SUÇLU ARANIYOR!..

• 19 Ocak 2013 Cumartesi 10:31:23

“Düşünce ne gezer bizde,
Binlerce ayak bir izde
Yükleyeni severiz de,
Şeleklerde suç ararız.”

Böyle diyor Hasan’a yazdığı XI. Mektubunda Rahmetli Abdurrahim Karakoç.
Millet olarak düşünmeye değil, birilerini suçlamaya, hep başkalarında suç aramaya meyilliyiz nedense.

“Oku” diye gelen dinin mensupları olmamıza rağmen okumaktan “öcü görmüş gibi” kaçarız da; başkalarını çekip çekiştirmenin gıybet olduğunu, gıybetin de kul hakkına girdiğini, kul hakkının ancak kişiye affettirmekle affolunacağını bile bile en basit şekliyle “dedi ki demiş” sözleriyle gıybet eder dururuz.

Millet adına yapacak bir şeyimiz yoksa damgamız hazırdır basıveririz üstüne “Bu Millet adam olmaz” diye.

İnşaat yaparız demirinden, kumundan, betonundan çalarız; hafif bir sallantıda yıkılınca da hâşâ Yaratan’a suç buluruz.

“Tedbirini al, takdirini Allah’a bırak” düsturunu duymazdan gelir; gecesini gündüzüne katarak derslerine çalışıp sonunda başarılı olan öğrenci arkadaşımızı örnek alacağımıza, onun başarısını kıskanır, ben neden başaramadım diye hiç düşünmeyiz.

Adam kayırmacılığın en âlâsını yapıp hakkımız olmayan makam ve mevkilere gelir; “emaneti ehline veriniz” emrini duymazdan gelip bugün kazandığımızı bugün yeriz de, yarınlar ne getirecek diye hiç düşünmeyiz.

Bu örnekler hemen her gün hepimizin görüp şahit olduğu gerçek örneklerdir. Elbette daha da çoğaltılabilir ancak ben burada kısa tutup siz değerli dostlarımın anlayışına ve idrakine ŞAİRCE köşeme yakışacak şekilde mısralar ile yer vermek istiyorum.

Umarım gönül telinize dokunur, tarif etmeye çalıştığım “suçlu” yu tahmin edersiniz.

KİMDE SUÇ?

Ateş alamadıysa
Külde mi suç, sende mi?
Koku salamadıysa
Gülde mi suç, sende mi?

Bilmedin dünya yalan
Bir hiç geriye kalan
Vakti gelince çalan
Zilde mi suç, sende mi?

Yüklersen onca yükü
Bükülür dayanmaz ki
İki büklümse şekli
Belde mi suç, sende mi?

İyi düşün ki; bence,
İşaretler var onca
Esiyorsa delice
Yelde mi suç, sende mi?

Eli ele bağlayıp
Durdun öyle ağlayıp
Coşuyorsa çağlayıp
Selde mi suç, sende mi?

Aklın varken hediye
Yüklemişsen kediye!
Acı söyledi diye
Dilde mi suç, sende mi?

Sanadır sözüm Halil
Yazdım ki; Olsun delil
Olursan birde zelil
Elde mi suç, sende mi?