Aşkın Gerek(siz)leri
Bir kere yalan dilinden eksik olmayacak. Aldatman gerek ve aldatılman gerek ki adına "aşk" desinler, bu boktan hormonların. Sonra umurunda olmamalı sevdiğini sandığın şahıs. Neden olsun ki? Bırak ölsün. Sanane. Çiğne ağzında şehvetli sözleri, sabah namazına giderken sokağa balgamını bırakan dedeler gibi tükür. Sanane ki oğlum o kadından. Sanane ki kızım o baydan. Kız, kadın olduğu pislikte bıraktı bekaretini, çocuk milli hasılasını yüklendiği yerde bıraktı şerefi. Sen neyden bahsediyorsun. Aşktan mı?
Bak dinle; aşkı sol tarafın değil dik tarafından kustun. Kendine "erkek" demeyi yakıştırdın. Diğeri de aşkı soluna aldı, şehveti de ağzına. İffetli kadın dedi o da kendine. İşte aşk budur (!) Öyle değil mi?
Unutmadan da belirteyim sonra yanılıyorsunuz. Söz vermek... Sözü vereceksin ve tutmayacaksın. Herkes kendi dalgasının yüksekliğinde boğulacak. Bu söz veriş aslında bir uzuv veriş gibi olacak. Kadın da erkek de kıvıracak dansöz gibi. Kalkıp yeniden aşk denecek sonra buna. Ama henüz tam olarak aşk olmadı bu. Şunu da ekleyelim ;
Hiç ihanet etmeden olur mu. A aaaa ne kadar da düşüncesizsin. İhaneti öyle bir edeceksin ki sifonu bu pisliğin üzerine başkaları çekecek. Sen sadece köşene çekilip seyredeceksin. Sonra göz göze geldiğinizde birbirinize dünyanın en yalan kelimelerini toplayacaksınız.
Adına aşk deyip, seni seviyorum diyeceksiniz.
Ve bizler de ağzımızı kıç gibi yapıp, sizlere güleceğiz. Aşkmış... Pehhhhhh..
Bahattin BERKDİNÇ
YORUMLAR
Aşk, herkesin içini doldurmak istediği öznellikte ama genel geçerli aşk paydasında tanımı yapılagelen yaşanagelen bir duygu(mu) ? Galiba öyle ama tam anlamıylada çözülebilmiş bir şeyd değil.İçinde gel gitler uçlar alabildiği kadar geniş her şey var.Ama Aşk yok saf sevgi yok çıkarlardan arınma yok nefse yakın yüzeyde yaşanan ve kirli bir posa kalıyor sonrasında geriye.ve Aşkın gerek(siz) leri soğuk bir duş etkisi yapıyor zihnimizde !
aŞK öLdÜ
Apaçık bir aşk.İçi dolu yada boş.Birileri yaşarken doldurur,birileri içinde söndürür.Tarifi zevkle yapanlar,sonra sevgiyi ardına koyarlar.Kimileri anlamlandırırken duygularını aşk’la kimileri satın alır parayla.Tanrısal bir özellik,yoktan var olmak gibi.Socrates tarifte yanıldı,Platon söylemde aldandı.Milyonlara göre bir adım atmak yanındakine,binlerce yıla göreyse hep çoğalmak hep çoğalmak.
İşte aşk’la insan ayrımda var olurken dahi iyilikle-kötülük arasında kaldı aşk.Hep ortada kaldı.O kadar çaresiz ki aşk,ömrü hep yarım kaldı.Kelebek misali,kozadan düştü,ya bugün yada yarına son.Her ölümde çoğalmak,her duyguda aranmak ,tarifim yok derken bile her ölümde vardır aşk.
Göremiyorum,kaybolduğumda bile duyguda,arıyorum baktığım her canlıda.Nerede o aşk?Ölmüş ölmüşte her bedende çıkar karşına.Hayal olur bazen bir gül’e,nefes olur ağlarken bir çok aleme.Şeytanla anlaşmışken bile aşk, girer her canlının taa derinlerine...
Saygılar...