Metnin anatomisi. Ve anomali...
Şiire, bazı şair denilen şarlatanların tasallut etmesi, ettirilmesi; sanıldığı gibi şiire, şiirden bir şey kaybettirmiyor değil. Sanılanın aksine şiir bugün gettosuna çekilmiş ve olanları uzaktan izliyor da değil. Şiir bugün, bilakis birileri tarafından, bilinçle; kerhaneye düşürülmüştür. Şiirin çeperi akıl karşısında kalınlaştırılıp, şiirin döl yollarına mikrop bulaştırılmış, dileyenin, dilediği gibi girip, çıkabileceği, şiirin içine, içindeki kanseri hiç düşünmeden dökeceği, ve bütün bunlar içinde, içinden kimsenin çıkamayacağı şebekeler üretilmiştir. Şiirdeki bu şehvetli kalabalık karşısında, göz gözü görmez olunca kıyılara giden, dil dolaşıp anlaşılmaz olunca diline dönen evliyalar ise, evlerine ve eski günlerine kapanmıştır. Ama kapıları açıp, kalabalığı dağıtacak, şiiri oradan kurtarıp, çok bilenmiş alanlara, adamlara, kadınlara, yüzölçümü boyunca dünya halklarına kavuşturacak bir şiir, zulasında büyüyor birilerinin. Görecekler.
YORUMLAR
eleştirinize hak vermekle beraber gerçek şiir bulunduğu zaman dokusu üstünde parlayan inci gibidir. yani o muğlaklık çirkinlik dönemin sonunda hakiki şiiri açığa çıkartır. ama işte yaşadığımız anda bu bizi rahatsız eder. rahatsızlık da iyidir. bu güzel ve değerli olanı beraberinde getirir. medeniyet kaos ve çatışmadan besleniyor çünkü.
A.Y Borke
Şiirin hakkını veren yazılar hoşuma gidiyor. Hakkı olanlar yazanlar değil.