KADERİ ÇİZİLMİŞLERE

• 2 Ekim 2012 Salı 00:35:37

Hangimiz seçebildik acıyı,kederi,göz yaşını,kahkahayı,mutluluğu.
Sen,
severken vazgeçmedin mi hiç aşkından yana yana,yada sevmeden zorlamadın mı kendini çıkmak için batağından.
sen,
az önce gördüğün babanı dakikalar sonra kaybetmedin mi daha öpemeden.
sen,
bilmiyormuyudun bu yola girmemen gerektiğini,üzüleceğini,yaralanacağını,hatta en en dışta senin kalacağını.
kaderini sen çizdin.sen girdin,sen sevdin,sen ağladın,sen terk ettin,sen kaybettin.
gri bulutların arkasından güneşin doğacağını,onca yağmurdan sonra gök kuşağında kuruyacağını yapraklarının yada o güneşin önünü kapatacağını yığın yığın bulutun,o serin meltem okşarken saçlarını yağmura çamura karışacağını vücudunun sen nereden bilirdin ki.
seçim mi bu,inat mı,gözümüz mü kapalı yoksa bahtımız mı.
yağmurları damla damla konduran,güneşi doğdurup geceyi aydınlatan ALLAH’ın rahmeti o seni yakan acıda kederde.
bir tek sana sanırsın.sokakta gülerken herkes.kimi sevgilisinin gülüşünde yaşam bulurken,kimi kucağında bebeğini okşarken,nineyle dede hala elele yürüyebiliyor iken,bin bir çeşit müzik çarparken kulaklarına kuşlar eşliğinde sen güneş bir onlara doğar sanırsın.
sen,
hiç mi gülücükler saçmadın etrafına sahte sahte,
sen,
hiç mi sıkı sıkı tutmadın seni yaralayan sevgilinin ellerini her şeye rağmen,
sen,
yalandan şarkılar söyleyip gezmedin mi sokaklarda.
sen utanmadın ki insanlardan,yüzlerine bakarak şarkı söylemekten,gülücükler saça saça gezmekten,göz göze geldiğin herkese başınla selam vermekten.mutlu olduğun için yapmadın,mutlu olabilmek için yaptın.
hoşçakal deyip de ayrılırken sevdiğinin yanından ıslak omuzlarına bakıp gülümsedin önce,ağladın sonra bağıra bağıra.sen acında bile yaşadın mutluluğu.son damla gözyaşı,son kokusu vardı üstünde.artık olmayacaktı hayatında ama olsun,kokusu vardı.
bilerek parmağını ateşe sokmaz iken insan bilerek yüreğini atar ateşe.çünkü yürek seni değil sen yüreği taşırsın üstünde.gücü senden,hüznü kendindendir iki göğsün arasındaki kainatın.
ne ağlamaktan utan haykırırcasına,
ne kaybetmekten utan istemeye istemeye,
ne terketmekten nede terkedilmekten utan,
ne gülmekten ne kahkahalar atmaktan utan sokaklarda,
yalandan ağlayamaz insan ama yalandan güler.
sen gül her şeye rağmen herkese rağmen.insan içinse her şey ve herkes yaşıyorsa yaşadıklarını,gül.
ölüme ağla,acıya ağla,gidene ağla,hatta gelene ağla,kayba ağla,yoksula,yaşlıya,evsize,yalnıza ağla ağlayabildiğin kadar.
ama sonra gül.gül karnın ağrıyana,gözün yaşarana,biri seni tokatlayana kadar,yoksa sıkışıp kalan acın nasıl çıkar içinden.
evet hayırlarla yaşıyorsak eğer cevapsız kalma hakkını kullan bir kerede,bakalım kaderinin sana gösterdiği ne olacak o zaman.
tüm duyguları yaşamak zorundaysak şu hayatta önce yaşa alabildiğine,
sonra kaldır kafanı gökyüzüne,yine gülümse,ona gülümse,hala gülebildiğin,hissedebildiğin için teşekkür et ve gülümse.