KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 722 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
o'na(4)
Vakitsiz gelişlerinden yoruldum. Gidişlerine rağmen benden ki kalışların niye. Öyle çaresizsim ki şimdi. Kaybediyorum her şeyimi, sensizliğim beni yok ediyor. Gidesim geliyor, bilinmeyen yollara, bilinmeyen denizlere, okyanuslara… Sensizliğin canımı yakmadığı bir yer, hayalinin bir başka hayalin gölgesi altında kalabileceği. Seni sevmekten yorulmaya başladım ilk defa, sen ki bana gülümsemelerimi verendin. Nefret ettiğimi söylediğim zamanlar olmuştu sana kızgınlığımdandı oysaki senden nasıl nefret edebilirdim ki. Alışmaya başlıyorum belkide yokluğun alışmamı öğretiyor ve her alışkanlık…
Sevmeyi deniyorum, sensizliği unutmak oysaki hiçbir cümle senin ki kadar okşamıyor yüreğimi. Kahretsin bizi beraber olma hakkı veren zamana… Git istiyorum ilk kez benden sonsuza dek gitmeni bir kere daha karşıma çıkmamanı, bir kez daha sözcükleri paylaşmamayı seninle… Canımın bu kadar yanacağını bilmiyordum, birine bu kadar bağlanabileceğimi hiç düşünmemiştim. En güzel düşlerin ortasında neden gelmiştin ki hayatıma, peki ben, ben niye kabul etmiştim seni sonunu düşünmeden bir gün âşık olacağımı bilmeden. Neden milyonlarca insan varken bana en uzak olan sana âşık oldum ki, neyi paylaştım seninle, hiç bir şey…
YORUMLAR
Kadınların bu kadar acı çekmesine çok üzülüyorum.Bence kadınlar çok bağlanıyor erkeklerin fıtratı bile müsait değil buna.Bir kadının kalbini kazanmak kadar kolay bir şey yoktur oysa ki.Kadınlar bir kelime uğruna bir ömür beklerler.Bence artık değişmeli yoksa daha çok üzülme ihtimali var.Güzel içten bir yazıydı tebrikler.
