Saklambaç Oynayan Sensizliğin Aşk Ebesiyim Bennara

• 31 Ocak 2013 Perşembe 12:04:15

hayrettin taylan

Soğuk bir kış sabahı çok sayıda aşk donmamak için hep birlikte ısınmak üzere bir araya toplanır. Donmak ile dönmeyi yanlış anlayan aşktan birisi donmak yerine dönmeyi seçer. Dönerken, donmuş bir aşkla karşılaşır.
-Mesafeyi çağıran mı, mesafeleri ağartan mı? Hangisi kendini
bulana kadar içsel bulantıya reeldi bilememişler.Gereksinim mi içsel doyum mu? Cevabı donan aşk, dönerken de donmaya sorular sorduğundan ağzı donmuş. Kalbin soğukluğu böyle başlamış.
Şimdi hoşluğun boşluğundan ve tekdüzeliğin tekil ismine baht olan aşkın hangi yüreğinde ısınır cümlelerin.Sözcüklerin marangozuyum ;ama ayrılığın binlerce izi var bir türlü onaramadım.Bir türlü ayrılığa çeki düzen veremedim.Bir şekle sokamadım.
Istırap ve acı çekmeye bir renk, boya, sistem bulamadım. Hüznün boyacısı olmaya karar verdi.
"Mutluluk, bir yerde ve her yerde,hiçbir şey beklemeden dünyayı, insanları sevmektir."
[Albert Camus]

Acılar anılarımda yok. Hep mutlu bir yaşam adılıydım Seni tanıncaya kadar, önce acılarına, sonra gidişine alışmanın sancılarını yaşadım.
-Yokluklara, yok oluşlara aşı yapan sabırdı. Yoksa dünya kadar derdi insanoğlu kaldırabilir mi? Rabbim kuluna göre yük verir. Yük kamyonumuzu iyi kullanmak gerek Bennara.

Şimdi bu kadar saklambaç oynayan öçlerin arasında nasıl yaşıyorum bilemedim.
-Nasıl bunca şaşı olmuş nefretinin arasında nedensizce kaldım?
Tek bir nefes kadar yakınındayken uzakları emziren acıların cansız halleri arasında yaşamanın çaresizliğini bilir misin?
-Yıllardır evlat özlemi taşıyıp sonra bir evladı olan anne-babanın
trafik kazasında onu kaybetmesi.Kucaklarında biricik evladının ölmesini izleyen anne-babanın tanımsız sevgisi, acısı gibi.
-Kana bulanmış küçücük ve parçalanmış gömleğini kucağına alıp evladı yerine öpen annenin hali gibi duygular yaşıyorum.
-Hastaneden mezara götürürken konulacak küçük bir tabutu olmayınca bir kutuya konularak götürülüşü kadar garipsi, acımsı, yüreğe dokunsa hallerin çekimindeyim.
-Damlalar yürüyüşte, cümleler bağrımda salıyor vicdanımı.Seni sevmekle, beklemek arasında sıkışmış umudun binlerce benzeriz acıda seni hatırlamasındayım.
Y’ “
-Dardayım .
N’ “
Aynı rüyanın t’adında yorulmuş bilinçaltının altın tepsisinde yaşattığım senli seanslarım var.
-Asonanslar çığlıklarıma destek oluyor.Sızılarımın secilerinde derleniyor benzerlikler. Benzeşmenin tuvalinde deliriyor son bakışın.
-Ali’terasyonlar içinde sessizliğim sensizliğine karışıyor.Şiir gibi değildi yokluğun.İlk çırpıda manalardan vuruldum sen gidince.
-Ancak anlamadım , ancak sözcüklerin yetmediğin anladım.Bu kadar gamsız bir adamı hallaç pamuğu gibi yaptı.
-En küçük bir acıda başlıyor sen filmi.Baş rolünü oynayan neyse, akıyor sonunda damlalar.
Peşinde gelen ben olmayınca ,onlar gelmeye başladılar.Yüreğinde akmayınca, onlar akmaya başladılar.
-Damlalar romanının müelifiyim.Senden öğrenmiş gözlerim, senin damlalarına benziyor Bennara.
Gecenin gündüze, gündüzün geceye hamile kaldığı yarınlara doğurgan zamanlar arifiyim.
Alışılmışlığın girizgahlarında esir düşer, sensizlik.Alışamadığım her yer viran şehir olur.
Sergüzeştler yazarım seni sevdiğim her şehre.Seninle gittiğimiz her şehrin kalbinde bulurum seni.
Damağımda kalan senli sevdanın katığı için ruhumun serilişlerinde beklerim seni.
Ruhlar sofrasının nasıl doyduğunu duyarsın böylece.Bir azizlik saltanatım var öylece anlarsın
Ertelenişi olmayan zamanın kurulmuş ahdi oluyorum.Seni soruyor her Dakka, her zaman, her saniye…. Sığamadığım zamansızlığın içinden içime zamanlar biriktiriyorum.

Bir gün gelirsin diye, diyemediklerim susuz. Bir gün gelirsin diye , dediklerim suçsuz.Bir gün gelirsin diye vuslatın koşucusu oluyorum.
-Bir gün gelirsin diye, yanışlarımın kitabında okunuyor zaman, umut, sıcak sarılma bilesin Bennara