düşünülmeyeni düşünmek(budalalık)...
hücrede geçiriyorum artık günlerimi. yeni doğdum ve beni bir hücreye hapsettiler. konuşmayı hiç öğrenmedim. karanlık ne? sizin bildiğiniz gibi bilmiyorum. bedenim ne? anlamıyorum. korkmuyorum ya da korkuyorum ama korkunun kafamda bir tarifi yok. korkudan habersizim desem daha mı doğru yoksa. herşeyden hiçbirşey kadar habersizim. ne söylerseniz onu öğrenebilirim çünkü. var olanı tüm yalınlığıyla görebiliyorum. hiçbir önyargı yok. ilk kez bakıyorum ilk kez görüyorum ve yine ilk kez hissediyorum. hissettiklerimin ilk olmasının yanında hiçbir fikrimin olmaması güzelleştiriyor herşeyi. ama ben güzelliği de sizin gibi algılamıyorum. öğrettiğiniz kadar algılanırya ancak. tüm büyüsü bozulur mu diye düşünmem saçmalıklarımın orta yerine çöktü. evet bir hücredeyim ve yeni doğdum. ve bütün bunları bilmiyorum. yazmam başlı başına saçmalık zaten. çünkü siz yazıya bakacaksınız ve geçeceksiniz muhtemelen. çünkü onun herhangi bir konu hakkında ki herhangi bir yazı olduğu kafanızda şekilli zaten. yazılmış olan olduğunu bileceksiniz çünkü. düşünülmüş şeyleri düşünüp duracaksınız sürekli. daha fazla budala olabilir miyim bilmiyorum yada burdan bir çıkış var mı onuda.
çıkmak istediğim yer neresii inanın onuda....
hep düşünülen düşüncelerle düşünmeyi istemiyorum. dedim ya ben hiçbirşey bilmiyorum. ben aranızda değilim. benim hücrem var ama hücre olduğunun farkında değilim. düşüncelerinizle yaşamak yerine düşünülmeyeni yaşama isyanım bu...