şiirler yayınlanır bir bakarsınız yorum patlaması vardır..
harika..
müthiş..
muazzam..
mükemmel..
ve bu tür yorumlara sayı bazında bakar şair..

bir şöyle demişti
"bana en az 300 yorum gelir.."

oysa okunmadan yazılmış yorumları saymamalıydı..

iddialaşma üzerine bir kaç yorum kalabalıktı..
okuduk şiirle alakası yoktu..
baktık şiir kopyalanmış altına bir şeyler yazılmış.

bir arkadaşın ısrarı ile o yorumun diğerleri ile aynı yorumu yaptığı aşikardı..
bir başka üstadımız da aynı şeyi yaptığı için bu durumu savundu..

şiir de "oldum"
"zirvedeyim"
"doruklarındayım" vs tarzında savunmalardaydı..

şiir kaabiliyetine diyecek sözümüz olamazdı ama
o tür yorumlar ile kendine okuyucu bulabilirsin amenna ama biri senden yorum alınca kendiniz doğru yolda güzel durumlarda sanır ve yanlış yapmış olur dedik..

kişiye alaka ciddiyetinde davranarak 100 değil 5 şiir oku
ama şiirin şairin hakkını ver demiştik.

beğenirsin beğenmezsin
beğendiğin yer vardır..
beğenmediğin yer vardır yoktur her ne ise

yanlış, hatalı hatta sanattan uzak bile olsa
o esere ayrılan bir zaman vardır.

bizi şiddetle reddetti.. anladık ki o zaten bizi dinlemiyordu.. sölediklerimizi lüzumsuz buluyordu
ve kendisini okumaktan vazgeçmiştik.
bizi samimiyetle okumayanı okumak bize bir şey kazandırmaz
aksine kendimize ve sanata şiire saygısızlık olurdu..

"beğen" yeterli değildi.. okunmuş olduğuna işaret etmezdi..
karşılaştığımızda "son şiirinde zirvedeydin hocam"
hangisi
"son şiir"

başkasını okumayanı okuyacak vaktimiz yoktu..
bizim samimiyetle ilgimiz kişiliğimizin emri bu yönde

o sebepten
Allaha emanet olasınız.. şiirle kalasınız.

NOT BİR DOSTa teşekkürler.