KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 799 Okunma
- 7 Yorum
- 1 Beğeni
Bu İthaf Avrupa Da Kendini Bilmezlere Gitsin
Ağzınızdan çıkanlara daima dikkat edin.
Çünkü bir sözü unutmak, bir yüzü unutmaktan çok daha uzun zaman alır.
Louis Aragon
Geçen gün çarşıya alış veriş için gittiğim de üç hanım arkadaşa rastladım. İki hoş beşten sonra, geldik yazmış olduğum şiirlerime. İçlerinden biri ses çıkarmazken, bir diğeri onu takip etti, üçüncüsü ise daha ileri giderek fevri davrandı. Şaşkınlık içerisinde kaldım. Kendi kendime; ben ne yapıyorum ki, demekten kendimi alamadım. Yüreğimi bir hüzün kapladı.
Oysa ki, Danimarka gibi yabancı bir ülke de kadınların sesi olabilecekken! Bu ne büyük bir cehalet örneğidir Yarabbim? Dedikodu yapmak bana göre hiç değil, insanları üzmekten hicap duyarım, yapı itibariyle sakin görünsem de; asabiyimdir. Bana zarar verecek davranışlardan ise devamlı kaçmışımdır.Ama üzerime gelindiğinde ise iki kelime ile karşımdakini al aşağı eder ve de silerim.Hele üçüncü kendini bilmezin sözleri, yenilir yutulur cinsten değildi. Bana; nörecen şiiri karnını mı doyuruyor, yaşın kaç olmuş, al abdestini kıl namazını ibadet et dediğinde dananın kuyruğu koptu ! Kavgayı, münakaşayı sevmesem de; hak hukuk davasında kendimi savunanlardanım. Önyargılı olmamaya özen göstersem de, anladım ki, bazen bu gibi tepkileri acımasızca sarfetmek gerekiyormuş. Tabi edepli bir şekilde, açtım ağızımı yumdum gözümü ! Benim namaz kılmadığımı, ibadet etmediğimi nereden biliyorsun diyerek.
Körlemeye birbirinizden duyduklarınızla yetineceğinize, internete girin, kendinizi aydınlatın, iş dua dinlemekse, veya öğrenmekse de, kimseye sormadan oradan öğrenin dedim.Meğer ne kadar doluymuş içim, hüznüm konuştukça biraz daha arttı.En sonunda bana, kitap çıkaracaksın da ne olacak dediğinde; ben bu kitaptan bir gelir elde etmeyeceğim, bana yüz tane kitabın yeterli olabileceğini,bunları ise arkadaşlarıma hediye mukabilinde dağıtacağımı söyledim. Bana herhalde paran bol dediğinde..Tabiki hayır ! Ama bu hayrıma geçecekse ! hayır olacaksa dünden hazırım dedim.. Bu hayır kurumları; çocuk esirgeme, böbrek vakfı,diabetik alanlar, yaşlıların bakım yurtları vs vs..Parası benden, dağıtımı onlardan, geirleri ise onlara kalmak suretiyle dediğimde; Ya boşver, senin demek işin yok, kendine iş arıyorsun dediler.Bunlara boş yere nefes tükettiğimi anladım, anlamasına da! Ayrıca çocuklarım, ben vefat ettiğim de, bu kitabımda; annelerinin duygu yoğunluğunu görmelerini, hatta okuduktan sonrada, annelerinin arkasından dua ederek yad edeceklerini söylediğim zaman, sadece alaycı bir sırıtma vardı, konuşanlardan birinin yüzünde.Bu kendini bilmez kadın, beni her gördüğün de; senin konuşma tarzına bayılıyorum diyenlerin başında gelenlerdendi.Ama beni, artık külliyende kaybedendi, o bilmese de !!Onlara, size doyum olmaz, ama acelem var, şiir dostlarıma gitmem gerek, bir o kadar yorum beni bekliyor dedim. Arabaya binip çalıştırdığımda; gözlerimden akan yaşları kendiliğinden cehaletin üzerine akıtmıştım bile !! Ne yazık ki, artık Avrupa yollarında, buruk bir önyargıyla beraber gezeceğim :(
Bakın bu da başka bir versiyon !
Geçen sene facebook’ta bir üstad, ileri giderek; birde Avrupada oturuyorsunuz, daha bir özgür olmalı ve gerektiğinde Türkiye’ye yalnız gelip arkadaşlarınızla buluşmalısınız dediğinde, o ve onun gibilerde, kökten sildiklerimin arasındaydılar bile. Bu yazımı olaki bulunduğum şehirde, okuyup sahiplerine yetiştirmek isteyenler olacaktır, fakat bu beni hiç bağlamıyor açıkcası..Yazık diyorum sadece, hem de çok yazık.. Dedikoduya hiç bir zaman meylim olmadı, bu saatten sonra ise olmayacağı ise kesindir..
