların, soyunuk düşleri örtüyorum seninle.Seninle kapanıyor hayalim.Halime kadar gizil demler demleniyor.

Yalnızlaşan kalabalığın içinde içimin Çin’i oldun.Surların ve sırların vardı.Koruma güdüsüyle psikolojik surlar kuran hayat kuramcın vardı.

Seni dünyanın bir ucuna bağlamış beni öbür ucuna.Çok uzağa çok yakın tek başınalığın aşk iklimiydik. Ilıman bir iklim.Yar yağışlarımız eksik olmazdı. Nemli bir yüreğimiz vardı. Neşeli meyveli aşka büyürdü.
Tadın kadar adına yakındım. Tropikal meyveler kadar lezzetli bir o kadar yakınlığıma uzaktın.

Benzer renklerimiz vardı.Benzerlerimizin fidesi yeşerdi bahtımıza.Yemyeşil bir gelecek olduk aşka.

-Bulanıklığı bitmiş suların azizesiydin.Beni aşkla ıslatmaya geldin. Su savaşı oynadık en tanıdık sularla.

İçimde ,içinin yüzdüğü yüzyıllık aşk yüzlü deniz var.Dalgalarım algıların, kabarcıklarım sözlerin.Öylece akıyoruz sonsuzluğun onsuzluğuna.
-Orada bir sen var, orada duralım Şulenar.

Bir gönül kütüphanesi bir de aşkın gülistanı.İhtiyaçlarımın sıralanmış hayali bundan ibaret.Seni kitap gibi okumak, gülüne küllerimi teslim eden anka olup yeniden senle doğmak hayata.
/// Hata yok/

-Kuytuların bağrında çığlıklarımı duyarsın.Aşkın kuyusundan Yusuf olarak çıkalı çok oldu.Şimdi şehrin iki yakasında aşk yakamız bir araya geldi.
Sen karşımın en güzel gülü, aramızda sadece “ boğaz…” Sensiz boğazımda hiçbir sevgi gemisi geçmez.

*Bir teselli kapsülü içtim.Sen varsın diye iyileşti iyi niyetlerim.
Vazgeçilmez tutkuların diliyle yazıldım karşına.
Karşılar sustu.Karşıya karşıya gelişimizin gözleri nemlendi.
Neden dedim.

-Orhan Baba:
Beni böyle sev… diye şarkısını canlı canlı söyledi.Belki arabesk sevmiyoruz;ama bu söz modern algımıza ütülenmiş.

“Sevme diyemem sev de diyemem
Sen de dertli ol diyemem
Beni böyle sev seveceksen”
- Orhan Baba….yeter artık. Arabesk, sevmiyoruz, seni seviyoruz.Aşk bizi sevdi, biz her halde seveceğiz.