- 1812 Okunma
- 10 Yorum
- 1 Beğeni
cennetin kapıları sürgülü mü baba?
...
Yine bu sabah cuppaaaaa diye uyandım baba..
Sandım ki yine bu gün o gün, yani geleceğin gün..Çayı demledim, dün gece sevdiğin poğaçalardan yapmıştım herkes uyurken…
Masayı bahçeye taşıdım, sardunyaların yanına ve masanın üzerine tavlayı bıraktım belki bugün öğretirsin diye..(erkek tavlasını işte)
Hırkanı bıraktım itinayla iskemlenin sırtına..Sonra iki buzla kompres yaptım gözlerime bilirim sevmezsin şiş gözleri..Topuz yaptım saçımı bana aldığın inci firketeyle ve en sevdiğin elbisemi giydim..Oturup masaya seni bekliyordum öyle sessizce ve sevinçle
Üst kattaki kadın seslendi yeni taşındılar biraz meraklıdır kendisi..
-hayrola misafir mi var?
Kaldırıp başımı “merhaba evet babam gelecek bugün dedim”
Tuhaf tuhaf yüzüme baktı.Ve
-Nerde ki dedi
Cennette dedim…fısıldadım …cennette…
Eğdim sonra başımı önüme…
....
..
.
Bazen 6011 nolu odaya gidiyorum baba hani beni alnımdan öperek uyandırdığın odaya. Odada herşey aynı sadece yatağımdaki hasta başkası..İçeri girip odanın her yerinde gözlerimi gezdiriyorum sanki seni orada bulacak mışım gibi...Sonra geçmiş olsun diyorum herhangi tanımadığım bir kadına..Rutinleşti bu ziyaretler bazen Yeşim’e yakalanıyorum (doktoruma)..
Senden bahsetmiyorum tabi..Geçerken uğradım özledim sizleri deyip kocaman gülümsüyorum..(Baba ben artık yalan söylüyorum )
Çoktandır uyuduğun yere gelmiyorum…Çünkü sen gelip alacaksın diye bekliyorum belki çok özlersen yarından önce gelirsin diye…
Baba yarını sevmiyorum…
Sen yalan söylemezsin biliyorum ama
hani gelecektin baba?
s
ö
z
vermiştin...
de_soulmate
YORUMLAR
kısa adımlarla yürüdüm merdivenlerden...
geriye kaçmamak için kendimi ikna etmeye çalışarak
bu son değil "başlangıç" diyordum ya kendime ,zoraki inanarak
koğuşun kapısından içeri bakınca
ellerinin elime yapıştığı gece aklıma geldi
kısık sesiyel " abi" deyişini hatırladım
bizi bırakıp gitmeden birgece önce...
başımı yatağına koymuş kendimden geçmiştim...
bir öpücük yanağıma düştü
serin ve içten
bir de unutmak zor
hasret onlar gittikten sonra alevleniyor
anılar sebep arıyor tazelenmek için
bu kadar kısa olur mu ah kardeş diyorum
ağabeyler fatiha okumamalı kardeşlerin kabrinde
kardeşlerin değil miydi bu vazife ?
hani sen okuyacaktın bana kabrime çiçeklerle geldiğinde...
hiç de beceremem giden birinin ağabeyi olmayı ya...
bilemezsin tabi..
düşlerimden atmak istesem nafile..
her zaman bir neden bulup kuruluyorsun zihnimde...
kıskanıyorum kardeşleriyle halı saha maçlarına gidenleri
aklım fikrim ölümde...
senin için duran zaman benim için işlemekte
sevgim sessiz
hasretim alevlenmekte...
ölüm bir son değil...
bir başlangıç değil mi?
bir kayığa bindik gidiyoruz..
yazınız bizi nerelere götürdü..
yolculuk nerde bitecek.?
anlıyorum yürekten yazılanlar ile kurgulananları...
farklarını idrak edebiliyorum.
maalesef...
selam ve muhabbetle...
çok güzeldi.
Teşekkürler efendim bizleri böyle hassas, içten ve samimi duygularla örülü güzel paylaşımlarla buluşturduğunuz için kutlamak düştü bize sevgi saygı dua bıraktım ....
soulmate
değerli yorumunuza saygı dua ile...
soulmate
Fakat kötü bir huyum var ha hep ya hiç...
Bizim eve tavla girmez, ağabeylerim bile evin içinde oynamaz, biliyorum babamın bana bir daha öğretmesi mümkün olmayacak
ama bu özlem...onun anlatırken şirinliği, benim bildiğim halde sadece muziplik olsun diye defalarca sormam
sonra onun
"ulan eşşoğğğğğluuuu eşşek biliyorsun niye yoruyorsun" demesi sonrada boynuna sarılıp kahkaha atmamız BAKİ KALACAK..
yani kimle başladıysam öğrenmeye ya onunla
ya hiç...
sevgimle çok....
Buna hıçkırılır sadece.
Bu aralar "ya giderse-ler" hissindeyim. Çokça.
Yaşamayı ötelemeyi çok istediğim ama günü gelince kaçınamayacağım gün.
Ben büyümek istemiyorum çünkü...
Ah da çektim ama düğümlendim yine de...
"Acıyan yerlerinde öperim çocuk"
soulmate
ve içimdeki çocuğun duasıyla..
sevgimle...
soulmate
...
..
teşekkür ederim rahmet ile..
dua ile...