Ya ben yobazım, ya da insanların içi cıvıt çarşısı..bundan altı ay önce biri bana, telefon numaranızı rica edebilir miyim, deyip isteseydi, biran duraklayabilir, desturu çekebilirdim. Şimdi ise kendim istiyorum.Neden mi ? Karşımdaki insanları tanımak adına. Tanınmaz demeyin, sadece yazı karakteriyle değil, konuşmanın da bir tarzı ve karakteri var ki; bu biliniyor diyorum. Oldukça sağlam kadın ve erkek şairler var telefonum da, hepside sayıp severler varolsunlar, saygılarımla..
YORUMLAR
aslında bil hassa şiirde kadın olmak erkek olmaktan zor gibi geliyor tabiki siz daha iyi bilirsiniz çünkü yaşıyorsunuz
mesela bazen aşk şiirleri yazarım azda olsa ozaman etraf biri mi var yoksa bilmedigimiz der güler geçerler hatta aferin diyen bile vardır belki içlerinden ama bunu bir kadın yazınca galiba böyle olmuyor
işte sizin başınıza gelen gibi var ki bir durum yazıyor diye ayıplanma altında buzagı arama laf arama ola biliyor
hani bir digeri ikinci bölümde yazıdıgınız türden rahatsız etmek isteyenlerde çok oluyor bayanlara biz erkekler genelde toplumda hareketlerimizde daha rahat oluyoruz toplum baskısı daha az oluyor. diye düşünüyorum.
tabi ki kadın olmanın avantajları da var hiç bir erkek bir ana mertebesine onun şefkatine merhametine erişemez mesela. vatana bile ana dolu adını vermişiz.
yazınızda beni üzen bir husus oldu ço uzattım lakin affola..
zaten gurbette yaban ellerde ve azken birde böyle bir birinin kalbini kırınca üzüldüm. kendimi o ellerde yalnız gibi hissettim nedense...belli ki bu şiir mevzu-unu ve onun sevdasını anlamaya müsait durumda olmayan kardeşlerimizmiş keşke o mevzuyu kapayıp başka mevzulara yönlendire bilse idiniz... hani radyo kanalından televizyon çekmez onları frekansı başka ayarlı demek ki. kötü bir düşüncede oldukları kanaatinede var madım ama alıcı şekli farklı olunca anlaşmak birleşmek zor göründü gözüme.....diye düşündüm uzattım affo
Ağzınızdan çıkanlara daima dikkat edin.
Çünkü bir sözü unutmak, bir yüzü unutmaktan çok daha uzun zaman alır.
Louis Aragon
yazına bir sözle girmişsin,ve harika bir söz Ve Danimarka sın çağdaş modern akıllı bir dolu kadın kendini vasatlıktan itmesi gerekir oysa ve bu kadın kendini YOBAZLIKTAN ayıklayamamış pirinçlerin arasındaki taş gibi rahatsız edip diş kırıyor ONA BENDEN SELAM SÖYLE ŞİİR DE BİR İBADET ŞEKLİDİR DE YÜREĞİN İBADETİDİR DE SÖZLERİN VOLÜMÜNDE YÜKSEK OLSUN,şu anda gülüyorum ya,kadın din konferansı vereceine kendini bir yenilesin kime ne bizim dinimizden namazımıda kılarım kuranımı da okurum türkçesinide okurum KİMSENİN VAZLARINA ŞÜKÜR İHTİYACIM YOK,,,inş o kadın buralara uğrar ,kitap armağan edeceğim ona:)))zihnindeki gerilen kara perde belki yırtılırda biraz aydınlık bir ışık uğrar o minik beynine!!ÜZME KENDİNİ A CANIM UZAKLARDANDA OLSA BİZ VARIZ BAK YETİŞİRİZ HER YERDEN ALİMALLAH:))
binay seymen tarafından 12/25/2012 8:34:33 PM zamanında düzenlenmiştir.
