- 605 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
BEN OLMUŞUM, HİÇ OLMUŞUM
Kalabalığın içinde yalnız kalır asıl insan. Kaçsa, kaçacak bir yer bulamaz. Kalsa herkes düşman kesilir başına. En çokta bu ürpertir insanın içini. İçim çok ürperdi. Kalabalığı sevmiyordum, karanlığı sevdiğim kadar. Hiç ummazdım, birgün kendimle karanlığın en ücra köşesinde tanışabileceğimi hiç ummazdım. Oldu hemde umduğum gibi oldu, bulduğum gibi değil. Kendime armağan edebileceğim, en güzel beni armağan ettim... Teşekkürler benliğim, aldığım en güzel hediyeydin sen!
BEN OLMUŞUM, HİÇ OLMUŞUM Yazısına Yorum Yap
"BEN OLMUŞUM, HİÇ OLMUŞUM" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.