Ayrılık Binlerce Hüzne Gebeymiş Kumruzen

• 14 Aralık 2012 Cuma 14:33:25

hayrettin taylan
-Aşk meğer bakir değilmiş, doğurkan çocukları varmış.

Yarınlar dağıtan yârin hamalıyım. Sensizliği taşıyor, senli düşleri yaşıyorum.
Mağlup odalarında saklı hüzünlerimi siliyorum. Damlalarınla ıslattığın
vicdanımın vadilerinden geçerek üst benliğimde biriken kimlik tortularını mutlak gerçeğin ummanında yıkamaya gidiyorum.
-Bakir huylarımın sahiline vuracak yüzünün şavkı.Hayıflanışı kendine kafiyeli güzel yarınların sesinde yine kalacağım, yine akacağım sana.
-Özleyişlerin buhurları değiyor sol yanımın bulutuna .Aşk yağmurları başlıyor.Sen sılanla ıslak bir gelin gibi ıslanıyorsun…Duvağın düşüyor düşlerime.Alıp yar başımın üstüne koyuyorum.
*Bakir olmayan tek şey ayrılıktı. Ayrılık binlerce hüzne gebeymiş, gidince anladım. Bunca acılı çocuğun babası olarak, öksüzlüğün öküzlüğünü yaşayan okültistitim.
Görünenin arkasındaki görünmeyinin etkisini anlamak için

Okült düşlere sarılır. Okültizmin esas konusu insanda ve evrende işlemekte olan temel yasa ve prensiplerin araştırılıp incelenmesidir.

Bu algı bizi gizli bilimlere götürür.Oysa sevgilim mutlak gerçeğin özü kutsi kitapta özetlenmiştir.
-Şimdi sensizliğin gizli ilimlerinde, kendimi görmeyişin sırlarında surlarım yücelir.
İçindeki Çin neden gittikçe büyümekte. Tek derdin ben değil miyim yoksa.

Alnımda, içi alınmış alınganlıklar var. Alın yazımı yazın diyor alın yazım. Alınmış, biçilmiş, dışlanmış, kırılmış bir can çiçeğinin dalı gibi tutundun gövdeme.

İnciden işlenmiş yüreğinin incinmesini arayan Araflar kavmiyim.
Hangi aradayım, hangi darlığın direnciyim.Hangi benliğime kafiyeli sesler yaşadım bilemiyorum.

-Yalnız senin nefes aldığın, yalnız senin nefsinle hevesimi yıkadığım algılar şehriyim.
Yediverenlerin yaveriyim.Sulak gözlerinin maşeriyim. Ne desen boşuna deme Kumruzen.

Yalnızlığın, ölümsüzlüğün cefasını sırtımda taşıtır. Sensizliğin ,hüzünlerin
pandomimi …Nemli gözlerimden okunur sessiz, sensiz yaşadıklarım.
-Kendimi oynamanın rolü bitmiyor. Ben oynuyor, egolar sahneden kaçıyor. Her erkek biraz ego, biraz haz, biraz ankeş…
-Eğitilmemiş beyni olan ve bilinçaltı filtresi kirletilmiş, bazı haklar kendisine sunulmuş, küçükken güdülenmiş, egolarına sponsor amaçlar bulunmuş, özgür ve bir o kadar bağımlı erkeklerin yaşadığı toplumun bilinçli aynasında olsam yan etkisi beni de buluyor Kumruzen.
-Aslında suçluluk psikolojisi yada dışlanmışlık da değil.Veya kadının ikincil rolünde baki kalmasının getirdiği zorluklardır.
-Kadındır erkeğin mayasını bozan ya da yücelten. Şimdi farklı egolarla ,algısı bozulmuş farklı yaşam desenleriyle yüreği süslenmiş toplumsal baskının çizdiği bu karakter atlasında senin için bilinçli bir mavi olsam anlar mısın bendeki sonsuzluğu.
-Sularıma kadar kaderini ıslatır mısın? Güven denizinde yüzen berrak aşkların yunusu olsam kulaç atar mısın sevdamın sonsuzluğuna doğru.
-Tanıdık bir ses gibi eklenir misin güzel sohbetlerimize. Berrak bir sızı toplar beni. Bir geliş senfonisinde çalınır amacım.Vebalimin kıyısından akar senli demler.
-Özlem şefinle başlar ilk sözlerinden bestelenen şarkılar.Bir benlik konseri başlar.
- T’arifsiz bir heyecan sarar beni.Beklemenin finalı oynanır hiç oynanmış bir filmde.Galasına gelen gamların kokteylde beni görür, güleç bir yüz olur, yüzümdeki neşenin hatırı kalır bilesin Kumruzen