MUTLULUĞU GÖRDÜM GÖZLERİNDE

• 10 Ekim 2012 Çarşamba 21:04:44

Hep düşünürüm bir insan nasıl mutlu olur. Nasıl mutlu edilir, gördüm bunu yaseminim gözlerinde.
Öyle mutluydu ki, anlatılmaz.
Bornova’nın form denilen yerde gezerken.
Güzel bir yerdi satış mağazaları kefelerle suni bir gölü vardı üzerinde köprüleri ile
Her ne kadar doğal olmasa da çok güzeldi, her yeri resim çekti ayrı ayrı mutluluğu bir başkaydı.
Gördüklerinden
Dolaştık tüm mağaza ları haz aldı gezerken.
Bir yerde yine kahve içtik kocaman bardaklardan.
Ay dedim nerde bizim miyatür kahve fincanlarımız ve Türk kahvemiz
Ney se hepsinin yeri ayrı.
Üç saatlik bir geziydi sadece ama unutulmaz anılar bıraktı bir ömür boyunca.
Bir gün sonrada Alsancak vardı gündemde meşhurmuş pastanesi Reyhanda buluştuk diğer yeğenle güzel bir mekandı güzel yer hele pastaları baya güzel.Ve güzel başladı günümüz tatlı yedik tatlı gezelim diye zaman kısıtlıydı yine dolaştık Alsancak sokaklarında mağazalar arasında.
Sanki çok yıllar geçmiş gibi ne çok değişiklik olmuş bu koca şehirde
Düştük yollara konak meydanına şaşırdım ne olmuş burası böyle güzel bir meydan yeşillikler içinde
Benim bildiğim meydan bambaşkaydı büyük bir bina dikilmiş orta yerde bir zamanlar garaj olan bu yer şimdi dinlenmek için muhteşem çiçekler içinde bir park olmuş çok güzeldi ya.
Birde telaş vardı müzik şöleni olmalı dedik birkaç yerde gördük.
Hazırlıklar yapılıyor belli ki eğlenceler var varda niye neden soruları vardı bizde
Öğrendik nedenini halk oyunları yarışması varmış konak meydanında rengarenk giysileri ile yabancılar vardı.
Öyle güzellerdi ki oyun başladı başlamasına da ah zaman dedim imkan olmalıda izlemeli dedim oysa hava alanına gidecektik gün dolmuş yaseminin gitme zamanı gelmişti bir hafta ne çabuk geçmişti.
Bindiğimiz taksi bizi Alsancak sahiline bıraktı önce yemek sonra hava alanı diyerek.
Neşeli geçti yemek denizi görerek tatlı sohbet ederek ve bol bol resim çekilerek.
Zamanı durdurmak kolay değildi, hızla akıp gidiyordu yine taksiye binerek fuara geldik yer altı araba parkına koymuştu arabayı yeğenim park sorunu olduğu için taksiler le dolaştık arabayı alıp yola koyulduk hava alanına gelince bir çok kişinin pasaport kontrolu ve eşya teslimi ile olduğunu gördük yaseminde buldu uçacağı uçağın yerini girdi sıraya, valizini teslim edip geldi yanımıza oysa bizimde gitme zamanımızdı
Aydına dönecektik tren vardı.
Kızlar kalın dedilerse gidelim dedi eşim belki ayrılık zor gelecekti bir an önce gitmek istedi.
Vedalaştık göz yaşları içinde sarıldı boynuma seni seviyorum çok seviyorum diye bende sevdim seni dedim senin kadar çok sevdim seni yine gel kızlarınla gel diye ayrıldım alt kata indik yüriyen merdivenden hala el sallıyordu kaybolana dek el salladı hüzün dolu
Gözyaşlarımı sildim mutluydum sevmiş sevilmiştim ve yasemin çok mutlu gidiyordu.
İşte bu her şeye bedeldi.
Yengem evini açtın bana bu en büyük hediye demişti.
Evim de gönlümde açık kızım ne zaman istersen demiş tim sen gel yeter
Gitti evet gitti
Ayşe karan