Hayata Dönüş ile Dövüşe Saatler Kala

• 2 Kasım 2012 Cuma 18:21:16

Elli iki gün açlığın güzel bir evresi;

merak edenler için bir kıyısına yazıp atmalıyım kursağı tıka basa dolu birinin merak dolu gözlerine

Son günlerde limon kumanyamız azaldı suyun bir tadı vardıysa o da tokken anlaşılıyormuş
ikinci günden sonra bunun farkına varmıştım. Dudağımı dilimle ıslatmaktan vazgeçeli çok olmadı çünkü arada kan yuttuğumun farkına varınca tuhaf bir tuz bileşeni içimi dışıma çıkardı
son safralarımı da çıkardım.

Öksürmek için boğazımın kavrukluğunu gideren soluklanmalarımdan anladım ki
Afrika’lı çocuklar çamurlu suya banarken parmaklarını tırnaklarının arasına üşüşen sineklerin
tabletli eğitime geçen yurdumun çocuklarından alacağı bir şey olamazdı.

Hücremi seviyorum.

Hücrenin en küçük evresi nedir hiç düşünmemiştim. Alyuvarların, kalbin, kan pompalayan damarlarının ve parmaklarımın durmadan morardığını düne kadar bilmiyordum.
Üşümediğimi düşünmek artık işe yaramıyor.

Vazgeçtiğim ilk şey yaşamak sevincim ama; inatla yaşamanın kimseye faydası yok
madem, ölüme öfkesiz yatırdığım gövdemin yaşamak için nasıl çırpındığını her an
kulağım seste beklerken çok daha fazla hissedebiliyorum.

Biraz sonra bu enerjimin azalacağı muhakkak.
Artık kısa cümleler kuruyor, kuruluyorum.

Sevgilim
seni
çok
sevdiğim
için
beni
bağışla

lütfen..

02.11.2012
saat 18:18