- 2189 Okunma
- 26 Yorum
- 1 Beğeni
On Yedi Evladım
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Yaşadığım her şey senin doğmana sebepti sanki. Geleceğin gün için ortamı olgunlaştırıyor, beni sana hazırlıyordu dakikalar. Şimdi benim her şeyimsin ve sen öncesi yaşama dair hiçbir fikrim yok. Bir mutluluk vardı öncesinde de fakat seninle olduğu kadar değil. Çocukluğum vardı elbette ama şuna emin ol, seninle yaşadığım çocukluk kadar güzel değil.
Söylemek istediklerim, yazıya dökme acizliğim karşısında başını büküyor. Nasıl ifade edilir benliğimin sensiz hiç sayılması? Nasıl ifade edilir bir annenin evlat sevgisi? Hissettiğim coşkuyu ve sevgiyi ifade edemedikçe bütün harfler palyaço kılığında görünüyor gözüme, bütün sözcükler beyin özürlü. Yalnızca kalbim dürüst davranıyor bana, kalemler sahtekârlık yapabiliyor. Duygularımın hızlı akışına set vuran ve beni yavaşlatan mızmız çocuk gibi şu elimdeki kalem.
Farkında mısın bilmiyorum? Başkalarının fikrini seninki kadar önemsemiyorum. Bana ne yakıştırıyorsan, hangi kıyafetimi beğendiysen onu giyiniyorum, saçlarımı sen öyle beğendiğin için uzatıyorum. Aynı yiyecekleri yemekten zevk alışımız seni şaşırtıyor, ses çıkartmıyorum. Senin lezzet aldığın bir şeyi yemek; seninle aynı duyguyu paylaşabilmek hazzı veriyor bana. Ağzıma aldığım her lokmada “Oğlum bunu seviyor.” Duygusu yaşıyorum, sen sevdiğin için daha çok seviyorum. Parmağımda da senin seçtiğin yüzük var ve gözlerim daldığında hep o yüzüğe baktığımı fark ettim. Hani bana bir konuyu tembihleyip gittin ya, merak etme sen olur mu? Sen gelene kadar halledeceğim onu inşallah.
Dediğim gibi, senden öncesi yaşantıma dair bir fikrim yok. Sahi bir renk sever miydim ben? Gözlerinin yeşiline baktıkça daha önce başka hiçbir renk bilmiyormuşum gibi geliyor. Mutlaka biliyordum elbette ama böylesi sevdiğim bir renk yoktu demek. Seninle renklendi hayatım, varsan var oldum. Seni kaybetme korkusu aynı zamanda kendimi kaybetme korkusu ile beraber yaşıyor. Ve diğer evlatlar da aklıma geliyor. Özellikle terör yüzünden yiten genç canlar ve aileleri… Bu üç noktanın devamında lanet ve bildiğiniz bütün küfürleri yağdırıyorum o teröristlerin başına. Bir değil bin kez asılmış olsa bile hangi annenin acısı diner bu saatten sonra? Anneler her saniye içinden asılıyor. Evlatları görevde olan bütün anneler yaşıyor bu korkuyu. Dillerimiz “Vatan sağ olsun!” Dese de içimizin yangısı devam ediyor. Bir gün diyeceğiz ki “Asan sağ olsun!” O günün umuduyla teselli buluyor analar. Yoksa çatlayacağız oğlum emin ol. İdam cezasını kaldırmak karşılığında bu teröristi teslim alanların üzerindeki vebal sonsuza dek sürecek. Hiç sokmasalardı ülkeye keşke, hani koca adada bir öküz besler gibi beslenmesi bu kadar dokunmazdı belki.
Annelerin evlatlarını kaybedebilme ihtimaline karşı yaşadığı korkuları evlatlar da hissediyor. Bu yüzden teselli cümleleri kuruyorlar “Ölürsem şehidim anne, üzülme!” Diyorlar. Sizler şehit olursunuz evet ama biz annelere neler oluyor bunu tahmin edebiliyor musunuz?
Bu paragrafta da kaleme küfredeceğim içimden. Kalbimden geçenleri yazabilecek çeviklikte olamadı hiçbir zaman. Aciz sözcükler yetmiyor anlatmak istediklerime. Neyse ki gözyaşları var, artık harfleri göremiyorum, gözlerim öyle şişti ki parmağımdaki yüzüğü bile seçemiyorum.
Seni, sizleri öpüyorum evlatlarım.