Gülsen Tunçkal
Güzel bir konu güzel bir anlatım
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim
Gülsen Tunçkal
işte bu yüzden defterden kopamıyoruz, bu yüzden burası sanatsal düşünen ve öyle hissedenlerin evi gibi belki..dışarda yok ki böyleleri,yani anlayamıyorlar sizi...
namaz kılmanın şiire veya tam tersi şiir yazmanın namaz kılmaya,ibadet etmeye mani olduğunu söyleyen insan ne cahildir ki,adına üzüldüm..bir şeyi atlamış..ilk emir ne?"OKU!" ikinci inen ayet ne?Kalem Suresi ilk ayetler "Nûn. Kaleme ve (kalem tutanların) yazdıklarına andolsun ki..." yani buradan anlıyoruz ki yaz..ve namaz,ibadetler elbetteki farz ve yapılmalı..ama namaz ayetleri daha sonra iniyor.yani Allah belki de kullarına şunu diyor "kullarım önce içinizi doldurun,okuyun anlayın düşünün yazın ve yaptığınız ibadetleri benimseyerek,bilinçli yapın,ki diğer insanlara bu oturmamış ibadetlerinizle zarar vermeyin"...
bu tabi ki benim aciz yorumum ama Allah düşünmeyi vermiş ve belki zamanımızı dedikodu yaparak ya da başka şekillerde günah işleyerek geçirecekken yazmak gibi masum bir eylemi yapıyoruz diye eleştirmek kimin haddine? aslında böylelerine laf anlatmaya çalışmak da yersiz..o güzel yaşlarına inan ki hiç gerek yok nazeninim..bu konuları boşver seni anlayacaklarla konuş...
sevgimle...
Gülsen Tunçkal
sevgili gülsen..hiç üzülme cahil ile etme muhabbet diye bir söz vardır ya..öyle olsun..dostluklar çok nadir bulunur....bu zaman o kadar kötü ki.....kardeşim dediğin insan bile seni arkadan vurabiliyor..şu hayatımda öğrendiğim tek şey..insanlara fazla güvenip sır vermemek oldu....hele cahil olanlara asla ve asla....aklınca senden üstündür..sanır..ama değildir..sen mütevazisindir..kullanmaya çalışır.hissiyatını...ve bir gün gelir ki yaradan senin gözlerinin önüne serer düşmanlıklarını ve korur onlardan seni ..kadınların kaprislerini bilirim..çalışma ortamında çok çektim ben..çok riyakarlıklardan geçtim..böyle günlerde insanın tek dostu ALLAH..bir o olsun..gerisi onun takdiri..çok güzel insanlarla karşılaşmanız dileğimle ..kaleminize sağlık..yüreğiniz varolsun...esen kalınız.. saygılarımla
Gülsen Tunçkal
Kendini bilmezler dunyanın her yanında var Gülsen Hanımcım.Herkes eninde sonunda kimin ne oldugunu, neyi hedefleyip bır ortama dahil oldugunu anlar.Ancak anlatana kadar bır kadın olarak yıpranma ihtimali çok yuksek oranda mevcut.Bır de anlamak istemeyenler vardır, onlara gore kadın evinde, erkeğine köle, gercek dünyadan habersiz, boş şeylerle uğraşarak vakit geçirmelidir.Onların seviyesi kaldıramaz normal olan iliskileri.Çünkü kendileri o diyalogları kötü niyetle kurarlar ve kuran hele bır kadinsa hemen damgalarlar.Kadınlar için erkekten dost olmaz sözüne her ne kadar karşı çıksam da; ben artık erkeklerin (istisnalar Kaide'yi bozmaz) mantığının farklı çalıştığını kabul ettigim için olabildiğince uzak tutmanın, kendini korumak adına mantıklı oldugunu düşünmekteyim.Ama bizlerden olan hemcinsimiz kadınların yapılan güzel bır paylaşıma takındıkları tavır bence sadece kiskancliktir.Diger türlü düşünmek bile istemiyorum, utandım çünkü bır hemcinsimin bu bakış açısından...
Sevgim her daim
Gülsen Tunçkal
Canım arkadaşım nasıl da üzmüşler seni. Burada bazen ben de çevremdekilere söylerim.
İnternette edebiyat defterine şiir öykü yazıyorum derim. Beni sevgi ve saygıyla dinlerler..Neden
yazıyorsun bu yaşta diyenini duymadım.
Avrupa'da yaşamak insanları daha insan yapmıyor. öylesi kişileri boşver sen kendi önüne bak.
En içten selâm ve sevgilerimi gönderiyorum,
iyi akşamlar..
Gülsen Tunçkal
glenay
İnsan kendi doğrusunu çizmişse yılmadan o yolda yürümeli.Senin değerini bilenler zaten bilir.
Biz önceleri böyle değildik, bu yeni düzen ya da düzensizlik insanları yozlaştırdı. Her şey inşaallah düzelecek, bu günleri üzülerek anacağız.
sevgiyle kal,
iyi akşamlar..
