İdris Bey! Benzer bir anlatı da bizim yörede yaygındır.Karakoç,Boğazlıyan'a bağlı şirin bir köydü.Boğazlıyan'a 3 km uzaklıkta. "Köy"dü, dedik.Şimdi Boğazlıyan'la birleşti. Karakoç Mahallesi oldu.Karakoç'un köy olduğu yıllarda Karakoçlular Boğazlıyan'a giden ahbaba çarşı ekmeği ısmarlarmış."Ağa bana bir çarşı ekmeği getir de ekmeğime katık edeyim." derlermiş.Yani efendim fırın ekmeğini yufkaya sarıp dürüm yapacak ve afiyetle yiyecek.Anlatınız Karakoçlular'ın kulağını çınlatmamıza vesile oldu.
Anlatım güzel.Saygılarımla....

İdiris kardeşim beni yıllar öncesine götürdün,gerçekler aynen öyleydi,bizim sarıkayada somuna
Muhacir ekmeği derlerdi o zaman sarıkayanın adı hamam diye geçerdi,Bu bir tutkudur aslında
köydeki anne ve ninelerin çorekleriyle helede küle gömmesi özel ,eşkili bazlamaları pekmezle turşu
ile cana can katardı şimdi hepsi var ama o tat yok,söylenmesi yalan olur.Tuzsuz değirmen
çorekleri buz gibi kaynak sularla çalkalanan kessekli ayranlar,ah o günler her anı bir yaşamdı.
Beni çok duygulandırdı çok güzel yaşanan gerçekleri yazmışınız ,yürekten kutlarım devamını dilerim.Selam ve Dualarımla Osman AKSOY

Şimdi öyle bir şey ki bu çarşı ekmeği, köyde yaşıyorsun kapında araba yolu yok, ya kuzinede kendi ekmeğini yapacaksın yada çarşıya çıkınca ekmeği fazla alıp köy evine geleceksin. O kadar mesafeyi kat ettikten sonra evde başka ekmek yok köpek aç aç bakıyor sana burada ciddi düşünmek lazım, araba yolu da yok ki kapıda gidip arabayla alasın ekmeği, bir ekmek içinde köyün başından çarşıya inemezsin .

Kusura bakma köpek sana mutfaktan başka şeyler getireyim,ekmeğime göz dikme.


Güzel bir anlatımdı ,bana köydeki yolu olmayan evimizi hatırlattı..

Güzeldi...Günümüzde kıymet vermeyenlere, nimetin yokluğunu bilmeyenere atfolunur diyelim mi?

hay Allah dedim bak şimdi öyle çok ekmek çeşitleri var ki
güzel anlatımdı saygımlasınız