11.11.2012
Müjgân Akyüz Dündar
YORUMLAR
tarifsiz yorumlardan birini yazdım,görünmez mürekkeple,yazar görebilir belki :-(
Müjgan Akyüz
sevgilerle
Bir gün diyeceğiz ki “Asan sağ olsun!” O günün umuduyla teselli buluyor analar. Yoksa çatlayacağız oğlum emin ol. İdam cezasını kaldırmak karşılığında bu teröristi teslim alanların üzerindeki vebal sonsuza dek sürecek. Hiç sokmasalardı ülkeye keşke, hani koca adada bir öküz besler gibi beslenmesi bu kadar dokunmazdı belki.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sevgili üstadem, yukarıda ki dizeler size ait..İçim yandı bir anne olarak, askere gidecek çağda oğlum var, ve her sabah burnumun dibine gelir ve kokusunu içime çekerim..Bana; sakın ha iç çekip durma, gözlerin yaşarmasın dediğinde, aklıma şehit askerler geliyor derim..Göz yaşlarıyla okudum, hiç bir anne evladının şehit olmasını asla istemez..Burada Vatana ihanet edenler olmasa diyesim var, hemde bağırarak..Seneler senesi, tüm millet olarak şehit haberlerinden gına geldi..İdam gelmeli, Vatanına ihanet eden en yakınım olsa bile ! Bu çözüm mü ?? karşı gelenler olacaktır kuşkusuz ama, ihanetin bedeli ağır olmalı, ABD,de elektirikli sandalye var, başka devletlerde başka yöntemler, sonuç ihanetin bedeki ödenmeli, öyle yada böyle..Ülkemde zengin ailelerin çocukları veya şarkıcılar neden kurtarılmış bölge olarak tabir edilen; ölüm tehlikesi olan yerlere, neden gönderilip askerliklerini yapmıyorlar..Nedir bu çifte standart ? Yurtdışında yaşayan bir birey, bir gözlemci olarak çok üzülüyorum..Ülkem bunu hakketmiyor, hemde hiç..Öküz gibi beslenilen ! gerçi öküze kurban olsunda ! beslenmesi için emir verilmiş, yani mecbur beslenecek ! Bu Vatan evlatlarının, bu milletin, bu toprakların vebalini çekemeyecekler suçlu olanlar..Din kisvesi altına saklanmasınlar hiç, ALLAH cc, kul hakkından gelme demişse, Amenna...Cezalar çekilecek, yolu yok..Müjgan hanımcım, anne yüreğinizi kutlarım selam ve sevgilerimi gönderiyorum...
Saygıdeğer şair dost...........
Kaleminize aldığınız konu için teşekkür ederim
ancak abşımıza tebelleş edenler bu Ülke'nin
gelişmesini istemiyen çıkar guruplardır. Biz bu
oyunların birlik ve beraberlik içinde üstesinden geliriz
Önemli olan içimizdeki düşmanları temizlemektir
deşardaki düşmanlarımız zaten bellidir Hayatın İlk
baharında gencecik şehitlerimize dayanamaz olduk
HOCAM,
Ateş düştüğü yeri yakar derler amma Her şehit haberi özellikle Anadolunun analarının yüreğini daha çok yakar. Yazıyı okuyunca içten anlatımından etkilenip acaba 17 ŞEHİT in arasında Hoca nında Mehmeti varmı diye düşündüm.
Anadolu toprağına Şehit düşmüş Mehmetleri rahmetle anıyorum
saygılarımla
lemosaspava tarafından 11/12/2012 8:42:56 PM zamanında düzenlenmiştir.
Müjgan Akyüz
Şu kesin ki erkekler bu analık duygusunun yoğunluğunu kesinlikle anlayamazlar. Babalık da kutsaldır fakat analık bir lütuftur, Allah'ın özel bir takdiridir.
Teşekkürler ilginize, selam ile
Kendi çocuğunda diğer vatan evlâtlarını düşünmüşsün. Onları unutamıyoruzki hiç. Unutturmuyorlar her gün gelen şehit cenazeleriyle. Allah ailelerine sonsuz sabrından versin.
Şehitler ölmez vatan bölünmez demekle geçiştiremeyiz. Herkes üstüne düşen sorumluğu yüklenmeli. Bu sorumluluğunu unutan yöneticilere sürekli hatırlatmalı, hatta avaz avaz bağırmalı sağır kulaklara. Terörist saldıracak da.. da.. da.. Biz uyuklayacağız, tıpkı Amerikan mandası gibi.
Başka söyleyecek sözcük bulamıyorum. herşeye evet, evet, evet.. bıktık artık..nerde çıkar yol.
Teröriste bölünmeyi bile aklının ucuna getirmeyecek. Nerdesin hükümet, nerde?..
Tebrikler Müjgân hanım duyarlı yüreğinize,
selâm ve sevgiler..
