ÜZÜLMÜYORUM DEYIŞLERİME ÜZÜLÜYORUM !

• 16 Şubat 2013 Cumartesi 01:24:59

Kimbilir sen şimdi hangi masada kaçıncı kadehi deviriyorsun. Belki de bir sokak başında acıdan sızmış bi halde yatıyorsun. Soylesene beni kaç kadehte unutuyorsun. Ve bu kalp ağrını kaç gülüşün ardına saklıyorsun .
Biz hiç ayrilmayacaktik öyle demiştin hatırlıyor musun. Ne yazık ki bunu söyleyip ardından giden sen oldun. Anlamıyorum ki bi türlü nasıl bu kadar değiştin. Söyle sevgilim gülüşümü kaç sahte buseye değiştin.
Sensizken hiç olmadığı kadar karanlık geceler. Sensizken her lisanda bu kalp seni heceler.Sabah seninle kalkarım buz gibi yatağımdan. Odam soğuk değil korkma sadece atamıyorum o soğuk bakışını dimağımdan.
Yıllar sonra bile resimlerine baktıkça yanıyorum. Çocuklar gibi mutlu olduğumuz günleri kırık bir gülüşle aniyorum. Ve biliyor musun hâlâ telefon numaranı, doğum tarihini,burcunu hatta ilk attigin mesaja kadar bir zamanlarki bize dair herşeyi hatırlıyorum.
Benimdin bi zamanlar sesini duymasam sabah olmazdı. Hiç sulamadgım güle seni anlatsam aşkından o bile solmazdı.
Üzülmüyorum deyişlerıme üzülüyorum şimdi. Çünkü beni iki kez üzen sevdiğimden başkası değildi. Nasıl bir kurşunsun ki kalbimin şah damarına saplandın. Nasıl zihniyet sendeki ki onca veballe bile yüreğimde aklandın. Madem buydu gerçek hüviyetin niye duygularımın ardına saklandın. Aklım almıyor sevdiğim aşkımın doruk noktasındaki sen nasıl böyle alçaldın.
Ve yıllar geçti görüyorum hâlâ aynısın değişmemişsin. Demek ki diyorum benim tanıdığım aşkım dediğim sen değilmişsin.
En azından ağlamıyorum artık ve hergün resimlerine bakmıyorum. Yalan da olsa içim rahatlıyor SENI ARTİK TAKMİYORUM. Heyhat diyorum artık bu sizi bu işkence son bulsun. Beni bana versin de kendi kimin olursa olsun.
Ilk başarılı adımım sana mesaj atmayı bırakmak oldu. Ve biliyor musun ırmaklar da döksem dibime gülüm bizsiz soldu.
Sonra da resimlerini resetledim tek tek büyük bir ızdırapla. Ancak beynimden nasıl atarım bilmiyorum aşkını bu kahrolası krampla.
Olsun be sevdiğim ardına sığınacak bir bahanem daha var. Olmayanlar kaderdir hülasa herşey olduğu kadar.
Sen şimdi gece yarısı sana yazılan bu satırlardan habersiz bir halde uyuyorsun belkide. Saçların doğuştan façalı kaşlarına değmiştir. Kömür gözlerin dalmıştır rüyaya dudaklarına tebessüm yerleşmiştir.
Neyse üzülmüyorum artık inan alıştım. Öyle kolay olmadı tabi bir saniyeni unutmak için yıllarca kendimle yarıştım.
Mutlu ol gözümün nuru gözüne yaşlar dolmasın. Saadet seni bulsun da varsın benim olmasın…