Toplum olarak gözden kaçırdıgımız bir nokta var, şehit olanları yıllardır görüyoruz yada duyuyoruz kimlerin çocukları ölyor gariban halkın yada orta direk diye tabir ettigimiz insanlarımızın zenginin çocukları şehit olmuyor yada millet vekillerinin çocukları şehit olmuyor neden çünkü bir şekilde askere göndermeme yoçlunu buluyorlar yada tehlike arz etmeyen yerlerde askelik görevlerini yapıyorlar sonrada şehit cenazeleri gelince vatan soglsun diyorlar tabiki vatan sogolsun buna bir itirazımız yok vatan sogolsun derler cünkü bu vatanın tüm nimetlerinden onlar faydalanıyor öyleyse neden vatanı savunmak orta halli yada gariban insanların çocuklarına düşüyor bu vatan hepimizinse hep beraber savunmak gerekmiyor mu?
yazınız milli duygularla yazılmış ve evlat acılarını yüreginde yaşayan anaların çektigi sıkıntıları net bir şekilde ortaya koymuş yüreginize saglık
saygılar...
Sevgili Müjgan hanım, tüm Millete içerliyim. Kandırılıp dağlara çıkartılan çocukların analarının göz yaşına ne olacak. Nasıl bir toplumuz biz, duadan çok beddua eder olduk. Oysa Sevgili Peygamberimiz onca zulme karşı hiçbir vakit beddua etmemiş. Üstelik sahabenin söylemlerine karşılık ''bilselerdi yapmazlardı'' diyerek üstün sevgi gösterisinde bulunmuş. Elbette ölen onca gençlik yürek dağlıyor. Ama hiçbir Ana ağlamasın, üstelik terörist sıfatıyla. Bir de o anaları dinlemek lazım.
Sahip çıkılmalı gençliğe ayırt edilmeden. İnanın kalbim artık dayanmıyor bunca zulme ve kötülüğe. Kıyas vardır der ayeti kerime ama affetmek daha üstündür.
Teröristler görünen yüz asıl hainler, bunca zaman devletin başına geçip Ülkeyi talan edenler.
Her ailede iyi ve kötü alışkanlığı olan bireyler vardır. ne yapalım kötüleri öldürelim mi; eğitelim mi!
Sevgili Peygamberimiz Hz Ömer'e bizim derdimiz cehenneme değil cennete adam kazanmaktır der bir kıssada.
Ve taraflı olan herkese öyle cephe örmüşüm ki, sevgim tüm İNSANLIĞA.
Selam saygı ve sevgiler güzel yüreğinize.
Müjgan Akyüz
Bahsettiğin açıdan olayı görmüyor değilim elbette.
Ancak kararlar verilirken dini verilere bakacaksanız sonuç sizin dediğiniz gibi çıkmıyor. Peygamberimizin getirdiği esaslara göre karar verilirse kısas farzını uygulamak gerekiyor ve evladı ölen kişi ancak affedebilme yetkisine sahip oluyor. Cana can da diyebilir, bedel karşılığında da affedebilir veya hiçbir bedel almadan da affedebilir. Bu sadece evladını yitiren kişinin yetkisinde olur, başka hiç kimse karar veremez.
Bizim yasalarımız şeriat yasaları olmadığına göre mevcut yasalar içinde değerlendirme zorunluluğu var.
Keşke hiç terörist yetişmese ama bu temenni onların var olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Kim ister ülkede terörist yetişsin ve evladım onların silahı ile ölsün diye?
Ben elbette taraflıyım, terör örgütünün yok edilebilmesi tarafındayım. Basit bir hareket değil bu, uzun yıllara dayanan planlı programlı ve dış destekli bir örgüt bu.
İnşallah gençlere daha güzel bir dünya bırakabiliriz, sevgilerimle
Nilgün Akçay
Hiç sokmasalardı ülkeye keşke, hani koca adada bir öküz besler gibi beslenmesi bu kadar dokunmazdı belki.
Çok doğru söylemişsiniz...Hiç sokmasalar daha iyiydi....Bu millet eminim ki tarihi boyunca böylesine rezilce bir düzende yaşamamıştır... Korkak , pısırık , kendine güveni sıfır , kararsız , üç yaşında ki çocuklar gibi salakca atışmalar ve icraata geçmeyeceğini bildiğimiz içi boş nutuklardan ibaret, bir devlet yönetimi...Düşününce çıldırmamak gerçekten elde değil...Bu ülkede terör meselesi yüzünden en az 6000 şehit verilmiş ve hala yetkililer ne yapsak diye düşünüyor....Dünya tarihinde böyle bir şey yok...Allah bu millete sabır versin demiyorum..Sabır vermesin ki bir tepki göstersin artık bu imansız düzene....Yazıdan çok konuya yorum yaptım kusura bakmayın...Sizin kaleminizin kalitesini artık bilmeyen kalmamıştır sanırım...Sevgi ile kalın Müjgan hanım...
Müjgan Akyüz
Terör ile mücadele terör destekçileri hariç hepimizin sorunu. Oldukça eski bir geçmişi var. Siyasi show ya da rantlara izin verilmeyecek kadar hassas bir konu. Şükürler olsun millet olarak farkındayız ve birliğimizi bozmayacağız.
Sevgilerle
Müjgan Akyüz
Sevgilerimle...
anlatabildiğiniz kadar anlatmış kelimeler duyguları daha ötesi olabilirmiydi bilmiyorum.
Her şehitle ölmek var ya işte öyle ölüyoruz onlarla.
Duyarsız kalan insanlara sitemimiz çok.
terörist başını idam etmemek kaydıyla teslim alanların suçu elbette büyük.lakin ekonomisi dibe vuran bir ülke yönetmenin zorluğunu ah bir bilseniz.
insanımız öyle bir hale geldiki,bir kaç gün elektrik kesilse veya herhangi bir maddenin sıkıntısı olsa azıp kudurur.
İşte bize yapılan en büyük kötülük, insan yetiştirmeyi başarmadık ve sonumuz bu.
ülkeyi yönetenler belkide hayatlarının en zor anlarını yaşamaktalar.çok şey yapmak isterler lakin iş ekonomiye gelince akan sular duruyor.
Bu durum dediğiniz günlerde böyle idi,şimdide böyle. Kendi ayakları üzerine duran bir ülke olmadıkça daha çok acılar çekeriz, geçmişte çektik şimdide çekeceğiz.
maalesef Ülkem 60 yıldır ABD sömürgesi konumunda.İstediği atı Ülkemde oynatmakta.Bir kere eline düştük ya evirip çevirir bizi.
kafanızı şişirdim bu acılı günde, ama inanın acımız çok büyük.
kaleminiz var olsun.saygılarımla.
Onyedi vatan evladı,evlatlarımız isimleri okundu, kısacık hayat hikayeleri verildi ekranlarda beş dakikaık bir haber işte bu kadar hem ilk değil ki bu alıştık şehit haberlerine ve öylesine duyarsızlaştık ki nedeniyle,niçiniyle ilgilenmiyoruz bile.Hava şartlarındanmış,sistenmiş,pilot hatasıymış mış mışta mış mış.İnanırmısınız artık gerekçelere de inanmıyorum,iyi niyetimi tamamen kaybettim,öfkeliyim,ne türlü düşünürsem düşüneyim karamsarım.
Hani demişsin ya kaleme küfrediyorum diye şu an aynı durumdayım.
Saygı ve sevgimlesin.
Anıtkabire gelmeyip de kaçanlar oğlunu göndersin oralara. Ancak bir gün kaçacak delik de bulamayacaklar. O insanlar olan biten herşeyden suçlu.
Kaleminize sağlık. Acılı ailelerin acılarını tüm içtenliğimle yüreğimle paylaşırım.
Şaban Aktaş tarafından 11/11/2012 7:34:23 PM zamanında düzenlenmiştir.
Müjgan Akyüz
Boş laf konuşmak ise sizlere düşüyor.
O değerli yüreğinizden, ellerinizden öpüyorum sizin, evet öyle dile getirmişsiniz ki yoruma bile gerek yok.Annemden biliyoum, Rahmetli babamdan biliyorum o Şehit evladının ardındaki ızdırapları, uzaktan ahkâm kesmek çok kolay, ateş düştüğü yeri yakar derler, ateşte ne kelime, bu acının tarifi yokki.Daha fazla yazamıyorum ellerim uyuştu, yaram tazelendi yazınızla beraber, zaten her gün onlarca Mahmut toprağa düşüyor ve bizlerin yüreği iki dağ arasında eziliyor, eziliyor, eziliyor.Tüm şehitlerimiz şüphesiz Allah katında onun Cennetindeler, Allah Annelere, babalara, kardeşlere, eşlere sabır metanet versin.O güzel yüreğiniz var olsun.Allah tüm evlatlarımızı korusun.
Müjgan Akyüz
acı hüzün ve göz yaşı
canım çok güzel anlatımdı onlar bizimde çocuklarımız
nasıl yanıyor içimiz göz yaşlarımız gönlümüze akıyor rabbim dayasın analar dayasın
çok özledik seni bitanem nerelerdesin yoksun bu aralar umarım iyisindir
seni seviyorum kardeşim
Müjgan Akyüz
Mümkün oldukça buradayım ve hep kalbimdesiniz. Sevgilerimle